Blog

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, ο εν Άθω

Ο ΟΣΙΟΣ ΛΑΜΠΑΔΟΣ

Η ΑΓΙΑ ΑΓΝΗ – Βλέπε βιογραφία της την 21η Ιανουαρίου

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ Μητροπολίτης Ρηγίου της Καλαβρίας και Μνήμη εγκαινίων ναού του Μάρτυρα αυτού στην πόλη αυτή

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ, ο νέος οσιομάρτυρας

Η ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΣΕΡΓΙΟΥ, Ηγουμένου Ραδονεξίας, του Θαυματουργού (Ρώσος)

Ανάμνησης ανακομιδής λειψάνων και θαύματος γενομένου παρά του ιερομάρτυρα Φωκά

Μνήμη εγκαινίων ναού Αγίου Ιουλιανού, πλησίον του Φόρου

Η ΑΓΙΑ MODWENA (Ιρλανδή)

Ο ΑΓΙΟΣ PALLADIUS (Σκωτσέζος)

Ο πνευματικός αυτός αστέρας, ισάξιος των μεγάλων ασκητών των παλαιών χρόνων, γεννήθηκε στην Τραπεζούντα από ευγενείς και ευσεβείς γονείς, οι όποιοι τον ανέθρεψαν χριστιανικά. Νεαρός ακόμα, είχε κλίση στη μοναχική ζωή και επιζητούσε πάντα την πνευματική τελειότητα. Κατέφυγε, λοιπόν, σ’ ένα ψηλό βουνό του Κύμινα, κοντά στον περιβόητο ασκητή Μιχαήλ Μαλεϊνό, άνδρα με αρετή και αγιότητα ζωής. Αυτός τον έκειρε μοναχό και τον μετονόμασε από Αβράμιο – που τον έλεγαν – σε Αθανάσιο. Εκεί, λοιπόν, ο Αθανάσιος εκγυμνάστηκε πολύ καλά στην ασκητική ζωή και τελειοποίησε σε μεγάλο βαθμό τις αρετές του.

Επιζητώντας όμως το τελειότερο, σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου: «Έσεσθε υμείς τέλειοι, ώσπερ ο πατήρ υμών ο εν τοις ούρανοίς τέλειος εστίν»1, να γίνεσθε δηλαδή, τέλειοι, καθώς είναι τέλειος και ο ουράνιος Πατέρας σας, πήγε στο Άγιον Όρος (Άθως), και με την πλούσια επιχορήγηση του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά, ίδρυσε τη μεγάλη Λαύρα (962 μ. Χ.), που σώζεται μέχρι σήμερα.

Εκεί κατέφυγε πλήθος μοναχών και με την καθοδήγηση του Αθανασίου, προόδευαν όλοι μαζί στην τελειότητα της πνευματικής ζωής, που τόσο επεδίωκε ο Αθανάσιος μέχρι το θάνατό του. (Κατά μία Συναξαριακή διήγηση, μαζί με τη μνήμη του οσίου Αθανασίου, αναφέρεται και η μνήμη έξι αποκτανθέντων μαθητών του). 1. Ευαγγέλιο Ματθαίου ε’ 48.

Την εν σαρκί ζωήν σου κατεπλάγησαν, Αγγέλων τάγματα, πώς μετά σώματος, προς αοράτους συμπλοκάς, έχώρησας άοίδιμε, και κατετραυμάτισας, των δαιμόνων τάς φάλαγγας. Όθεν Αθανάσιε, ο Χριστός σε ήμείψατο πλουσίαις δωρεαίς. Διό Πάτερ πρέσβευε, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Ο όσιος αυτός, και όταν ακόμα ήταν μέσα στον κόσμο, έλαμπε από τις χριστιανικές αρετές. Διακρινόταν για τη σωφροσύνη του, τη χρηστότητά του, τη χαλιναγώγηση της γλώσσας του, την υπομονή του, τη μακροθυμία του, την πραότητά του, τη μεγάλη αγάπη του προς τους φτωχούς και τους πάσχοντες. Αργότερα ασκήτεψε και υπήρξε από τους ασκητές εκείνους που με την άγια ζωή τους και την υπόληψη της αρετής τους, γίνονται ωφελιμότατοι και στον κόσμο. Πολλοί που έρχονταν στο ασκητήριό του, ο όσιος τους οδηγούσε στα κατάλληλα πνευματικά βάλσαμα και αυτοί επανεύρισκαν την ηθική τους υγεία, που τα πάθη και οι ηδονές της σάρκας είχαν κατασκάψει.

