Blog

ΑΠΟΤΟΜΗ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ (Νηστεία εκ πάντων)

Η ΟΣΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑ, ή εν Θεσσαλονίκη

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΚΑΔΙΟΣ, ο θαυματουργός, επίσκοπος Αρσινόης Κύπρου.

ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΙΕΡΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΙΩΣΗΦ ΤΟΥ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΥ, του Σαμάκου

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, ο Μακεδών, ο αυτοκράτορας

Ο ΑΓΙΟΣ SEBBI (Άγγλος)

“Ουκ έξεστί σοι έχειν, την γυναίκα του αδελφού σου”1. Δεν σου επιτρέπεται από το νόμο του Θεού να έχεις τη γυναίκα του αδελφού σου, ο όποιος ζει ακόμα. Λόγια του Τιμίου Προδρόμου, που αποτελούσαν μαχαιριές στις διεφθαρμένες συνειδήσεις του βασιλιά Ηρώδη Αντίπα και της παράνομης συζύγου του Ηρωδιάδος, που ήταν γυναίκα του αδελφού του, Φιλίππου.

Ο Ηρώδης, μη ανεχόμενος τους ελέγχους του Προδρόμου, τον φυλάκισε. Σε κάποια γιορτή όμως των γενεθλίων του, ο Ηρώδης υποσχέθηκε με όρκο να δώσει στην κόρη της Ηρωδιάδος ό, τι ζητήσει, διότι του άρεσε πολύ ο χορός της. Τότε η αιμοβόρος Ηρωδιάς είπε στην κόρη της να ζητήσει στο πιάτο το κεφάλι του Ιωάννη. Πράγμα που τελικά έγινε.

Έτσι, ο ένδοξος Πρόδρομος του Σωτήρα θα παραμένει στους αιώνες υπόδειγμα σε όλους όσους θέλουν να υπηρετούν την αλήθεια και να αγωνίζονται κατά της διαφθοράς, ανεξάρτητα από κινδύνους και θυσίες. Και να τι λένε οι 24 πρεσβύτεροι της Αποκάλυψης στο Θεό για τους διεφθαρμένους: “ήλθεν… ο καιρός των εθνών κριθήναι… και διαφθείραι τους διαφθείροντας την γήν”2. Ήλθε, δηλαδή, ο καιρός της ανάστασης των νεκρών για να κριθεί ο κόσμος και να καταστρέψεις (Θεέ μου) εκείνους, που με τη διεφθαρμένη ζωή τους διαφθείρουν και καταστρέφουν τη γη.

Ευαγγέλιο Μάρκου, στ’ 18.

Αποκάλυψη Ιωάννου, ία’ 18.

Μνήμη δικαίου μετ’ εγκωμίων σοι δε αρκέσει ή μαρτυρία του Κυρίου Πρόδρομε· ανεδείχθης γαρ όντως και Προφητών σεβασμιώτερος, ότι και έν ρείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τον κηρυττόμενον. Όθεν της αληθείας ύπεραθλήσας, χαίρων ευηγγελίσω και τοις αν Άδη, Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα τήν άμαρτίαν του κόσμου, και παρέχοντα ημιν το μέγα έλεος.

Ως πάντων υπέρτερος, των Προφητών αληθώς, αυτόπτης και Πρόδρομος, της παρουσίας Χριστού, Προφήτα γεγένησαι· όθεν και παρ Ήρώδου, έκτμηθείς σου την Κάραν, έδραμες τοις εν Άδη, προκηρύξαι το λύτρον διό σε Ιωάννη Βαπτιστά, ποθώ γεραίρομεν.

Βλέπε βιογραφικό της σημείωμα στις 5 Απριλίου. Ο άγιος Νικόδημος στον Συναξαριστή του έχει και την προσθήκη “εξ Αίγίνης καταγόμενης”.Η οποία – εξ Αίγίνης – η γιορτή της, μαζί μ’ αυτήν της θυγατέρας της ΘΕΟΠΙΣΤΗΣ μεταφέρθηκε την 3η Αυγούστου, όπου και το βιογραφικό της σημείωμα.

Γεννήθηκε στην Αρσινόη της Κύπρου και ήταν γιος ευσεβών και πλουσίων γονέων, του Μιχαήλ και της Άννας. Ο Αρκάδιος μορφώθηκε πολύ καλά στην Κωνσταντινούπολη και επανήλθε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, Αρσινόη. Έγινε πολύ γνωστός για τους ασκητικούς του αγώνες και για τις μεγάλες του αρετές. Έτσι, όταν πέθανε ο άγιος Νίκων, ο Άρκάδιος εκλέχθηκε διάδοχός του στο θρόνο της Αρσινόης. Αφού ποίμανε το ποίμνιο του θεάρεστα, απεβίωσε ειρηνικά την 29η Αυγούστου. Αυτός είχε και αδελφό τον άγιο Θεοσέβειο τον Αρσινοήτη.

Βλέπε βιογραφικό του σημείωμα στις 22 Ιανουαρίου.

Στους Συναξαριστές δεν αναφέρεται. Η μνήμη του βρίσκεται στο Βυζαντινό Εορτολόγιο του Γεδεών (σελ. 161). Ως κτήτορας και ανακαινιστής πολλών ναών και μονών, ο Βασίλειος (867-886) βρήκε θέση σε κάποια Μηνολόγια μεταξύ των Αγίων για την ευσέβειά του και για τον εμπλουτισμό της πρωτεύουσας με ιερά κτίσματα προς δόξαν Θεού.

Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο “Οι Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων”, του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.