Blog

Εορτάζοντες την  25ην του μηνός Οκτωβρίου

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΚΙΑΝΟΣ & ΜΑΡΤΥΡΙΟΣ, οι νοτάριοι

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΟΥΑΛΕΡΙΝΟΣ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΟΥΑΛΕΡΙΟΣ (ή Ουαλερίνος) και ΧΡΥΣΑΦΙΟΣ (ή Χρύσαφος)

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΙΝΟΣ

Η ΑΓΙΑ ΤΑΒΙΘΑ

Ο ΑΓΙΟΣ ΟΥΑΡΟΣ, “ο εν Αιγύπτω”

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, επίσκοπος Αμάστριδος

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΠΠΙΑΣ , ΔΙΟΔΩΡΟΣ & ΚΛΑΥΔΙΑΝΟΣ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΦΑΥΣΤΟΣ, ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ & ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ & ΣΤΕΦΑΝΟΣ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΦΙΛΑΔΕΛΦΟΣ & ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ

Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ, επίσκοπος Πάφου της Κύπρου

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΕΣ από τη Θράκη

Η ΑΓΙΑ ΧΡΥΣΑΝΘΗ

Εορτάζοντες την 25ην του μηνός Οκτωβρίου

Αναλυτικά

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΚΙΑΝΟΣ & ΜΑΡΤΥΡΙΟΣ, οι νοτάριοι

Οι Άγιοι αυτοί ήταν νοτάριοι και γραμματικοί του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Παύλου του ομολογητή, στα χρόνια του αρειανού βασιλέως Κωνσταντίου (337-349). Άριστα σπουδαγμένοι και οι δύο, υπήρξαν συνήγοροι θαρραλέοι της ορθόδοξης αλήθειας. Όταν ο Πατριάρχης Παύλος δεν δέχθηκε να συμφωνήσει με τους Αρειανούς, εξορίστηκε από το βασιλιά στην Αρμενία και πνίγηκε από τους εκεί Αρειανούς.

Τότε οι δύο Άγιοι έμειναν πιστοί στον ποιμένα τους και σταθεροί στο ορθόδοξο δόγμα. Διότι πάντα στο μυαλό τους κυριαρχούσε ο λόγος του Κυρίου: “εάν ύμείς μείνητε εν τω λόγω τω εμώ, αληθώς μαθηταί μου έστε”1. “Αν, δηλαδή, εσείς, μείνετε στερεοί στη διδασκαλία μου, λέει ο Κύριος, τότε πράγματι είσθε και αληθινοί μαθητές μου”. Ο Μαρκιανός και ο Μαρτύριος το απέδειξαν περίτρανα αυτό, όταν συνελήφθησαν από τον αυτοκράτορα. Ομολόγησαν με θάρρος μπροστά του την αληθινή πίστη και ήλεγξαν αυτόν για τις παρανομίες του. Τότε, διατάχθηκε και τους σκότωσαν με μαχαίρι.
1. Ευαγγέλιο Ιωάννη, η’ 31.

Απολυτίκιο. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.

Ζήλον ένθεον, άναλαβόντες, ήμαυρώσατε, Αρείου πλάνην, όμοούσιον Τριάδα κηρύποντες. Μαρκιανέ και Θεόφρον Μαρτύριε, Ορθοδοξίας οι άσειστοι πρόβολοι. Θείοι Μάρτυρες, Χριστώ τω Θεώ πρεσβεύσατε, δωρήσασθαι ημιν το μέγα έλεος.

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

Ό μάρτυρας αυτός παρουσιάστηκε με τη θέληση του στους τυράννους και ομολόγησε με θάρρος τον Χριστό. Τότε αυτοί, επειδή ο Άγιος παρέμεινε σταθερός στην ομολογία του, τον αποκεφάλισαν και τον έριξαν στη θάλασσα. Τότε κάποια ευσεβής γυναίκα, παρέλαβε το τίμιο λείψανό του, αφού το έβγαλε η θάλασσα, και το έθαψε με τιμές. Εκεί επίσης έκτισε εκκλησία στο όνομα του Αγίου, που το Ιερό λείψανό του, με τη χάρη του Θεού, έκανε πολλά θαύματα.

Ο ΑΓΙΟΣ ΟΥΑΛΕΡΙΝΟΣ

Μαρτύρησε δια ξίφους.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΟΥΑΛΕΡΙΟΣ (ή Ούαλερίνος) και ΧΡΥΣΑΦΙΟΣ (ή Χρύσαφος)

Μαρτύρησαν δια ξίφους.

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΙΝΟΣ

Μαρτύρησε δια πυρός.

Η ΑΓΙΑ ΤΑΒΙΘΑ

“Αυτή ην πλήρης αγαθών έργων και έλεημοσυνών, ων έποίει”. Έτσι πλέκει το εγκώμιο της αγίας Ταβιθά ο ευαγγελιστής Λουκάς. Η λέξη Ταβιθά είναι συριακή και ερμηνεύεται Δορκάς. Το όνομα αυτό έφερε η ευσεβέστατη αυτή και φιλάνθρωπη χριστιανή, που κατοικούσε στην Ιόππη. Από τις Πράξεις των Αποστόλων (θ’ 36-40) πληροφορούμαστε ότι η Δορκάς ήταν εξειδικευμένη υφάντρια που κατασκεύαζε χιτώνες και ιμάτια, τα όποια πωλούσε και από τα έσοδα συντηρούσε φτωχούς, χήρες και ορφανά.

