Blog

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ο Ιερομάρτυρας και ΙΟΥΣΤΙΝΗ η Παρθένος

Η ΑΓΙΑ ΔΑΜΑΡΙΣ, η Αθηναία

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ, ο Ομολογητής

Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Μεγαλομάρτυρας, ο Γαβράς

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ο Νεομάρτυρας ή Χατζή-Γεώργιος

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ του Σουντάλ (Ρώσος)

Εορτάζοντες την 2ην του μηνός Οκτωβρίου

Αναλυτικά

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ο Ιερομάρτυρας και ΙΟΥΣΤΙΝΗ η Παρθένος

Ήταν ευγενής πλούσιος και φιλόσοφος από την Καρχηδόνα της Λιβύης, στα χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου. Στην Αντιόχεια, εξασκούσε άριστα τη μαγική τέχνη. Κάποτε όμως, ένας ειδωλολάτρης, ο Άγλαΐδας, ερωτεύθηκε μία παρθένο κόρη, την Ιούστα. Αλλά επειδή η χριστιανή κόρη δεν ανταποκρινόταν στις αμαρτωλές του προτάσεις, αυτός κατέφυγε στο μάγο Κυπριανό.

Αλλά μπροστά στη χριστιανική σταθερότητα της Ιούστας, “μαγικής έμπαίγματα κατέκειτο τέχνης, και της επί φρονήσει αλαζονείας έλεγχος έφύβριστος”1. Οι απάτες, δηλαδή, της μαγικής τέχνης του μάγου είχαν πέσει κάτω, ανίκανες να κάνουν κακό στη χριστιανή κόρη. Και η αλαζονεία του Κυπριανού για τη μαγική του σοφία αποδείχθηκε γελοία.

Τότε, μπροστά στον επίσκοπο Άνθιμο, έκαψε τα μαγικά του βιβλία και βαπτίσθηκε χριστιανός. Κατόπιν, έγινε Ιερέας και αργότερα επίσκοπος Καρχηδόνας. Τη δε Ιούστα χειροτόνησε διακόνισσα και την μετονόμασε σε Ιουστίνη. Στη διακονία της Εκκλησίας, ο Κυπριανός έδειξε μεγάλο αποστολικό ζήλο και γι’ αυτό εξορίστηκε από το Δέκιο, μαζί με την Ιουστίνη, στη Νικομήδεια.

Εκεί ο ηγεμόνας Κλαύδιος αποκεφάλισε τον Κυπριανό και την Ιουστίνη. Τα τίμια λείψανά τους οι χριστιανοί τα μετάφεραν στη Ρώμη και τα έθαψαν με τιμές στον επισημότερο λόφο της πόλης.

Ο Μιχαήλ Ι. Γαλανός, στο έργο του “ΟΙ ΒΙΟΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ” έχει διαφοροποιημένο τον βίο του Άγιου Κυπριανού και θεωρεί Ιστορικές ανακρίβειες όλα τα περί μαγείας που αναφέρονται για το πρόσωπο του συγκεκριμένου Άγιου.

Απολυτίκιο. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.

Θείας πίστεως, τη φωταυγεία, σκότος έλιπες, της ασεβείας, και φωστήρ της αληθείας γεγένησαι ποιμαντικώς γαρ φαιδρύνας τον βίον σου, Κυπριανέ τη άθλήσει δεδόξασαι. Πάτερ Όσιε, τον Κτίστην ήμίν ίλέωσαι, ομού συν Ίουστίνη τη Θεόφρονι.

Η ΑΓΙΑ ΔΑΜΑΡΙΣ, η Αθηναία

Είναι η πρώτη γυναίκα στην Αθήνα που πίστεψε, δια του αποστόλου Παύλου, στον Χριστό. Ακολουθία της συνέγραψε ο Υμνογράφος Πατήρ Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης.

