 |
| Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ |
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΟΣ ο Στρατηλάτης
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΩΤΟΛΕΩΝ ο Στρατηλάτης
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ο από μάγων
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΛΥΚΕΡΙΟΣ ο γεωργός
Ο ΑΓΙΟΣ ΟΥΑΛΕΡΙΟΣ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΟΝΑΤΟΣ και ΘΕΡΙΝΟΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ο Κύπριος
Ο ΑΓΙΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ ο Βοσκός από τη Βουλγαρία
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Σενκούρσκ (Ρώσος)
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Αναλυτικά
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος
Ό μεγαλομάρτυς Γεώργιος γεννήθηκε περίπου το 275 μ.Χ. στην Καππαδοκία, από γονείς χριστιανούς. Ό πατέρας του, μάλιστα, πέθανε μαρτυρικά για το Χριστό. Όταν ό Γεώργιος έγινε 18 χρονών, στρατεύθηκε στο ρωμαϊκό στρατό. «Αν και νέος στην ηλικία, διεκπεραίωνε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις τέλεια. Όλοι τον θαύμαζαν για το παράστημα του. Γι’ αυτό, γρήγορα τον προήγαγαν σε ανώτερα αξιώματα και του έδωσαν τον τίτλο του κόμητος. Συνέβη, όμως, την εποχή εκείνη ό Διοκλητιανός να κηρύξει λυσσώδη διωγμό κατά των χριστιανών. Ό Γεώργιος ήταν 28 χρονών και χωρίς δισταγμούς ομολόγησε την πίστη του, παρά τα αξιώματα πού του είχαν δώσει. Ό Διοκλητιανός δεν το περίμενε και έφριξε για τη στάση του Γεωργίου. Τότε άρχισε για τον Άγιο μια σειρά φρικτών βασανιστηρίων, αλλά και θαυμάτων, πού έφεραν πολλούς ειδωλολάτρες στη χριστιανική πίστη. Αφού τον λόγχισαν, ξέσχισαν τις σάρκες του με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα, τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια. Από όλα αυτά ό Θεός τον κράτησε ζωντανό και έγινε αίτια να εξευτελιστούν τα είδωλα και οι εκφραστές τους. Τέλος, τον αποκεφαλίζουν προσευχόμενο. Κατά την Εκκλησία μας, ό ένδοξος αυτός μεγαλομάρτυρας είναι ό μαργαρίτης ό πολύτιμος, ό αριστεύς ό θείος, ό λέων ό ένδοξος, ό αστήρ ό πολύφωτος, του Χριστού οπλίτης, της ουρανίου στρατιάς ό συνόμιλος. Ο Άγιος Γεώργιος είναι από τους πλέον αγαπημένους αγίους των Κυπρίων με τους περισσοτέρους ναούς και εικόνες. Στην Ιερά Μητρόπολη Μόρφου σώζονται δύο παλαιές διαλελυμένες σήμερα Μονές. Του Αγίου Γεωργίου του Πιτιδιώτη η οποία ευρίσκεται κοντά στην κοινότητα Φλάσου και η κατεχόμενη σήμερα Βυζαντινή Μονή του Αγίου Γεωργίου του Ρηγάτη κοντά στην Κυρά Μόρφου.
