Blog

Εορτάζοντες την 14ην του μηνός Αυγούστου

 

Ό προφήτης Μιχαίας έζησε στην Ιερουσαλήμ το 748-696 π. Χ. επί των βασιλέων Ιωάθαμ, Αχάζ και Εζεκίου. Ανήκε στη φυλή του Ιούδα και γεννήθηκε στη Μορασθή, γι’ αυτό και ονομάσθηκε και Μορασθίτης. Ο Μιχαίας, σχεδόν σύγχρονος με τον προφήτη Ησαΐα, είναι έκτος από τους μικρούς λεγόμενους προφήτες.

Η προφητεία του αποτελείται από επτά κεφάλαια. Στα πρώτα τρία προαναγγέλλει την καταστροφή της Σαμάρειας. Στα επόμενα δύο μιλάει για την έλευση του Μεσσία και στα δύο τελευταία ελέγχει το λαό του Ισραήλ, που για να εξιλεωθεί ζήτα να κάνει διάφορες θυσίες στο Θεό, ενώ ο Μιχαίας του υπενθυμίζει το πραγματικό καθήκον που έχει στο Θεό, με την εξής ερώτηση:

“Τί Κύριος έκζητεί παρά σου αλλ’ η του ποιείν κρίμα και αγαπάν έλεον και έτοιμον είναι του πορεύεσθαι μετά Κυρίου Θεού σου;”1. Δηλαδή, τί ζητάει από σένα ο Θεός, παρά μόνο να είσαι δίκαιος, ευσπλαχνικός και πρόθυμος να πορεύεσαι σύμφωνα με τις εντολές του Κυρίου του Θεού σου;

Μια διαχρονική υπενθύμιση που ανταποκρίνεται φυσικά και στους ανθρώπους της εποχής μας. Γενικά, το βιβλίο του Μιχαία, που γράφηκε στην εβραϊκή, διακρίνεται για τη γλαφυρότητα και τη σαφήνεια των φράσεών του.

Να αναφέρουμε, επίσης, ότι ο Μιχαίας, λόγω του ότι ήταν σφοδρός ελεγκτής των παρανομιών του Αχαάθ, βασιλιά του Ιούδα, καταδιώκετο απ’ αυτόν και σωζόταν φεύγοντας στα όρη. Αλλά όταν βασίλευσε ο γιος του Αχαάβ, Ιωράμ, συνελήφθη απ’ αυτόν, μη ανεχόμενος τους ελέγχους του, κρεμάστηκε και έτσι θανατώθηκε. Το σώμα του περισυνέλεξαν οι συγγενείς του και το έθαψαν στη Μορασθή, κοντά στο πολυανδρίο Ενακείμ. 1.Μιχαίας, στ’8.

Ταχύ προκατάλαβε.Ως ορός περίοπτον, και εμφανές αληθώς, προείδες εν

Πνεύματι, την Έκκλησίαν Χριστού, Μιχαία θεόπνευστε’ όθεν οι εύρηκότες, εν αύτη σωτηρίαν, βαίνουσιν ως προέφης, εν ταίς τρίβοις Κυρίου, γεραίροντες προφήτα, την πάνσεπτον μνήμην σου.

Καταγόταν από την Κύπρο και έζησε στα χρόνια του μεγάλου Θεοδοσίου (379 μ. Χ.). Ανεπτυγμένος, ευσεβής, δίκαιος και με μεγάλη διοικητική ικανότητα ο Μάρκελλος, στην αρχή διακρίθηκε στην πολιτική οπού θα μπορούσε να είχε λαμπρό μέλλον. Αλλά αυτός προτίμησε να αφιερώσει τον εαυτό του στην υπηρεσία της Εκκλησίας.

Τέτοιος ταλαντούχος κληρικός, επόμενο ήταν ότι θα καταλάμβανε αρχιερατικό θρόνο. Έγινε λοιπόν ο Μάρκελλος επίσκοπος της Απαμείας, που βρίσκεται στη Συρία. Και διακρίθηκε όχι μόνο για την καθαρότητα της ζωής του και τη διδακτικότητα, αλλά και για τα αρχηγικά και διοικητικά του χαρίσματα.

