Πώς να μάθουμε να εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας
Τι να κάνουμε για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας.
Πρώτα είμαστε η μάθηση, το βίωμά μας και μετά η βιολογία μας… Κι αν είμαστε προγραμματισμένοι βιολογικά να είμαστε επιφυλακτικοί και προσεκτικοί ώστε να μην «απειλούμαστε», το ζήτημα της εμπιστοσύνης προς τον εαυτό είναι αμιγώς «εμπειρικό».
Ο άνθρωπος που έχει μεγαλώσει μέσα σ’ ένα απορριπτικό και κατά συρροή ακυρωτικό περιβάλλον, έχει μάθει ότι δεν είναι αρκετά καλός για να τον/την εμπιστευτούν, άρα πώς να εμπιστευτεί ο ίδιος/ίδια τον εαυτό του/της;
Αν η όποια προσπάθεια που κάναμε/κάνουμε ακολουθείται από απόρριψη, πώς θα χτιστεί η εμπιστοσύνη στον εαυτό μας; Αν συνεχώς ακούμε δεν ξέρεις εσύ, δεν μπορείς, δεν το κάνεις ή δεν το έκανες καλά. Αν συνεχώς η σκέψη μας, η κρίση μας, το συναίσθημά μας αμφισβητείται και ακυρώνεται, πώς να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας; Είναι μια γνωστική λειτουργία που δεν μάθαμε (ακόμη).
Και κάπου εδώ και κάπως έτσι δημιουργείται ο φόβος πως και οι άλλοι, όταν εκφράσεις τη γνώμη σου, θέσεις την επιλογή σου, εκφράσεις την επιθυμία σου, θα την κριτικάρουν αρνητικά ή δεν θα την αποδεχθούν, και για μία ακόμη φορά θα αισθανθείς ότι δεν μπορείς να εμπιστευτείς τον εαυτό σου.
Τι χρειάζεται να κάνουμε για να αυξήσουμε και να εδραιώσουμε την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας;
* Αξιολογήστε τα δυνατά σημεία και τις αδυναμίες σας. Αξιολογήστε όσο πιο ρεαλιστικά μπορείτε τα παραγόμενα αποτελέσματα των προσπαθειών σας και των επιλογών σας. Αν τα αποτελέσματα είναι θετικά, τότε ενισχύστε το αίσθημα εμπιστοσύνης στον εαυτό σας, αν όχι, τότε δώστε το περιθώριο ότι μπορεί να κάνετε και λάθος, αρκεί να μάθετε, να μπορείτε να κάνετε τις απαραίτητες διορθώσεις και να βελτιωθείτε στην επόμενη προσπάθεια που θα οδηγήσει στην επιτυχία και στην εμπιστοσύνη.
* Εξασκηθείτε στη λήψη αποφάσεων. Οσο ασήμαντες ή και σημαντικές μπορεί να είναι, μην αφήνετε τους άλλους να αποφασίζουν για εσάς. Μην αποποιήστε την ευθύνη του εαυτού σας. Οταν ήμασταν παιδιά οι γονείς μας έπαιρναν τις περισσότερες σημαντικές αποφάσεις για εμάς, στην ενήλικη ζωή όμως καλούμαστε να εγκαταλείψουμε αυτή την «ασφάλεια» και να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας.
* Επειδή κάποιος πιστεύει κάτι για εσάς, δεν σημαίνει ότι είναι και αλήθεια. Εμπιστευτείτε τον εαυτό σας και εξισορροπήστε το εσωτερικό/εξωτερικό σας κριτήριο.
* Επιλέξτε πολύ προσεκτικά ποιους πραγματικά μπορείτε να «συμβουλευτείτε» και να λάβετε ανατροφοδότηση για την ποιότητα και την «ικανότητά» σας να εμπιστεύεστε τον εαυτό σας!
* Κοιτάξτε με το χέρι στην καρδιά και χωρίς φόβο τον εσωτερικό σας καθρέφτη και ανακτήστε τον έλεγχο του εαυτού σας! «Δείτε» ποιον πραγματικά έχετε απέναντί σας.
* Εμπιστευτείτε τον εαυτό σας, τις δυνάμεις σας και το ένστικτό σας.
* Επαναπροσδιοριστείτε τώρα. Και προχωρήστε στις απαραίτητες αλλαγές και προσαρμογές
Τι θα συμβεί όταν αρχίσουμε να χτίζουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας;
Πρώτα απ’ όλα, ενισχύεται η αμφίδρομη σχέση αυτοεκτίμησης, αυτοπεποίθησης και αυτο-εμπιστοσύνης! Οταν αυξάνει το ένα συμπαρασύρει θετικά και τα άλλα και αντίστροφα…
Καθώς θα εμπιστευόμαστε περισσότερο τον εαυτό μας θα είμαστε και περισσότερο διατεθειμένοι να πάρουμε ρίσκα και να «εκθέσουμε» τον εαυτό μας σε νέα περιβάλλοντα. Θα αναζητούμε καινούργιους φίλους και καινούργιες σχέσεις που είναι «υγιείς», που μας υποστηρίζουν, κατανοούν και αποδέχονται εμάς και τις ανάγκες μας και ανταποκρίνονται ανάλογα.
Είναι πιο εύκολο να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας καθώς αναπτύσσουμε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον εαυτό μας.
Οι άλλοι θα μας αποδεχθούν για αυτό που πραγματικά είμαστε και η αποδοχή του εαυτού μας θα μας επιτρέψει να τον εμπιστευτούμε ακόμη περισσότερο
Πώς να μάθουμε να εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας
