Blog

Ο ΑΓΙΟΣ ΜAMΑΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο Νηστευτής, Πατριάρχης Κων/πολης

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΜΗΔΗΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ (ή Θεόδοτος ή Θεόδωρος)

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΤΥΧΙΑΝΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΗΣΥΧΙΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΛΕΩΝΙΔΗΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΤΥΧΙΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΛΑΝΙΠΠΟΣ

Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΘΑΓΑΠΗ

ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΕΛΕΑΖΑΡ & ΦΙΝΕΕΣ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΕΙΘΑΛΑΣ & ΑΜΜΩΝ (ή Αμμούν)

Γεννήθηκε στη Γάγγρα της Παφλαγονίας το 260 μ. Χ. από γονείς χριστιανούς, τον Θεόδοτο και τη Ρουφίνα, όταν αυτοί ήταν μέσα στη φυλακή, όπου και πέθαναν προσευχόμενοι. Ο Μαμάς, βρέφος ακόμα, έμεινε ορφανός. Όμως, μια πλούσια χριστιανή γυναίκα, η Αμμία, τον υιοθέτησε και τον ανέθρεψε με στοργή μητρική και σύμφωνα με το πνεύμα του Ευαγγελίου.

Επειδή ονόμαζε τη θετή του μητέρα συνεχώς μαμά, δηλ. μαμά, ονομάστηκε Μαμάς.

Όταν έγινε 15 χρονών, πιάστηκε από ειδωλολάτρες, διότι χωρίς φόβο, δημόσια, ομολογούσε τον Χριστό. Τότε τον χτύπησαν αλύπητα.

Κρέμασαν στο λαιμό του μολυβένιο βαρίδιο και τον έριξαν στη θάλασσα. Όμως με τη δύναμη του Θεού σώθηκε. Έπειτα, τον ξανασυνέλαβαν και τον έριξαν σε αναμμένο καμίνι και μετά ως τροφή στα θηρία. Αλλά επειδή και απ’ αυτά σώθηκε θαυματουργικά, διαπέρασαν την κοιλιά του με τρίαινα.

Και έτσι μαρτυρικά και ένδοξα αναχώρησε απ’ αυτή τη ζωή. Μας θυμίζει τα λόγια του Κυρίου, που είπε: “όστις ούν ταπεινώσει εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος εστίν ό μείζων εν τη βασιλεία των ουρανών”1. Όποιος, δηλαδή, ταπεινώσει τον εαυτό του σαν το παιδάκι αυτό, αυτός είναι ο μεγαλύτερος στη βασιλεία των ουρανών.

1. Ευαγγέλιο Ματθαίου, ιη’ 4.

Θείον βλάστημα, Μαρτύρων πέλων, ήκολούθησας, άσχέτω πόθω, τοις ένθέοις αληθώς τούτων ίχνεσι και του Σωτήρος κηρύξας το όνομα, έθαυμαστώθης σοφέ δι’ αθλήσεως. Μάμα ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

 Από παιδί διακρίθηκε για τη σπάνια εγκράτειά του και για τον από φυσικού έρωτα προς τη νηστεία. Πράγμα που του έδωσε και την προσωνυμία του Νηστευτή. Ο άγιος Ιωάννης γεννήθηκε στην Κων/πολη και όταν έγινε έφηβος έκανε το επάγγελμα του χαράκτη. Η καρδιά του όμως, ήταν δοσμένη στα θεία και κάθε μέρα διάβαζε την Αγία Γραφή και άλλα θρησκευτικά βιβλία, πλουτίζοντας έτσι τις γνώσεις του. Τα πλεονεκτήματά του αυτά, εκτίμησε ο Πατριάρχης Ιωάννης ο Γ και τον χειροτόνησε διάκονο.

