Blog

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ και η σύζυγός του, ΕΛΙΣΑΒΕΤ

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΒΔΑΙΟΣ, Επίσκοπος

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΕΔΙΜΝΟΣ, ΟΥΡΒΑΝΟΣ, ΘΕΟΔΩΡΟΣ και 80 Ιερείς και Διάκονοι

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ, ο Απόστολος, “ό εν τω Αθηρά”.

Η ΑΓΙΑ ΡΑΪΣ(ή Ηραίς)

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ALTO (Σκωτσέζος)

Ό Ζαχαρίας, πατέρας του Ιωάννη του Βαπτιστή, έζησε στα χρόνια του Ηρώδη, βασιλιά της Ιουδαίας. Κατά τη γνώμη του Χρυσοστόμου, καθώς και άλλων Πατέρων της Εκκλησίας, ο Ζαχαρίας δεν ήταν απλός Ιερέας, αλλά αρχιερέας που έμπαινε στα άγια των αγίων. Σύζυγο είχε την Ελισάβετ και δεν είχαν παιδί. Κάποια μέρα, λοιπόν, την ώρα του θυμιάματος μέσα στο θυσιαστήριο, είδε άγγελο Κυρίου που του ανήγγειλε ότι θα αποκτούσε γιο και θα ονομαζόταν Ιωάννης.

Ο Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά, αλλά δυσπίστησε. Η γυναίκα του ήταν στείρα και γριά, πώς θα γινόταν αυτό που άκουγε; Τότε ο άγγελος του είπε ότι θα μείνει κωφάλαλος μέχρι να πραγματοποιηθεί η βουλή του Θεού. Πράγματι, η Ελισάβετ συνέλαβε και έκανε γιο.

Όταν θέλησαν να δώσουν όνομα στο παιδί, ο Ζαχαρίας έγραψε πάνω σε πινακίδιο το όνομα Ιωάννης. Αμέσως λύθηκε η γλώσσα του και όλοι μαζί δόξασαν το Θεό. Βέβαια, η χάρη αυτή έγινε από το Θεό στο Ζαχαρία, διότι αυτός ήταν “δίκαιος ενώπιον του Θεού, πορευόμενος εν πάσαις ταις έντολαίς και δικαιώμασι του Κυρίου άμεμπτος”1. Ήταν, δηλαδή, δίκαιος μπροστά στο Θεό και ζούσε σύμφωνα με όλες τις εντολές και τα παραγγέλματα του Κυρίου, άμεμπτος από κάθε σοβαρή ενοχή.

1. Ευαγγέλιο Λουκά, α’ 6.

Ίερωσύνης στολισμόν, περιβαλλόμενος σοφέ, κατά τον νόμον του Θεού, ολοκαυτώματα δεκτά, Ίεροπρεπώς προσενήνοχας Ζαχαρία· και γεγονός φωστήρ, και θεατής μυστικών, τα σύμβολα εν σοι, τα της χάριτος, φέρων έκδήλως πάνσοφε, και ξίφει αναιρεθείς εν τω ναώ του Θεού· Χριστού Προφήτα, συν τω Προδρόμω, πρέσβευε σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Ατρόμητος κήρυκας του Ευαγγελίου, που έζησε τον πέμπτο αιώνα μ. Χ. Κήρυττε άφοβα τον Χριστό και καταγγέλθηκε μπροστά στον Πέρση βασιλιά Ισδιγέργη, ο όποιος τον παρέπεμψε στον αρχιμάγο του παλατιού. Μετά από πολύωρη συζήτηση μ’ αυτόν, ο Αβδαίος στήριξε την αλήθεια της θεότητας του Χριστού και δήλωσε ότι κανένα μαρτύριο δεν είναι ικανό να τον αποσπάσει από την ομολογία αυτή.

Τότε ο αρχιμάγος διέταξε και τον κτύπησαν με βέργες τριανταφυλλιάς, που ήταν γεμάτες αγκάθια. Έτσι ο Άβδαΐος, γεμάτος αίματα και πληγές, μεταφέρθηκε μισοπεθαμένος στο σπίτι του, όπου και παρέδωσε στο Θεό την τίμια ψυχή του. (Η μνήμη του Αγίου Άβδαίου, εορτάζεται -σαν Αυδάς- και την 31η Μαρτίου).

Οι Άγιοι αυτοί διώχθηκαν από τον αρειανόφιλο βασιλιά Ούάλεντα (364) και αφού υπέφεραν πολλά βάσανα και ταλαιπωρίες, τελικά τους έβαλαν μέσα σε πλοίο και τους άφησαν στ’ ανοιχτά της θάλασσας. Όταν έφτασαν στον Αστακινό κόλπο, οι αρειανοί έστειλαν δικούς τους ανθρώπους με μια βάρκα και έβαλαν φωτιά στο πλοίο. Έτσι όλοι αυτοί οι Άγιοι, παραδόθηκαν ανήμποροι στις φλόγες της φωτιάς και στο βυθό της θάλασσας (35ος τόμος Migne).

Μάλλον πρόκειται περί εγκαινίων ναού του Αποστόλου Πέτρου στο συγκεκριμένο τόπο.

Βλέπε βιογραφία της την 23η Σεπτεμβρίου.

Ηγούμενος Μονής Μπρέστ, Ρώσος (+ 1648)

Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο “Οι Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων”, του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.