Blog

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΣΑΜΟΥΗΛ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 37 (κατ’ άλλου 40) ΜΑΡΤΥΡΕΣ, που μαρτύρησαν στη Βιζύη της Θράκης

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΣΕΒΗΡΟΣ και ΜΕΜΝΩΝ, ο Κεντυρίων

Η ΑΓΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ, “έξω της θύρας των Βλαχερνών”

Ο ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΙΟΣ, ο βουλευτής

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΗΛΙΟΔΩΡΟΣ και ΔΟΣΑ (ή Δοσαί ή Σοδάς)

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΡΗΓΙΝΟΣ και ΟΡΕΣΤΗΣ “οί εν Κύπρω”

Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ, ο Νεαπολίτης, από τη Μικρά Ασία

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΒΡΑΜΙΟΣ ,Αρχιμανδρίτης Σμολένσκης, ο Θαυματουργός (Ρώσος)

Άγιος Ιερόθεος Α’, Επίσκοπος Ουγγαρίας, Άγιος Στέφανος Α’ ,Βασιλεύς Ουγγαρίας

Εορτάζοντες την 20ην του μηνός Αυγούστου

Αναλυτικά

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΣΑΜΟΥΗΛ

Γεννήθηκε στην Αρμαθαίμ Σιφά στο όρος Εφραίμ από τη φυλή του Λευΐ. Ήταν γιος του Ελκανά και της Άννας, η οποία ήταν στείρα και δια της προσευχής ο Θεός της χάρισε παιδί, το Σαμουήλ, που τον αφιέρωσε στο Θεό για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη της.

Ο Σαμουήλ όταν μεγάλωσε, υπηρέτησε τον Κύριο και έγινε μέγας προφήτης και κριτής του λαού δικαιότατος. Αυτός έχρισε βασιλείς, το Σαούλ και το Δαυίδ, προφήτευσε 40 χρόνια και πέθανε σε βαθιά γεράματα. Ας αναφέρουμε, όμως, μερικούς οικοδομητικούς λόγους του που ξεφώνησε στο λαό του Ισραήλ, αλλά ισχύουν και για τους λαούς κάθε εποχής. Λέει λοιπόν:

“Εάν φοβηθείτε τον Κυριον και δουλεύσητε αύτω και ακούσητε της φωνής αυτού και μη έρίσητε τω στόματι Κυρίου και ήτε και υμείς και ο βασιλεύς ο βασιλεύων εφ’ υμών οπίσω Κυρίου πορευόμενοι εάν δε μη ακούσητε της φωνής Κυρίου… έσται χείρ Κυρίου εφ’ υμάς και επί τον βασιλέα υμών”1.

Δηλαδή, αν φοβάστε και υπολογίζετε τον Κύριο και Τον λατρεύετε και υπακούετε στα προστάγματά Του και δεν αντιδράσετε προς αυτά που σας παραγγέλλει ο Κύριος και ακολουθείτε σταθερά και σεις και ο κυβερνήτης που σας κυβερνά το δρόμο που σας υποδεικνύει ο Κύριος, σας λέγω όλα θα πηγαίνουν καλά. Θα έχετε την ευλογία του Κυρίου. Αν όμως δεν υπακούσετε στα προστάγματα του Κυρίου, τότε θα πέσει επάνω σε σας και τον κυβερνήτη σας, βαρύ το χέρι του Κυρίου και θα τιμωρηθείτε.

1. Α’ Βασίλειων ,ιβ΄14-15.

Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Εκ στείρας έβλάστησας, δικαιοσύνης καρπός, προφαίνων την μέλλουσαν, εύεργεσίαν ημιν, Σαμουήλ θεσπέσιε ‘όθεν ίερατεύσας, παιδιόθεν Κυρίω, έχρισας ως Προφήτης, Βασιλείς θείω μύρω. Και νυν των σε εύφημούντων, μάκαρ μνημόνευε.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 37 (κατ’ άλλου 40) ΜΑΡΤΥΡΕΣ, που μαρτύρησαν στη Βιζύη της Θράκης

Απ’ αυτούς τους Αγίους, άλλοι ήταν από το Βυζάντιο και άλλοι από την Φιλιππούπολη. Συνελήφθησαν στη Βιζύη της Θράκης από τον έπαρχο Απελλιανό και επειδή ομολόγησαν με θάρρος την αληθινή πίστη τους στον Χριστό, στην αρχή τους έκοψαν τα πόδια και τα χέρια και έπειτα τους έκαψαν ζωντανούς μέσα σε αναμμένο καμίνι. Ο Παρισινός Κώδικας 1587 αναφέρει και κατάλογο ονομάτων τους ως εξής:

