Φώκιες τρέχουν να κάνουν χειραψία με τον δύτη που τις επισκέπτεται επί 20 χρόνια

 

Φώκιες τρέχουν να κάνουν χειραψία με τον δύτη που τις επισκέπτεται επί 20 χρόνια

Φώκιες τρέχουν να κάνουν χειραψία με τον δύτη που τις επισκέπτεται επί 20 χρόνια

 

Οι γκρι φώκιες που ζουν στην περιοχή των Farne Islands της Αγγλίας φαίνεται να δείχνουν χαρακτηριστικά συμπεριφοράς παρόμοια με αυτά των κουταβιών που λαχταρούν την προσοχή.

O Ben Burville, γιατρός στο επάγγελμα αλλά και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Νιουκάσλ, έχει αναπτύξει μια ενδιαφέρουσα σχέση με τις άγριες φώκιες.

Ο Burnville βουτάει επί είκοσι χρόνια στην περιοχή των Farne Islands στο Northumberland στην Αγγλία για να συναντήσει τις γκρι φώκιες, του είδους Halichoerus grypus, που ζουν στην συγκεκριμένη περιοχή και οι οποίες φαίνεται να δείχνουν χαρακτηριστικά συμπεριφοράς παρόμοια με αυτά των κουταβιών που λαχταρούν την προσοχή.

«Κάθε φορά που καταδύομαι έρχομαι σε επαφή μαζί τους. Με πλησιάζουν και με αγγίζουν. Είναι μια μαγική στιγμή όπου αισθάνομαι ότι ο χρόνος σταματάει. Είναι δύσκολο να εκφράσω το συναίσθημά μου με λέξεις.

Έχω μπροστά μου αυτό το άγριο ζώο που ζυγίζει πάνω από 200 κιλά και όταν απλώνω το χέρι μου με πλησιάζει και μου πιάνει το χέρι κρατώντας το με το πτερύγιό του. Μου το σφίγγει λίγο και μετά σφίγγω κι εγώ το δικό του.

Τα τελευταία είκοσι χρόνια περνάω αρκετή ώρα με αυτές τις φώκιες, ίσως περισσότερο χρόνο από κανέναν άλλον στον κόσμο, κι αυτό μου έχει δώσει την ευκαιρία να δω πράγματα που άλλοι άνθρωποι δεν είχαν την ευκαιρία να δουν.

Αυτές οι γκρι φώκιες κάνουν τόσες πολλές κινήσεις υποβρυχίως που δεν έχουν ιδωθεί ποτέ.

 

Φώκιες τρέχουν να κάνουν χειραψία με τον δύτη που τις επισκέπτεται επί 20 χρόνια

Εμπιστεύομαι τις άγριες φώκιες κάτω από το νερό πιο πολύ από οποιοδήποτε κατοικίδιο σκυλί.

  Η ΚΡΥΠΤΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Είναι πολύ τρυφερές κι έξυπνες.

Ξέρουν να ξεχωρίζουν το σώμα μου από τον εξοπλισμό μου και πολλές φορές προσπαθούν να μου βγάλουν τη μάσκα ή την κουκούλα της καταδυτικής στολής αλλά δεν με τραυματίζουν ποτέ. Απλώς παίζουν μαζί μου.

Το παιχνίδι είναι σημαντικό κομμάτι της ζωής τους και προσπαθούν να με βάλουν κι εμένα στο παιχνίδι τους.

Δεν τις παρενοχλώ αλλά τις αφήνω να έρθουν εκείνες σε μένα. Δεν είναι pets αλλά άγρια ζώα» λέει ο ίδιος.

 

 

Πηγή: The Dodo

filoitexnisfilosofias.com

Αφήστε μια απάντηση