Γνωρίζοντας να εμπνέει και να διεγείρει το ευσεβές φρόνημα, μόρφωσε πιστούς, ένθερμους και ανδρείους, έτοιμους να χύσουν και το αίμα τους για τον Χριστό και την Εκκλησία. Μπόρεσε ακόμα, να ελκύσει στην αλήθεια του Ευαγγελίου πολλούς εθνικούς.Όμως οι επιτυχίες του αυτές, προκάλεσαν εναντίον του τη μανία των ειδωλολατρών. Και κάποια μέρα, τον συνέλαβαν και τον έριξαν στη φωτιά. Έτσι ο Μάρκελλος, αφού στη ζωή του πολιτεύτηκε σαν άγιος, αξιώθηκε από τον Θεό να πεθάνει και σαν μάρτυρας. (Κατά τον Delehaye, αναφέρεται σαν επίσκοπος Απαμείας της Συρίας μετά των 70 μαθητών αυτού).

 

Κατά την ημέρα αυτή απετίθετο και πάλι ο Τίμιος Σταυρός στα ανάκτορα, ο οποίος ήταν εκτεθειμένος από του τέλους Ιουλίου ή τις αρχές Αυγούστου προκειμένου να τον προσκυνήσουν οι πιστοί.

Υπήρξε στα χρόνια του βασιλιά Μαξιμιανού (286-305) και καταγόταν από την πόλη Σιβεντού της Άνω Ιλλυρίας. Ήταν στρατιωτικός και είχε φτάσει μέχρι και το βαθμό του τριβούνου. Καταγγέλθηκε στον Μαξιμιανό από κάποιον Ουάλεντα ότι είναι χριστιανός και παραπέμφθηκε στον έπαρχο Αριστείδη για ανάκριση.

Αλλά ο Ουρσίκιος ομολόγησε με θάρρος τη χριστιανική του πίστη και βασανίστηκε σκληρά και ποικιλοτρόπως. Επειδή όμως επέμενε να ομολογεί τον Χριστό, αποκεφαλίστηκε και έτσι έλαβε ένδοξα το στεφάνι του μαρτυρίου.

Μαρτύρησε δια πυρός.

Καταγόταν από την Τραπεζούντα, αλλά ζούσε και έκανε το επάγγελμα του χρυσοχόου στην Κωνσταντινούπολη. Κάποτε λοιπόν βρέθηκε σε μια συμπλοκή, μεταξύ χριστιανών και τουρκοεβραίων και συκοφαντήθηκε ότι δήθεν μαχαίρωσε ένα τουρκοεβραίο. Οπότε συνελήφθη και κλείστηκε στη φυλακή, όπου παρέμεινε για 40 ημέρες.

Μόλις βελτιώθηκε η υγεία του τραυματισμένου τουρκοεβραίου, υποχρεώθηκε ο Συμεών να καταβάλει στον παθόντα για νοσήλια 280 γρόσια. Μετά 10 ημέρες από την αποφυλάκιση του Συμεών, ο τουρκοεβραίος, παρά τη βελτίωση της υγείας του, υπέκυψε στα τραύματά του. Τότε ο Συμεών συνελήφθη και πάλι, και ο κριτής τον πίεζε να γίνει μωαμεθανός προκειμένου ν’ αποφύγει τη θανατική καταδίκη.

Αλλά ο μάρτυρας θαρραλέα απάντησε: “Αν και μύριους θανάτους μου δώσετε, από την πίστη και την αγάπη του Ιησού Χρίστου, τον Κύριο μου και Θεό μου δε χωρίζω”. Τότε στις 14-8-1653 τον κρέμασαν κάτω από έναν πλάτανο στην Κων/πολη. Μαρτύριο του Αγίου αυτού νεομάρτυρα, συνέγραψε ο Ιωάννης Καρυοφύλλης.