Blog

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΗΤΡΟΦΑΝΗΣ, Αρχιεπίσκοπος Κων/πολης

Η ΟΣΙΑ ΣΟΦΙΑ, που έζησε ασκητικά και όσια

ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΜΑΡΘΑ και ΜΑΡΙΑ,οι αδελφές του Λαζάρου

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Οσιομάρτυρας, ηγούμενος Μονής Μοναγρίας

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΛΩΝΙΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΩΡΟΘΕΟΣ,ο Πρώιος, Λόγιος, Εθνομάρτυρας (+ 1824)

Υπήρξε ο πρώτος επίσκοπος της Κων/πολης (313-327 μ. Χ.) Ήταν γιος του Δομετίου και ανεψιός του αυτοκράτορα Πρόβου. Όταν το Μάιο του 325 έγινε η Α’ Οικουμενική Σύνοδος στη Νίκαια, ο Μητροφάνης δε μπόρεσε να παραστεί ο ίδιος, επειδή ήταν αρκετά γέροντας και άρρωστος. Έστειλε, όμως, αντιπρόσωπό του τον πρωτοπρεσβύτερο Αλέξανδρο, άνδρα πρόθυμο και θεοσεβή.

Στα χρόνια, επίσης, που ήταν Αρχιεπίσκοπος ο Μητροφάνης, θεμελιώθηκαν πολλά μεγάλα οικοδομικά έργα της Βασιλεύουσας. Μεταξύ δε αυτών και οι περίφημοι ναοί της Αγίας Σοφίας, της Αγίας Ειρήνης και της Αγίας Δυνάμεως.

Ο Μητροφάνης πέθανε το 327 μ. Χ. και άφησε διάδοχο τον άξιο πρωτοπρεσβύτερό του, Αλέξανδρο, διότι πίστευε ότι «το σωτήριο έργο της Εκκλησίας προάγεται ακόμα περισσότερο με τη σωστή επισκοπική διαδοχή», ανταποκρινόμενος έτσι στο θεόπνευστο λόγο της Αγίας Γραφής, που αναφέρει ότι: «δει ούν τον έπίσκοπον άνεπίληπτον είναι»1. Δηλαδή, το καλό και υψηλό έργο της επιστασίας του οίκου του Θεού πρέπει να ανατίθεται σε καλούς και εκλεκτούς ανθρώπους. Γι’ αυτό, λοιπόν, πρέπει ο επίσκοπος να είναι ακατηγόρητος, ώστε κανείς να μη μπορεί να πει τίποτα σε βάρος του.

1. Α’ προς Τιμόθεον, γ’ 2.

Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Αρετών ταις άκτίσι καταλαμπόμενος, Πατριαρχών ανεδείχθης γέρας και θεία κρηπίς, ως Χριστού μυσταγωγός Πάτερ Μητρόφανες, από δε θρόνου υψηλού, τη Εκκλησία δαδουχείς, το φέγγος της ευσέβειας. Και νυν άπαύστως δυσώπει, έλεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Καταγόταν από την Αίνο της Θράκης και ήταν θυγατέρα επισήμων και πλουσίων γονέων. Παντρεύτηκε και έγινε μητέρα έξι παιδιών και είχε το θλιβερό ατύχημα να τα χάσει όλα. Βρήκε, λοιπόν, παρηγοριά στη θλίψη της, προστατεύοντας ορφανά και χήρες. Έκανε συνεχείς ελεημοσύνες, προσευχές, νηστείες και κάθε τι που ανακούφιζε τον πλησίον. Στα τέλη της ζωής της εκάρη Μοναχή και αφιέρωσε τη ζωή της στη λατρεία του Θεού. Απεβίωσε ειρηνικά σε ηλικία 53 ετών.

Η Μάρθα και η Μαρία, μαζί με τον αδελφό τους Λάζαρο, ήταν για τον Κύριο Ιησού Χριστό η πιο αγαπητή και αγία οικογένεια της Βηθανίας. Το Ευαγγέλιο μας παρουσιάζει τη Μαρία να απορροφάται από τη διδασκαλία του Ιησού ενώ η Μάρθα, που ήταν μεγαλύτερη αδελφή, φροντίζει πολύ για το τραπέζι της φιλοξενίας.

Γι’ αυτό ακούει από το στόμα του Διδασκάλου το πασίγνωστο και διδακτικότατο «Μάρθα, Μάρθα, μεριμνάς και τυρβάζη περί πολλά, Μαρία δε την αγαθήν μερίδα έξελέξατο, ήτις ουκ άφαιρεθήσεται απ’ αυτής» (Λουκ. ι’ 38-42). Η Μαρία, επίσης, άλειψε και με πολύτιμο μύρο τα πόδια του Ιησού και σπόγγισε υστέρα με την παρθενική της κόμη. Και οι δύο αδελφές, ευσεβή και διακεκριμένα μελή της πρώτης χριστιανικής Εκκλησίας, αξιώθηκαν να πεθάνουν ειρηνικά και όχι εν διωγμώ. Διότι ο Κύριος δε θέλησε ν’ αφήσει να πονέσουν οι καρδιές, των οποίων κάτω από τη στέγη του σπιτιού τους, είχε απολαύσει τόση αγία γαλήνη τις παραμονές των παθών Του.

Κατά τον Άγιο Νικόδημο, ήταν ηγούμενος της Μονής Μοναγρίας και αφού τον έβαλαν μέσα σε σάκο, τον έριξαν στη θάλασσα και έτσι έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου.

Φαίνεται ότι ήταν ένας από τους διάσημους στην αρετή, ασκητές της ερήμου. Αποφθέγματά του υπάρχουν στον Ευεργετινό. Απεβίωσε ειρηνικά.

Πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο μ’ αυτό της 3ης Ιουνίου. Δηλαδή, τον Μητροπολίτη Αδριανουπόλεως. Προφανώς από σύγχυση, ορισμένα Αγιολόγια τοποθετούν τη μνήμη του σαν ξεχωριστό πρόσωπο απ’ αυτό του προηγουμένου Αγίου, αύτη τη μέρα.