Blog

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΤΥΧΗΣ, Ιερομάρτυρας, μαθητής του Αγίου Ιωάννη Θεολόγου.

Ο ΑΓΙΟΣ ΤΑΤΙΩΝ

Ο ΟΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ο Λιμνιώτης, ο Ομολογητής

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ο Αιτωλός. Νέος Ιερομάρτυρας και Ισαπόστολος

ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ του Ζακυνθινού

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ, ο θαυματουργός (Ρώσος + 1550)

Ό Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, θέλοντας να δείξει τον άνθρωπο που έχει αληθινά πνεύμα Θεού, είπε: “Παν πνεύμα ο ομολογεί Ιησούν Χριστόν εν σαρκί έληλυθότα, εκ του Θεού εστί”1. Δηλαδή, κάθε άνθρωπος που παρουσιάζεται με χάρισμα Πνεύματος, αν ομολογεί όχι μόνο με λόγια αλλά και με έργα ότι ο Ιησούς Χριστός πράγματι σαρκώθηκε και έζησε σαν άνθρωπος φέροντας την ανθρώπινη φύση, αυτός ο άνθρωπος είναι από το Θεό. Ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν και ο Άγιος Ευτυχής.

Σαν γνήσιος μαθητής του Αγίου Ιωάννη του Ευαγγελιστή, απέδειξε περίτρανα στη ζωή του ότι είναι πραγματικά άνθρωπος του Θεού. Κήρυξε με ανδρεία το Ευαγγέλιο, γκρέμισε πολλούς ναούς ειδώλων, υπέμεινε δαρμούς και κακοπάθησε πολλά χρόνια δέσμιος μέσα στη φυλακή. Κατόπιν τον έριξαν στη φωτιά και μετά στα πεινασμένα θηρία.

Επειδή, όμως, ένα από τα θηρία μίλησε με ανθρώπινη φωνή, αλλά και επειδή στη συνέχεια έμεινε αβλαβής από τα υπόλοιπα μαρτύρια, όλοι εξεπλάγησαν. Εξ’ αιτίας, λοιπόν, αυτών των θαυμάτων, τον άφησαν ελεύθερο να γυρίσει στην πατρίδα του Σεβαστή, όπου ειρηνικά παρέδωσε στον Κύριο το πνεύμα του.

1. Α’ επιστολή Ιωάννου, δ’ – 2.

Ως φοιτητής των ιερών Αποστόλων, της ευσέβειας ύποφήτης έδείχθης, και την του Λόγου σάρκωσιν έκήρυξας τρανώς· όθεν ένδιέπρεψας, μαρτυρίου τοις πόνοις, θαύμασι της πίστεως, βεβαιώσας τον λόγον. Ίερομάρτυς Πάτερ Ευτυχές, Χριστόν δυσώπει, υπέρ των ψυχών ημών.

Καταγόταν από το Μαντίναιο της Μητροπόλεως Κλαυδιουπόλεως στην Ερδελία, της επαρχίας Ονωριάδος. Συνελήφθηκε, διότι ήταν χριστιανός και οδηγήθηκε στον ηγεμόνα Ουρβανό. Αυτός τον ρώτησε αν επιμένει να ομολογεί τον Χριστό και ο Τατίων με τόλμη απάντησε ότι θα τον ομολογεί μέχρι τελευταίας του πνοής. Αμέσως τότε τον έδειραν σκληρά και τον ξέσχισαν με σιδερένια νύχια. Κατόπιν τον έσυραν μέχρι θανάτου μέσα στην Κλαυδιούπολη, αφού πρώτα έκανε το σημείο του σταυρού.

Ό Όσιος αυτός από μικρό παιδί αγάπησε τη μοναχική ζωή και όταν ενηλικιώθηκε έγινε μοναχός και ασκήτευε στον Όλυμπο (της Βιθυνίας). Στα χρόνια του εικονομάχου βασιλιά Λέοντα του Ισαύρου (716) ο Γεώργιος αγωνίστηκε για την Ορθοδοξία και έκανε δριμύτατες παρατηρήσεις στον ασεβή βασιλιά. Τότε υπέστη απ’ αυτόν πολλά βάσανα και μάλιστα σε ηλικία 95 χρονών. Στο τέλος του έκοψαν τη μύτη, έκαψαν το κεφάλι του και έτσι παρέδωσε το πνεύμα του στον Θεό.