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ, ο Ομολογητής

Άνηκε στην ευσεβή και γενναία φάλαγγα που άθλησε και κινδύνεψε άφοβα για την τιμητική προσκύνηση των αγίων εικόνων. Ο Θεόφιλος έζησε στα χρόνια που αυτοκράτορας ήταν ο Λέων ο Ίσαυρος, ο εικονομάχος. Ο όσιος λοιπόν, περιερχόμενος την Κωνσταντινούπολη, θέρμαινε την καρτεροψυχία των ορθοδόξων και ήλεγχε την πλάνη των διωκτών των εικόνων.

Η αρετή και η δύναμη του λόγου του, ανέδειξαν τον Θεόφιλο σε έναν από τους ισχυρότερους προμάχους της ευσέβειας. Κατόπιν τον φυλάκισαν και στη συνέχεια τον εξόρισαν. Έτσι, εκεί στην εξορία τελείωσε τη ζωή του, χωρίς να δεχτεί την πρόσκαιρη ελευθερία αντί προδοσίας της αλήθειας και απώλειας της αιωνίου ζωής. (Η μνήμη του οσίου αυτού επαναλαμβάνεται και την 10η Οκτωβρίου).

Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Μεγαλομάρτυρας, ο Γαβράς

Άγνωστος στους Συναξαριστές. Σύμφωνα με την Ακολουθία του, γεννήθηκε τον 10ο αιώνα στην κωμόπολη της Χαλδίας, Άτρα, από γονείς ευσεβείς και ένδοξους. Ο ίδιος έγινε καταξιωμένος στρατηγός και μαρτύρησε για τον Χριστό στη Θεοδοσιούπολη το 1098. Η σύναξίς του γίνεται στην Τραπεζούντα, όπου βρίσκεται και η τίμια κεφαλή του.

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ο Νεομάρτυρας ή Χατζή-Γεώργιος

Γιος χριστιανών γονέων από τη Φιλαδέλφεια. Έφυγε από την πατρίδα του και πήγε στην πόλη Καρατζασού της Ηλιούπολης, όπου εξασκούσε την τέχνη του αμπατζή (σαγματοποιού). Σε κάποια διασκέδαση, που ήταν παρών και ο Γεώργιος, κάποιος, που βρισκόταν σε κατάσταση μέθης, έπεσε και σκοτώθηκε. Τότε, σύμφωνα με τη συνήθεια, ο κριτής ζήτησε απ’ τους κατοίκους, να πληρώσουν το ανάλογο πρόστιμο.

Ο Γεώργιος αρνήθηκε να καταβάλει αυτό το πρόστιμο και επάνω στο θυμό του είπε ότι δεν το πληρώνει γιατί είναι Τούρκος. Αμέσως τότε οι Τούρκοι τον συνέλαβαν και του έκαναν περιτομή. Αργότερα ο Γεώργιος, μετανοημένος, πήγε στο Άγιο Όρος, όπου έμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα. Επανήλθε όμως στην πόλη Καρατζασού και μπροστά στον κριτή ομολόγησε με θάρρος την πίστη του στον Χριστό. Παρά τις κολακείες του κριτή, έμεινε αμετάθετος στην απόφασή του. Άρχισε τότε μία σειρά φρικτών βασανιστηρίων, που ο Γεώργιος υπέμεινε με μεγάλη γενναιότητα.

Έλεγε μάλιστα: “ό, τι και αν μου κάνετε, εγώ δεν αρνούμαι πλέον την πίστη μου. Χριστιανός γεννήθηκα, Χριστιανός είμαι και Χριστιανός θέλω να πεθάνω”. Τελικά, στις 2 Οκτωβρίου 1794 τον αποκεφάλισαν. Ο Otto Meinardus αναφέρει το μαρτύριο του Αγίου αυτού στις 2 Οκτωβρίου 1752.

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ του Σουντάλ (Ρώσος)

(Δια Χριστόν σάλος) 876

pigizois.gr