Ό μεγαλομάρτυς Γεώργιος γεννήθηκε περίπου το 275 μ.Χ. στην Καππαδοκία, από γονείς χριστιανούς. Ό πατέρας του, μάλιστα, πέθανε μαρτυρικά για το Χριστό. Όταν ό Γεώργιος έγινε 18 χρονών, στρατεύθηκε στο ρωμαϊκό στρατό. «Αν και νέος στην ηλικία, διεκπεραίωνε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις τέλεια. Όλοι τον θαύμαζαν για το παράστημα του. Γι’ αυτό, γρήγορα τον προήγαγαν σε ανώτερα αξιώματα και του έδωσαν τον τίτλο του κόμητος. Συνέβη, όμως, την εποχή εκείνη ό Διοκλητιανός να κηρύξει λυσσώδη διωγμό κατά των χριστιανών. Ό Γεώργιος ήταν 28 χρονών και χωρίς δισταγμούς ομολόγησε την πίστη του, παρά τα αξιώματα πού του είχαν δώσει. Ό Διοκλητιανός δεν το περίμενε και έφριξε για τη στάση του Γεωργίου. Τότε άρχισε για τον Άγιο μια σειρά φρικτών βασανιστηρίων, αλλά και θαυμάτων, πού έφεραν πολλούς ειδωλολάτρες στη χριστιανική πίστη. Αφού τον λόγχισαν, ξέσχισαν τις σάρκες του με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα, τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια. Από όλα αυτά ό Θεός τον κράτησε ζωντανό και έγινε αίτια να εξευτελιστούν τα είδωλα και οι εκφραστές τους. Τέλος, τον αποκεφαλίζουν προσευχόμενο. Κατά την Εκκλησία μας, ό ένδοξος αυτός μεγαλομάρτυρας είναι ό μαργαρίτης ό πολύτιμος, ό αριστεύς ό θείος, ό λέων ό ένδοξος, ό αστήρ ό πολύφωτος, του Χριστού οπλίτης, της ουρανίου στρατιάς ό συνόμιλος. Ο Άγιος Γεώργιος είναι από τους πλέον αγαπημένους αγίους των Κυπρίων με τους περισσοτέρους ναούς και εικόνες. Στην Ιερά Μητρόπολη Μόρφου σώζονται δύο παλαιές διαλελυμένες σήμερα Μονές. Του Αγίου Γεωργίου του Πιτιδιώτη η οποία ευρίσκεται κοντά στην κοινότητα Φλάσου και η κατεχόμενη σήμερα Βυζαντινή Μονή του Αγίου Γεωργίου του Ρηγάτη κοντά στην Κυρά Μόρφου.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’.
Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών
Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΟΣ ό Στρατηλάτης
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΩΤΟΛΕΩΝ ό Στρατηλάτης
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ό από μάγων
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΛΥΚΕΡΙΟΣ ό γεωργός
Του Αγίου αυτού ανέστησε το βόδι με θαυματουργικό τρόπο ό Άγιος Γεώργιος ό Μεγαλομάρτυρας και όταν είδε στη συνέχεια και το μαρτύριο του Άγιου, πίστεψε στον Χριστό και μαρτύρησε δια ξίφους.
Του Αγίου αυτού ανέστησε το βόδι με θαυματουργικό τρόπο ό Άγιος Γεώργιος ό Μεγαλομάρτυρας και όταν είδε στη συνέχεια και το μαρτύριο του Άγιου, πίστεψε στον Χριστό και μαρτύρησε δια ξίφους.
Ο ΑΓΙΟΣ ΟΥΑΛΕΡΙΟΣ
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Μαρτύρησε δια ξίφους.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΟΝΑΤΟΣ και ΘΕΡΙΝΟΣ
Μαρτύρησαν δια ξίφους.
Μαρτύρησαν δια ξίφους.
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ό Κύπριος
Ήταν ωραίος νέος και άνθρωπος αρετής, πού καταγόταν από την Κύπρο. ‘Από την Κύπρο αναχώρησε και ήλθε στην Πτολεμαΐδα (της Παλαιστίνης), όπου υπηρετούσε κοντά σ’ έναν ευρωπαίο Πρόξενο. Ό Γεώργιος, πήγαινε συχνά στο σπίτι μιας φτωχής μωαμεθανίδας γυναίκας, πού είχε μια νεαρή κόρη, και αγόραζε αυγά για τον αφέντη του. ΟΙ τούρκισσες γειτόνισσες της γυναίκας αυτής, οι όποιες διέθεταν αυγά για πώληση, αποφάσισαν να εξοντώσουν τον Γεώργιο, διότι δεν αγόραζε αυγά από αυτές. Κάποια μέρα λοιπόν, όλες μαζί συκοφάντησαν ότι είχε αθέμιτες σχέσεις με την μουσουλμανίδα κόρη. Έτσι ό Γεώργιος, διαμαρτυρόμενος για την ψευδή κατηγορία, οδηγήθηκε βίαια στον Ίεροδικαστή, ό όποιος προσπάθησε να τον πείσει να δεχθεί τη μουσουλμανική θρησκεία, για ν’ αποφύγει την τιμωρία. Παρά τις προσπάθειες του κριτή και τις φοβέρες του όχλου, ό νεομάρτυρας παρέμεινε αμετάθετος στη χριστιανική του πίστη. Τότε ό κριτής, καταδίκασε τον Γεώργιο σε θάνατο. Όταν οι Τούρκοι βγήκαν από το τζαμί, ήμερα Παρασκευή 25 Απριλίου 1752, κατά την οποία είχε ορισθεί το μαρτύριο του, τον οδήγησαν σε τόπο κοντά στη θάλασσα και πριν τον εκτελέσουν, προσπαθούσαν με κολακείες και υποσχέσεις να επιτύχουν τον εξισλαμισμό του. Μπροστά όμως στην αμετάθετη γνώμη του γενναίου μάρτυρα, οι Τούρκοι τον πυροβόλησαν και κατόπιν όρμησαν και διαμέλισαν το σώμα του. Τότε συνέβη αιφνίδια θύελλα, πού συντάραξε τη θάλασσα, της οποίας τα κύματα έφθασαν μέχρι του σημείου πού βρισκόταν το λείψανο. Τότε οι Τούρκοι φοβήθηκαν και απομακρύνθηκαν, οι δε Χριστιανοί, αφού παρέλαβαν το άγιο λείψανο, το ενταφίασαν στο ναό της Πτολεμαΐδας. Στις 13 Απριλίου 1967 τα λείψανα του νεομάρτυρα αυτού μεταφέρθηκαν, με τιμές από την Πτολεμαΐδα στη Λευκωσία της Κύπρου και τοποθετήθηκαν στον καθεδρικό ναό του Άγιου Ιωάννου.
