Δεν θα έπρεπε να χρειάζεται περισσότερες εξηγήσεις ότι κάποιος που μας εξαπατά, μας προδίδει ή μας λέει ψέματα σε καθημερινή βάση μάς προσφέρει μια αδύναμη αγάπη που δεν αξίζει καν να λέγεται αγάπη.Κανείς δεν αξίζει κάτι τέτοιο, δεν το χρειάζεται και δεν προσφέρει τίποτα στον αυτοπροσδιορισμό μας.
Κάτι ακόμα που πρέπει να θυμόμαστε είναι πως ο άνθρωπος που είναι ικανός να λέει ψέματα σε κάποιον που υποθετικά αγαπάει, δεν είναι σε θέση να αγαπήσει καν τον εαυτό του.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Κάτι που αγαπάμε υποτίθεται πως το προσέχουμε σαν πολύτιμο κειμήλιο. Σαν έναν εύθραυστο θησαυρό που πρέπει να περιφρουρείται με προσοχή και φροντίδα.
Αν έχετε ήδη συγχωρήσει ένα ψέμα και έναν ψεύτη, πρέπει το λιγότερο να είστε προσεκτικοί και να εξετάζετε αν η συμπεριφορά αυτή επαναλαμβάνεται.
Η συγχώρεση είναι σωστή αλλά είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως δεν είμαστε αναγκασμένοι να συγχωρούμε τα πάντα. Αν κάνουμε κάτι τέτοιο, υπάρχει η πιθανότητα να κατηγορήσουμε στο μέλλον τον εαυτό μας για το κακό που μας έχουν προξενήσει οι άλλοι. Και όλα αυτά για το λόγο ότι δεν θέσαμε με γενναιότητα ξεκάθαρα όρια.