Ως βίον ίσάγγελον, από παιδός έσχηκώς, λαμπάσι των έργων σου, λαμπαδουχίαν ηθών, έκφαίνεις τοις πέρασι· συ γαρ της απάθειας την αύγήν κεκτημένος, λύεις παθών τη νύκτα, Λαμπαδέ θεοφόρε, τοις πόθω προσιούσι, Πάτερ τη πρεσβεία σου.

Ή μνήμη του αναφέρεται στον Συναξαριστή Delehaye (Synaxaria Selecta σελ. 800, 52 και 804, 37) «Τα εγκαίνια του ναού αγίου μάρτυρος Στεφάνου του εις το Ρήγιον Καλαβρίας». Κατά τον Κώδικα 53 της Μονής Βλατέων τη μνήμη των εγκαινίων του ναού αυτού, γιόρταζαν την 6η Ιουλίου.

Η καταπληκτική του τόλμη έκανε πολλούς να τον νομίζουν για τρελό όμως αυτός, μ’ αυτόν τον τρόπο κατάφερε να πάρει το στεφάνι της αιώνιας δόξας. Ο Ιερομάρτυρας Κυπριανός γεννήθηκε από χριστιανούς γονείς στο χωριό Κλητζός των Άγραφων. Ανατράφηκε με χριστιανοπρέπεια, έγινε μοναχός και αξιώθηκε του χαρίσματος της ιεροσύνης. Πήγε στο Άγιον Όρος, οπού διέπρεψε στις αρετές, και έγινε υπόδειγμα μεταξύ των πατέρων. Ωστόσο, η καρδιά του Κυπριανού φλεγόταν από τον πόθο του μαρτυρίου.

Έτσι, πήγε στη Θεσσαλονίκη και κήρυξε με καταπληκτική τόλμη μπροστά στον κριτή τον Χριστό. Προέτρεψε μάλιστα και τους εντός του κριτηρίου, και αυτόν τον ίδιο τον κριτή, να αρνηθούν το Μωάμεθ και ν’ ακολουθήσουν Ιησούν Εσταυρωμένον. Τον πέρασαν για τρελό και τον έβγαλαν με τις κλωτσιές έξω από το κριτήριο.

Όμως ο διακαής πόθος του μαρτυρίου, έκανε τον Κυπριανό να πάει στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί, αυθόρμητα μπήκε στο παλάτι και κήρυξε με το ίδιο θάρρος τον Χριστό μπροστά στον Βεζίρη. Ο άρχοντας με διάφορες κολακείες προσπάθησε να τον παρασύρει στον μουσουλμανισμό, αλλά επειδή απέτυχε, τον παρέδωσε στον Μουφτή. Αλλά και εκεί ο Κυπριανός ομολόγησε την αγάπη του στον Χριστό και ήλεγξε τον μουσουλμανισμό. Με χαρά δέχτηκε την καταδικαστική απόφαση. Έτσι στις 5-7-1679 και ήμερα Σάββατο, τον αποκεφάλισαν στο Φανάρι. Μαρτύριο του Αγίου συνέγραψε ο Ιωάννης Καρυοφύλλης.

Η ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΣΕΡΓΙΟΥ, Ηγουμένου Ραδονεξίας, του Θαυματουργού (Ρώσος)

Ανάμνησης ανακομιδής λειψάνων και θαύματος γενομένου παρά του ιερομάρτυρα Φωκά

Μνήμη εγκαινίων ναού αγίου Ιουλιανού, πλησίον του Φόρου

Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτής της αγίας της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο «Οι Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων», του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.

Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο «Οι Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων», του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.