Σευήρος, Ωρίωνας, Αντιλίνος, Μολίας, Ευδαίμονας, Σιλουανός, Σαβίνος, Ευστάθιος, Στράτωνας και Βόσβας από το Βυζάντιο και από τη Φιλιππούπολη Τιμόθεος, Παλμάτος, Μεστός, Νίκωνας, Δίφιλος, Δομετιανός, Μάξιμος, Νεόφυτος, Βίκτωρας, Ρίνος, Σατορνίνος, Επαφρόδιτος, Κερκάς, Γάϊος, Ζωτικός, Κρονίονας, Ανθάνας, Εύρος, Ζωίλος, Τύραννος, Αγαθός, Πανσθένης, Αχιλλέας, Πανθήριος, Χρύσανθος, Αθηνόδωρος, Παντολέοντας, Θεοσεβής, Γενέθλιος και Μέμνονας. Στον Πατμιακό Κώδικα 266 αναφέρονται την 24η Αυγούστου στο σύνολο τους 33 και με κάποιες διαφορές στα ονόματα τους, σε σχέση με τον Παρισινό Κώδικα.

“Τη αύτη ήμερα άθλησις των αγίων μαρτύρων Σεβήρου και Μέμνονος των εν Θράκη μαρτυρησάντων, ων τα ονόματα είσί ταύτα: Ρίων, Ανειτυλλιανός, Σαβΐνος, Ευστάθιος, Στρατίων, Βόσβας, ούτοι είσι Βυζάντιοι. Τιμόθεος δε και Παλμάτιος, Μεστός, Νικών, Δίφιλος, Δομέτιος, Μάξιμος, Νεόφυτος, Βίκτωρ, Βΐνος, Σατορνίνος, Επαφροδίτης, Κέρκος, Γάϊος, Ζωίλος, Τύραννος, Αγαθός, Παρθένος, Αχιλλεύς, Πανθήριος, Χρύσανθος, Αθηνόδωρος, Παντολέων, Θεόσεβρος, Γενέθλιος, Ώρος, ούτοι Θράκες ύπήρχον επί Διοκλητιανού και Μαξιμιανού των βασιλέων”.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΣΕΒΗΡΟΣ και ΜΕΜΝΩΝ, ο Κεντυρίων

Ό Σεβήρος ήταν από την Σίδη της Παμφυλίας, γιος του Θρακιώτη Πετρωνίου και της Μυγδονίας. Αυτός, λοιπόν, όταν ήλθε στη Φιλιππούπολη και είδε τους παραπάνω 37 Αγίους Μάρτυρες να αγωνίζονται γενναία για τον Χριστό, με θάρρος ομολόγησε και αυτός τον ένα και αληθινό Θεό.

Αμέσως τότε ξέσχισαν τις σάρκες του με σιδερένια πυρακτωμένα νύχια, κατόπιν τον πριόνισαν, έπειτα του φόρεσαν σιδερένια πυρακτωμένη ζώνη και στο τέλος τον αποκεφάλισαν. Παρόμοια βασανιστήρια υπέστη και ο Μέμνων, που και αυτός με τόλμη ομολόγησε τον Χριστό. Τελικά αυτόν τον έκαψαν ζωντανό μέσα σε αναμμένο καμίνι.

Η ΑΓΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ “έξω της θύρας των Βλαχερνών”

Μάλλον πρόκειται περί εγκαινίων ναού της Αγίας Φωτεινής στην τοποθεσία αυτή.

Ο ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΙΟΣ, ο βουλευτής

Φόρεσε το στεφάνι του μαρτυρίου στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (299 μ. Χ.). Καταγόταν από την Κυρήνη της Λιβύης και ήταν ένας από τους βουλευτές της. Αν και ειδωλολάτρης, ακολουθούσε το νόμο της συνείδησης και διακρινόταν για την επιεική και φιλάνθρωπη συμπεριφορά του.

Όταν λοιπόν ο επίσκοπος Κυρήνης Ιερομάρτυρας Θεόδωρος – που γιορτάζουμε την 4η Ιουλίου – φανέρωσε στο μαρτύριό του τους θαυμάσιους θησαυρούς της χριστιανικότατης ψυχής του, ο Λούκιος ελκύστηκε και δέχτηκε το άγιο βάπτισμα.

