Blog

Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 12 ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Ο ΑΓΙΟΣ ΦΥΓΕΛΛΟΣ απόστολος από τους 70 (Ο’)

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΛΙΤΩΝ

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ από τη Σινώπη

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 1040 ΜΑΡΤΥΡΕΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΚΝΑΝΑΣ

Μνήμη των αγρίως σφαγιασθέντων υπό Κουρδικών ορδών

Οι Απόστολοι του Χρίστου θα ξεχωρίζουν μέσα στην Ιστορία της Εκκλησίας, σαν οι υπέρλαμπροι αστέρες πρώτου μεγέθους της πνευματικής ζωής.

Την 30ή Ιουνίου η Εκκλησία γιορτάζει τους δώδεκα Αποστόλους που αρχικά εξέλεξε ο Κύριος, πλην του Ιούδα Ισκαριώτη. Αυτοί είναι: Σίμωνας (Πέτρος), Ανδρέας, Ιάκωβος, Ιωάννης, Φίλιππος, Θωμάς, Βαρθολομαίος (Ναθαναήλ), Ματθαίος, Ιάκωβος του Αλφαίου, Σίμωνας ο Ζηλωτής, Ιούδας ο αδελφός του Ιακώβου του μικρού και ο Ματθίας, που εξελέγη μέσα στο υπερώο τις παραμονές της Πεντηκοστής, σε αντικατάσταση του Ιούδα του Ισκαριώτη.

Τη ζωή του καθενός των Αποστόλων αυτών σκιαγραφούμε στις ιδιαίτερες γιορτές τους. Εδώ γίνεται υπενθύμιση της ενότητας που είχαν μεταξύ τους, αλλά και της ηθικής τους, που τόσο συνέβαλε στην πνευματική εν Χριστώ αναγέννηση του κόσμου.

Έχουμε, λοιπόν, χρέος και εμείς οι αγωνιζόμενοι χριστιανοί, να κινούμαστε στα ίχνη τους και με θερμό ζήλο για τη διάδοση του σωτηριώδους μηνύματος του Ευαγγελίου, που διέπνεε κι αυτούς και να γίνουμε μιμητές του έργου τους.

Ως δωδεκάπυρσος, λυχνία έλαμψαν, οι Δωδεκάριθμοι, Χριστού Απόστολοι, Πέτρος και Παύλος συν Λουκά, Ανδρέας και Ιωάννης, Βαρθολομαίος Φίλιππος, συν Ματθαίω και Σίμωνι, Μάρκος και Ιάκωβος και Θωμάς ο μακάριος και ηύγασαν τους πίστει βοώντας χαίρετε Λόγου οι αυτόπται.

Αναφέρεται μόνο στον Συναξαριστή του Delehaye μεταξύ των μνημονευομένων αποστόλων από τους 70 και σημειώνεται ότι «ούτος φρονήσας τα του Σίμωνος εγένετο επίσκοπος Εφέσου».

Μαρτύρησε δια ξίφους.

Μαρτύρησε αφού τον θανάτωσαν συρόμενο επάνω σε αιχμηρές πέτρες.

Άγνωστοι στους Συναξαριστές. Η μνήμη τους, μαζί με τους μάρτυρες Φωκά, Κόνωνα, Συμεών και Ισαάκ αναφέρεται στο Ιεροσολυμιτικό Κανονάριο (σελ. 97).

Γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς ευσεβείς. Επειδή οι γονείς του ήταν πολύ φτωχοί, παρέμεινε αγράμματος και έγινε κηπουρός. Έκανε την εργασία αυτή, μεταφέροντας κατόπιν φιλοδωρήματος με τον γάιδαρό του εμπορεύματα, για την εξυπηρέτηση των χωρικών που ήταν γύρω από την Αθήνα.

Κάποια μέρα που επέστρεφε από τα χωριά αυτά, συνελήφθη από τους Τούρκους φύλακες και συκοφαντήθηκε απ’ αυτούς ότι δήθεν μετέφερε μπαρούτι για τους επαναστάτες Έλληνες. Οδηγήθηκε στον κριτή και καταδικάστηκε σε θάνατο, εκτός και αν δεχόταν τον ισλαμισμό, οπότε θα γλίτωνε τη ζωή του. Ο ευσεβής αυτός Αθηναίος απαντούσε συνεχώς στους φοβερισμούς και τις υποσχέσεις των Τούρκων, με την απλή φράση: «Δεν τουρκεύω».

Τότε οδηγήθηκε στον τόπο της εκτέλεσης και γονάτισε με χαρά, περιμένοντας το μαρτυρικό του τέλος. Ο δήμιος χτύπησε τον Άγιο με αντεστραμμένο ξίφος στο λαιμό, για να τον εκφοβίσει, προσδοκώντας τη μεταστροφή του. Αλλά ο γενναίος μάρτυρας του Χριστού, με θάρρος είπε στον δήμιο: «Χτύπα για την πίστη».

Και πάλι ο δήμιος έβαλε το μαχαίρι στον τράχηλο του Αγίου και αφού τον πλήγωσε λίγο, άκουσε και πάλι από τον Μιχαήλ την ίδια φράση: «Χτύπα για την πίστη». Οπότε ο δήμιος έκοψε το κεφάλι του μάρτυρα, που δέχτηκε το ένδοξο στεφάνι του μαρτυρίου το 1771. Στην πρώτη κολώνα του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα, διακρινόταν το ακόλουθο επιγραφικό χάραγμα: «1771 Ιουλίου 9 απεκεφαλίσθη ο Πακνανάς Μιχάλης». Η μνήμη του αγίου γίνεται την 30ή Ιουνίου. (Άλλοι τοποθετούν το μαρτύριο του Αγίου αυτού στα 1770).

Μνήμη των αγρίως σφαγιασθέντων υπό Κουρδικών ορδών εν τω νομώ Διαρβεκίρ της Μ. Ασίας Ορθοδόξων Χριστιανών υπαγομένων εις το Πατριαρχείον Αλεξανδρείας (+ 1896).