Η απρόσμενα επαρκής δίαιτα των Βίκινγκς
Οι Βίκινγκς είναι γνωστοί ως μία ιδιαίτερα πολεμοχαρής φυλή. Είναι ακόμα ξακουστοί για τη μυθολογία τους και τον τρόπο που κήδευαν τους νεκρούς τους (τους έθαβαν μέσα σε πλοία και τα βούλιαζαν στη θάλασσα).
Ελάχιστα όμως είναι αυτά που οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν για τη διατροφή τους. Τι έτρωγαν αυτοί οι άνθρωποι για να καταφέρουν να επιβιώσουν σε ένα τέτοιο απαγορευτικό τοπίο;
Οπως αποδεικνύεται από τις έρευνες η τροφή τους ήταν υγιής, φρέσκια και ακόμα και μια φτωχή διατροφή της πολεμοχαρούς αυτής φυλής ήταν πολύ καλύτερη απ’ ό,τι η διατροφή των Αγγλων αγροτών στη διάρκεια του Μεσαίωνα.
Αυτό δεν σημαίνει πως η διατροφή των Βίκινγκς δεν είχε ανεπάρκειες, αλλά σε γενικές γραμμές η δίαιτά τους υπήρξε ένα μοντέλο αποτελεσματικότητας και καινοτομίας σε μια εποχή που οι μάγειρες είχαν στη διάθεσή τους πολύ περιορισμένα υλικά.
Ενα σημαντικό πλεονέκτημα της δίαιτας των Βίκινγκς ήταν το γεγονός ότι σε κάθε επίπεδο της κοινωνίας, από τους βασιλιάδες μέχρι τους απλούς ναύτες, έτρωγαν κρέας κάθε μέρα. Συχνά αυτό το κρέας ήταν χοιρινό, καθώς τα γουρούνια ήταν εύκολο να αυξηθούν γρήγορα, αλλά οι Βίκινγκς έτρωγαν επίσης βοδινό και κατσίκες.
Ανέτρεφαν, επίσης, άλογα για να χρησιμοποιήσουν το κρέας τους κι αυτή ήταν μια πρακτική που στη συνέχεια οδήγησε σε συγκρούσεις με τους Χριστιανούς, καθώς το κρέας αλόγου ήταν απαγορευμένη τροφή σύμφωνα με το εκκλησιαστικό δόγμα.
Η απρόσμενα επαρκής δίαιτα των Βίκινγκς
Οι Βίκινγκς ήταν μανιώδεις κυνηγοί και έπιαναν τάρανδους, άλκες (μεγάλα ελάφια) ακόμα και αρκούδες. Και βέβαια, αφού ξόδευαν τόσο χρόνο στο νερό, τα ψάρια αποτελούσαν πολύ σημαντικό μέρος της διατροφής τους. Οι ρέγκες ήταν άφθονες και παρασκευάζονταν με πολλούς διαφορετικούς τρόπους: Αποξηραμένες, παστές, καπνιστές, τουρσί, διατηρημένες ακόμα και μέσα σε ορό γάλακτος.
Ενώ συχνά έχουμε την εντύπωση, βάσει της εικόνας τους, πως οι Βίκινγκς μπορεί να στέκονταν πάνω από τεράστιους λάκκους και να ψήνουν αρνιά με τις αρθρώσεις τους να στάζουν πάνω στα αναμμένα κάρβουνα, τα στοιχεία δείχνουν πως το ψήσιμο ή το τηγάνισμα δεν ήταν προσφιλείς μέθοδοι μαγειρέματος γι’ αυτούς τους πολεμιστές. Στην πραγματικότητα, οι Βίκινγκς συχνότερα έτρωγαν βρασμένο κρέας.
Το επίκεντρο των γευμάτων τους ήταν βραστό κρέας στιφάδο που ονομαζόταν skause. Καθώς τα κρέατα και τα λαχανικά έβγαιναν από την κατσαρόλα, νέα προστίθεντο συνεχώς και στο τέλος ο ζωμός που έμενε είχε συμπυκνωμένες τις ουσίες και τις γεύσεις από το μαγείρεμα όλης της ημέρας.
Το skause τρωγόταν με ψημένο ψωμί με όλα τα είδη δημητριακών, φασόλια, ακόμα και τον φλοιό δέντρων και σημύδας που αποξήραιναν και άλεθαν και ήταν πραγματικά πολύ θρεπτικός. Επίσης, οι Βίκινγκς χρησιμοποιούσαν παλιά ζύμη ψωμιού για να φτιάξουν καρβέλια, καθώς επίσης και ξινό γάλα και βουτυρόγαλα για να εμπλουτίσουν τα ψωμιά τους.
Η απρόσμενα επαρκής δίαιτα των Βίκινγκς
Τα λαχανικά και τα φρούτα ήταν πολύ πιο άγρια από οποιαδήποτε σύγχρονη ποικιλία έχουμε κατά νου. Τα καρότα προστίθεντο στο καθημερινό skause αλλά δεν ήταν πορτοκαλί, ήταν άσπρα και έμοιαζαν με την σημερινή παστινάκη (είδος ρίζας λαχανικού που μοιάζει με λευκό καρότο, αλλά έχει πιο δυνατή γεύση).
Οι αγρότες Βίκινγκς καλλιεργούσαν λάχανα, φασόλια, μπιζέλια και αντίδια, όπως επίσης άγρια μήλα και μούρα. Ενα ευρύ φάσμα βοτάνων και καρυκευμάτων βοηθούσε τα φαγητά τους να αποκτήσουν γεύση. Κόλιαντρο, κύμινο, μουστάρδα και αγριοράπανο έκαναν πολύ συχνά την εμφάνισή τους στο τραπέζι τους.
Παρά τη συνολική και ισορροπημένη φύση της δίαιτας των Βίκινγκς, υπήρχαν κάποιες μεγάλες παγίδες. Γνωρίζουμε από αρχαιολογικές ανασκαφές στους υπονόμους και τους βόθρους των Βίκινγκς πως οι περισσότεροι υπέφεραν από παράσιτα στο έντερό τους.
Για να το καταστήσουμε πιο σαφές, οι περισσότεροι είχαν σκουλήκια. Οι ανασκαφές αποκάλυψαν ακόμα αχώνευτα ψωμιά σταριού που έτρωγαν, μερικά από τα οποία προέρχονταν από σιτάρια ιδιαίτερα τοξικά για τον άνθρωπο.