Αφού άναψε μέσα του η χριστιανική φλόγα, μπόρεσε να φέρει στην αλήθεια του Ευαγγελίου και τον έπαρχο Διγνιανό. Και οι δύο κατόπιν πήγαν στην Κύπρο, όπου εργάστηκαν για τη διάδοση της πίστης. Αλλά και εκεί ο διωγμός κατά των χριστιανών ήταν στο αποκορύφωμά του. Εκεί λοιπόν και ο Λούκιος, αφού συνελήφθη, πήρε το μαρτυρικό στεφάνι με αποκεφαλισμό.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΗΛΙΟΔΩΡΟΣ και ΔΟΣΑ (ή Δοσαί ή Σοδάς)

Έζησαν επί βασιλείας Σαβωρίου, που ήταν βασιλιάς των Περσών. Αυτός, λοιπόν, με τα στρατεύματά του, κατέλαβε μια πόλη των Ρωμαίων και άρχισε να γκρεμίζει τους ναούς των χριστιανών και να καίει τις άγιες εικόνες.

Τότε ο Ηλιόδωρος, που τότε ήταν 95 χρονών, μαζί με τον Δοσά, παρουσιάστηκαν στον ασεβή βασιλιά και του έκαναν δριμύτατες παρατηρήσεις, ομολογώντας συγχρόνως τον Χριστό Θεό αληθινό. Τότε ο Σαβώρ τους βασάνισε σκληρά και ανελέητα. Αφού έκοψε τις μύτες τους, τελικά τους θανάτωσε καίγοντας τα κεφάλια τους.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΡΗΓΙΝΟΣ και ΟΡΕΣΤΗΣ “οι εν Κύπρω”

Άγνωστοι στους Συναξαριστές. Η μνήμη τους γινόταν στην Κύπρο, όπου υπέστησαν μαρτυρικό θάνατο από τους ειδωλολάτρες. Κατάγονταν από τη Χαλκηδόνα (μάλλον Καρχηδόνα), όπου συνελήφθησαν από τον ηγεμόνα διότι ήταν χριστιανοί και φυλακίστηκαν. Όταν ελευθερώθηκαν, κατέφυγαν στην Κύπρο, όπου, κοντά στη Λεμεσό, μαρτύρησαν για τη χριστιανική τους πίστη. Οι πληροφορίες αυτές σύμφωνα με την Ακολουθία τους, που εκδόθηκε στη Λεμεσό το 1902 (6λ. και Delehaye, Les Saints de Chypre, σελ. 271).

Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ, ο Νεαπολίτης, από τη Μικρά Ασία

Το έτος 1740 επί Σουλτάνου Αχμέτ και Ιμπραήμ Πασά γενικού διοικητή της Μ. Ασίας, εκδόθηκε διάταγμα συγκέντρωσης των αγοριών των χριστιανών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μέσα σ’ αυτά βρέθηκε και ο ορφανός Θεοχάρης. Κάποια μέρα όμως, ο δικαστής της Νεάπολης (Νέβσεχηρ) Καππαδοκίας, είδε τον Θεοχάρη μέσα στο στρατόπεδο, του άρεσε και τον πήρε στο σπίτι του να περιποιείται τα ζώα του.

Η ευσέβεια και η ομορφιά του Θεοχάρη έκαναν τον δικαστή να του προτείνει να γίνει γαμπρός του, αφού όμως γίνει πρώτα μωαμεθανός. Ο Θεοχάρης με θάρρος απάντησε. “Αφέντη μου, εγώ γεννήθηκα χριστιανός και δεν μπορώ να αρνηθώ την πίστη του Σωτήρα μου και των πατέρων μου”.

Ο Οθωμανός δικαστής, θεώρησε την απάντηση προσβλητική και τον απείλησε με βασανιστήρια. Τότε ο Θεοχάρης έτρεξε στο Ναό του Αγίου Γεωργίου και μετάλαβε των αχράντων Μυστηρίων. Όταν του έκανε και πάλι πρόταση γάμου με την κόρη του ο δικαστής, ο Θεοχάρης σταθερά αρνήθηκε.

Τότε μετά από σκληρά βασανιστήρια, τον οδήγησαν έξω από την πόλη της Νεάπολης, όπου τον λιθοβόλησαν και κατόπιν τον απαγχόνισαν, μεσημέρι στις 20 Αυγούστου 1740. Το 1923 τα λείψανα του Άγιου Θεοχάρη ήλθαν στην Θεσσαλονίκη και τοποθετήθηκαν στο Ναό της Άγιας Αικατερίνης, όπου  βρίσκονται και σήμερα.

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΒΡΑΜΙΟΣ, Αρχιμανδρίτης Σμολένσκης, ο Θαυματουργός (Ρώσος)

Άγιος Ιερόθεος Α’, Επίσκοπος Ουγγαρίας,  Άγιος Στέφανος Α’, Βασιλεύς Ουγγαρίας

Ή διακήρυξης της αγιότητάς τους έγινε το καλοκαίρι του 2000 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.