Ό Άγιος Κοσμάς υπήρξε φωτοφόρος απόστολος του Ευαγγελίου, στα μαύρα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς. Γεννήθηκε στο χωριό Ταξιάρχης της επαρχίας Αποκούρου, που βρίσκεται κοντά στο χωριό Μέγα Δένδρο Ναυπακτίας (το 1714), από γονείς ευσεβείς που τον ανέθρεψαν εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου.

Είκοσι χρονών μετέβη στο Άγιο Όρος, για να σπουδάσει στο εκεί νεοσύστατο σχολείο του Βατοπεδίου. Μετά την αποφοίτησή του, πήγε στη Μονή Φιλόθεου, όπου έγινε μοναχός και κατόπιν Ιερομόναχος. Αλλά ο Άγιος δεν ησύχαζε καθώς φλεγόταν νύχτα-μέρα από τον πόθο να βγει και να διδάξει στους σκλαβωμένους Έλληνες τα άγια Γράμματα. Όμως θεωρούσε τον εαυτό του ταπεινό και αδύνατο να επωμισθεί τέτοιο φορτίο.

Αλλά με θεία αποκάλυψη πήγε στην Κων/πολη, όπου συνάντησε τον αδελφό του Χρύσανθο, που ήταν δάσκαλος. Αυτός του έκανε μερικά μαθήματα ρητορικής, που θα βοηθούσαν τον Κοσμά στο κήρυγμα. Έπειτα, αφού πήρε την άδεια του Πατριάρχη, όργωσε στην κυριολεξία την Ελλάδα, διδάσκοντας στους “ραγιάδες” το λόγο του Θεού.

Απ’ όπου περνούσε, έκτιζε σχολεία, εκκλησίες και πλήθος λαού συνέρεε και “ρουφούσε” το “νέκταρ” της αγίας διδασκαλίας του. Τελικά, ο φθόνος των ‘Εβραίων, σε συνεργασία με τους Τούρκους, είχε σαν αποτέλεσμα τον απαγχονισμό του Αγίου στα χώματα της Βορείου Ηπείρου (το 1779). Τα λόγια του ήταν προφητικά, γεμάτα θεία χάρη και απλότητα. Κάποτε είπε στους κατοίκους κάποιου χωριού: “Ήρθα στο χωριό σας και σας κήρυξα.

Δίκαιο είναι λοιπόν να με πληρώσετε για τον κόπο μου. Με χρήματα μήπως; Τί να τα κάνω; η πληρωμή η δική μου είναι να βάλετε τα λόγια του Θεού στην καρδιά σας, για να κερδίσετε την αιώνια ζωή”.

Θείας πίστεως, διδασκαλία, κατεκόσμησας, την Εκκλησία, ζηλωτής των Αποστόλων γενόμενος και κατασπείρας τα θεία διδάγματα, μαρτυρικώς τον αγώνα ετέλεσας. Κοσμά ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημιν τό μέγα έλεος.

Βλέπε Βιογραφικό του σημείωμα την 17η Δεκεμβρίου και εκτενές υπόμνημα για την ανακομιδή του λειψάνου στον Συναξαριστή του Ματθαίου Λαγγή (24 Αυγούστου).

Του παντίμου Λειψάνου σου τήν μετάθεσιν, από Στροφάδων εις Ζάκυνθον εορτάζοντας, Διονύσιε σοφέ ανευφημούμεν σε· συ γαρ παρέχεις δι’ αυτού, χάριν άφθονον αεί, τοις πίστει προσερχομένοις, τη θεϊκή χορηγία, ως του Χριστού θεράπων γνήσιος.