Όταν ο απόστολος Πέτρος, στο πλαίσιο της διάδοσης του Ευαγγελίου, έφτασε στη Λύδδα της Παλαιστίνης, συνέβη ν’ ασθενήσει η Δορκάς και να πεθάνει. Και ενώ είχαν ετοιμαστεί όλα για την κηδεία της, έγινε γνωστό ότι ο Πέτρος ήταν στη Λύδδα. Τότε δύο απεσταλμένοι, παρακάλεσαν τον Πέτρο να έλθει στην Ιόππη.

Όταν έφτασε, τον ανέβασαν στο υπερώο, όπου ήταν νεκρή η Δορκάς. Συγκινημένος ο Πέτρος, χωρίς να πει τίποτα, τους έβγαλε όλους έξω, γονάτισε και προσευχήθηκε θερμά. Έπειτα είπε: “Ταβιθά άνάστηθι”. Και πράγματι η νεκρή αναστήθηκε! Αυτό χαροποίησε αφάνταστα τους παρευρισκόμενους και το γεγονός διαδόθηκε σ’ όλη την Ιόππη με αποτέλεσμα να πιστέψουν πολλοί στον Χριστό.

Από τότε η Ταβιθά έζησε αρκετά χρόνια, γεμάτα αγαθά έργα και ελεημοσύνες. Ο θάνατος τη βρήκε σε βαθιά γεράματα. Και έτσι η φιλάγαθη αυτή γυναίκα, έφυγε ειρηνικά και με αγαλλίαση διότι την αξίωσε ο Θεός να περάσει τη ζωή της ωφέλιμα γεμάτη πνευματικούς καρπούς.

Ο ΑΓΙΟΣ ΟΥΑΡΟΣ, “ο εν Αιγύπτω”

Μαρτύρησε δια ξίφους. Μάλλον είναι ο ‘ίδιος με αυτόν της 19ης ‘Οκτωβρίου.

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, επίσκοπος Άμάστριδος

Γεννήθηκε στην Κρώμνη κοντά στην Αμάστριδα και ήταν γιος ευσεβών γονέων, του Θεοδοσίου και της Μεγέθους. Μετά τις πρώτες του σπουδές στην πατρίδα του, έφυγε στο όρος της Συρίκης (ή Σηρικής) και εκεί, αφού βρήκε γέροντα ασκητή, διδάχτηκε τα περί της μοναχικής ζωής και από τον ίδιο εκάρη μοναχός.

Μετά το θάνατο του γέροντά του, ο Γεώργιος πήγε στη Βόνιτσα της Ακαρνανίας και εκεί ασκήτευε. Μετά το θάνατο του επισκόπου Αμάστριδος, η Εκκλησία βραβεύοντας τις αρετές του Γεωργίου, τον έκανε επίσκοπο της πόλης αυτής. Ο Γεώργιος είναι και ο ποιητής των Κανόνων. Απεβίωσε ειρηνικά, αφού θεάρεστα ποίμανε το ποίμνιο που του εμπιστεύθηκε ο Χριστός.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΠΠΙΑΣ , ΔΙΟΔΩΡΟΣ & ΚΛΑΥΔΙΑΝΟΣ

Μαρτύρησαν στα χρόνια του Δεκίου (249-251). Κατάγονταν από την Αττάλεια της Παμφυλίας και στο επάγγελμα ήταν κτηνοτρόφοι. Προσκυνούσαν όμως τον ένα και αληθινό Θεό και γι’ αυτό τους συνέλαβε ο ηγεμόνας της Παμφυλίας Πούπλιος. Και επειδή δεν μπόρεσε να τους αλλάξει το φρόνημα, τελικά τους αποκεφάλισε.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΦΑΥΣΤΟΣ, ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ & ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ

Μαρτύρησαν δια ξίφους. Ίσως είναι οι ίδιοι με αυτούς της 6ης Φεβρουαρίου.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ & ΣΤΕΦΑΝΟΣ

Ή μνήμη τους επαναλαμβάνεται στις 8 Φεβρουαρίου. Μαρτύρησαν “ξεόμενοι”.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΦΙΛΑΔΕΛΦΟΣ & ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ

Απεβίωσαν ειρηνικά. Μάλλον ήταν μοναχοί ασκητές, που έζησαν οσιακά τη ζωή τους. (Η μνήμη τους επαναλαμβάνεται και την 8η Φεβρουαρίου).

Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ, επίσκοπος Πάφου της Κύπρου

Απεβίωσε ειρηνικά. Η μνήμη του επαναλαμβάνεται και την 8η Φεβρουαρίου.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΕΣ από τη Θράκη

Μαρτύρησαν, αφού συμπιέστηκαν μεταξύ δύο μεγάλων πετρών.

Η ΑΓΙΑ ΧΡΥΣΑΝΘΗ

Η μνήμη της αναφέρεται επιγραμματικά στο “Μικρόν Ευχολόγιον ή Αγιασματάριον” έκδοση “Αποστολικής Διακονίας” 1956, χωρίς άλλες πληροφορίες. Πουθενά άλλου δεν αναφέρεται η μνήμη της αυτή τη μέρα. (Άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι είναι σύζυγος του Αγίου Χρυσάφου, που επίσης η μνήμη του αναφέρεται σήμερα).

http://www.pigizois.net