Από τη θέση αυτή ανέπτυξε ιδιαίτερα την ελεημοσύνη, βοηθώντας πλήθος φτωχών και άλλων απόρων. Αργότερα, έγινε πρεσβύτερος και μετά το θάνατο του Πατριάρχη Ευτυχίου, με κοινή υπόδειξη αρχόντων και λαού, εκλέχτηκε διάδοχός του ο Ιωάννης ο Νηστευτής, σαν Ιωάννης Δ’ (12-4-582 επί βασιλέως Μαυρικίου). Για το πόσο έλαμψε και σαν Πατριάρχης ο Ιωάννης, έχουμε πολύ εύγλωττες μαρτυρίες:

Ο επίσκοπος Σενιλλίας Ισίδωρος τον παριστάνει σαν άγιο και ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Σωφρόνιος τον αποκάλεσε “σκήνωμα πάσης αρετής”. Στον Ιωάννη, επίσης, Σύνοδος των Πατριαρχών που συνήλθε στην Κων/πολη το 587, του απένειμε τον τίτλο “οικουμενικός”. Σχετικά με τις εκκλησιαστικές ποινές οΙωάννης θέσπισε σοφό κανονικό, που βρίσκεται στο Πηδάλιο. Πέθανε 2 Σεπτεμβρίου του 595 και το λείψανό του τάφηκε στο ναό των Άγιων Αποστόλων.

Χρισθείς θείω χρίσματι, της Εκκλησίας ποιμήν, Θεώ Ίεράτευσας, άγγελικώς επί γης, Ιωάννη Πατήρ ημών συ γαρ δια νηστείας, σεαυτόν έκκαθάρας, κάθαρσιν των πταισμάτων, τώ σω λόγωπαρέχεις, τοίς πόθω Ίεράρχα θερμώς σοι προστρέχουσι.

Μαρτύρησε, αφού θανατώθηκε σπαθιζόμενος.

Θανατώθηκε, αφού τον χτύπησαν με ξύλο στο κεφάλι και έτσι ένδοξα μαρτύρησε.

Μαρτύρησε δια ξίφους.

Μαρτύρησε, αφού τον έψησαν ζωντανό πάνω σε σχάρα.

Μαρτύρησε δια σταυρικού θανάτου.

Οι Συναξαριστές για τον τρόπο του μαρτυρίου του αναφέρουν: “λίθω τον τράχηλον βαρυνθείς τελειούται”.

Μαρτύρησε δια πυρός.

Μαρτύρησε δια πνιγμού μέσα στη θάλασσα.

Ήταν ιερείς των Εβραίων. Ό μεν Ελεάζαρ ήταν τρίτος γιος του Ααρών, ό δε Φινεές ήταν γιος μεν του Ελεάζαρ, εγγονός δε του Ααρών. Και ό μεν Ελεάζαρ ήταν επιτηρητής της Σκηνής (του Μαρτυρίου) (Αριθμ. δ’, 16). Ό δε Φινεές, για το ζήλο πού έδειξε θανατώνοντας τον Ζαμβρί και τη Χασβί τη Μαδιανίτιδα, διότι αναίσχυντα έκπορνεύονταν προσβάλλοντας τον Μωϋσή και τη συναγωγή των υιών Ισραήλ, έλαβε τη διαθήκη αιωνίου Ίεροσύνης (Αριθμ. κε’, 11-13).

Ήταν από την Αδριανούπολη της Θράκης και εργάζονταν με θερμότατο ζήλο για την εξάπλωση της πίστης του Ιησού Χρίστου. Παροιμιώδης ήταν και η φιλανθρωπία τους, με την οποία ευεργετούσαν και χριστιανούς και ειδωλολάτρες, πράξη συντελούσε πολύ στη μεταβολή των ειδωλολατρών προς την αλήθεια του Ευαγγελίου. Ο έπαρχος Βάβδος, όταν πληροφορήθηκε τη δράση αυτή του Αειθαλά και του Αμμων, διέταξε τη σύλληψή τους και, επειδή αρνήθηκαν να θυσιάσουν στα είδωλα, τους θανάτωσαν με χτυπήματα σκληρότατα, με μαστίγια από νεύρα βοδιών.