Ήταν ωραίος νέος και άνθρωπος αρετής, πού καταγόταν από την Κύπρο. ‘Από την Κύπρο αναχώρησε και ήλθε στην Πτολεμαΐδα (της Παλαιστίνης), όπου υπηρετούσε κοντά σ’ έναν ευρωπαίο Πρόξενο. Ό Γεώργιος, πήγαινε συχνά στο σπίτι μιας φτωχής μωαμεθανίδας γυναίκας, πού είχε μια νεαρή κόρη, και αγόραζε αυγά για τον αφέντη του. ΟΙ τούρκισσες γειτόνισσες της γυναίκας αυτής, οι όποιες διέθεταν αυγά για πώληση, αποφάσισαν να εξοντώσουν τον Γεώργιο, διότι δεν αγόραζε αυγά από αυτές. Κάποια μέρα λοιπόν, όλες μαζί συκοφάντησαν ότι είχε αθέμιτες σχέσεις με την μουσουλμανίδα κόρη. Έτσι ό Γεώργιος, διαμαρτυρόμενος για την ψευδή κατηγορία, οδηγήθηκε βίαια στον Ίεροδικαστή, ό όποιος προσπάθησε να τον πείσει να δεχθεί τη μουσουλμανική θρησκεία, για ν’ αποφύγει την τιμωρία. Παρά τις προσπάθειες του κριτή και τις φοβέρες του όχλου, ό νεομάρτυρας παρέμεινε αμετάθετος στη χριστιανική του πίστη. Τότε ό κριτής, καταδίκασε τον Γεώργιο σε θάνατο. Όταν οι Τούρκοι βγήκαν από το τζαμί, ήμερα Παρασκευή 25 Απριλίου 1752, κατά την οποία είχε ορισθεί το μαρτύριο του, τον οδήγησαν σε τόπο κοντά στη θάλασσα και πριν τον εκτελέσουν, προσπαθούσαν με κολακείες και υποσχέσεις να επιτύχουν τον εξισλαμισμό του. Μπροστά όμως στην αμετάθετη γνώμη του γενναίου μάρτυρα, οι Τούρκοι τον πυροβόλησαν και κατόπιν όρμησαν και διαμέλισαν το σώμα του. Τότε συνέβη αιφνίδια θύελλα, πού συντάραξε τη θάλασσα, της οποίας τα κύματα έφθασαν μέχρι του σημείου πού βρισκόταν το λείψανο. Τότε οι Τούρκοι φοβήθηκαν και απομακρύνθηκαν, οι δε Χριστιανοί, αφού παρέλαβαν το άγιο λείψανο, το ενταφίασαν στο ναό της Πτολεμαΐδας. Στις 13 Απριλίου 1967 τα λείψανα του νεομάρτυρα αυτού μεταφέρθηκαν, με τιμές από την Πτολεμαΐδα στη Λευκωσία της Κύπρου και τοποθετήθηκαν στον καθεδρικό ναό του Άγιου Ιωάννου.
Ο ΑΓΙΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ ό Βοσκός από τη Βουλγαρία
Καταγόταν από την πόλη Κάμπροβα της Βουλγαρίας και από γονείς ευσεβείς ορθοδόξους χριστιανούς. Αναχώρησε από τη Βουλγαρία και ήλθε στην πόλη Σώμα, κοντά στην Πέργαμο και έγινε βοσκός προβάτων. Κάποια μέρα πού έβοσκε τα πρόβατα του ό Λάζαρος, αποκοιμήθηκε και κατά τύχη εκείνη την ώρα περνούσε κάποια Οθωμανίδα, κατά της οποίας επιτέθηκε ό σκύλος του κοπαδιού και έσχισε λίγο τα ρούχα της. Ή Οθωμανίδα αυτή, όταν γύρισε στο σπίτι της, συκοφάντησε τον Λάζαρο στον άντρα της ότι δήθεν τη βίασε. Εξοργισμένος ό μωαμεθανός, πήγε στη στάνη και βρήκε κάποιον σύντροφο του Λαζάρου, πού τον τραυμάτισε. Όταν ό Οθωμανός πληροφορήθηκε ότι αυτός πού τραυμάτισε δεν ήταν ό Λάζαρος, φοβήθηκε τα επακόλουθα της αθωότητας του τραυματισμένου και έπεισε τους συγγενείς της συζύγου του να ζητήσουν την τιμωρία του Λαζάρου από τον αγά. Έτσι ό Λάζαρος συνελήφθη, οδηγήθηκε στον αγά και φυλακίστηκε στις 7 Απριλίου 1802. Κατά τη δίκη αποδείχθηκε ή αθωότητα του Λαζάρου και οι συγγενείς της Οθωμανίδας υποσχέθηκαν 1000 γρόσια στον αγά, σε περίπτωση πού αυτός θα επιτύγχανε τον εξισλαμισμό ή τον θάνατο του μάρτυρα. Τότε ό αγάς, υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια τον Λάζαρο, αφού κατέκαψε όλα τα μέλη του σώματος του, ακόμα και αυτή τη γλώσσα του. ΟΙ πόνοι από τα βάρβαρα βασανιστήρια ήταν ανυπόφοροι, αλλά δεν στάθηκαν Ικανοί να κάμψουν το φρόνημα του Λαζάρου. Έτσι στις 23 Απριλίου 1802 απαγχονίστηκε και έτσι έλαβε το ένδοξο στεφάνι του μαρτυρίου, σε ηλικία 28 χρονών. Ακολουθία του νεομάρτυρα αυτού, συνέταξε ό Ιερομόναχος Νικηφόρος ό Χίος.
Καταγόταν από την πόλη Κάμπροβα της Βουλγαρίας και από γονείς ευσεβείς ορθοδόξους χριστιανούς. Αναχώρησε από τη Βουλγαρία και ήλθε στην πόλη Σώμα, κοντά στην Πέργαμο και έγινε βοσκός προβάτων. Κάποια μέρα πού έβοσκε τα πρόβατα του ό Λάζαρος, αποκοιμήθηκε και κατά τύχη εκείνη την ώρα περνούσε κάποια Οθωμανίδα, κατά της οποίας επιτέθηκε ό σκύλος του κοπαδιού και έσχισε λίγο τα ρούχα της. Ή Οθωμανίδα αυτή, όταν γύρισε στο σπίτι της, συκοφάντησε τον Λάζαρο στον άντρα της ότι δήθεν τη βίασε. Εξοργισμένος ό μωαμεθανός, πήγε στη στάνη και βρήκε κάποιον σύντροφο του Λαζάρου, πού τον τραυμάτισε. Όταν ό Οθωμανός πληροφορήθηκε ότι αυτός πού τραυμάτισε δεν ήταν ό Λάζαρος, φοβήθηκε τα επακόλουθα της αθωότητας του τραυματισμένου και έπεισε τους συγγενείς της συζύγου του να ζητήσουν την τιμωρία του Λαζάρου από τον αγά. Έτσι ό Λάζαρος συνελήφθη, οδηγήθηκε στον αγά και φυλακίστηκε στις 7 Απριλίου 1802. Κατά τη δίκη αποδείχθηκε ή αθωότητα του Λαζάρου και οι συγγενείς της Οθωμανίδας υποσχέθηκαν 1000 γρόσια στον αγά, σε περίπτωση πού αυτός θα επιτύγχανε τον εξισλαμισμό ή τον θάνατο του μάρτυρα. Τότε ό αγάς, υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια τον Λάζαρο, αφού κατέκαψε όλα τα μέλη του σώματος του, ακόμα και αυτή τη γλώσσα του. ΟΙ πόνοι από τα βάρβαρα βασανιστήρια ήταν ανυπόφοροι, αλλά δεν στάθηκαν Ικανοί να κάμψουν το φρόνημα του Λαζάρου. Έτσι στις 23 Απριλίου 1802 απαγχονίστηκε και έτσι έλαβε το ένδοξο στεφάνι του μαρτυρίου, σε ηλικία 28 χρονών. Ακολουθία του νεομάρτυρα αυτού, συνέταξε ό Ιερομόναχος Νικηφόρος ό Χίος.
