Blog

Εορτάζοντες την  27ην του μηνός Οκτωβρίου

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΣΤΩΡ

Ο ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΠΠΟΣ

ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΚΑΠΕΤΩΛΙΝΑ & ΕΡΩΤΗΪΔΑ

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ, Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης

Η ΑΓΙΑ ΠΡΟΚΛΑ, σύζυγος του Πιλάτου

ΔΙΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΒΗΡΕΣ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΒΡΙΑΝΟΣ & ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΣ

Ο ΟΣΙΟΣ ΝΕΣΤΩΡ, ο Χρονογράφος, “ο εν τω Σπηλαίω (Ρώσος).

Εορτάζοντες την 27ην του μηνός Οκτωβρίου

Αναλυτικά

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΣΤΩΡ

Ό Νέστορας ήταν πολύ νέος στην ηλικία, ωραίος στην όψη και γνώριμος του Άγιου και ενδόξου Δημητρίου. Ο Νέστορας, λοιπόν, βλέποντας ότι ο αυτοκράτωρ Διοκλητιανός χαιρόταν για τις νίκες κάποιου σωματώδους βαρβάρου, ονομαζόμενου Λυαίου, μίσησε την υπερηφάνειά του. Βλέποντας όμως και τα θαύματα του Αγίου Δημητρίου, πήρε θάρρος. Πήγε λοιπόν στη φυλακή, όπου ήταν κλεισμένος ο Μεγαλομάρτυρας, και έπεσε στα πόδια του. Δούλε του Θεού Δημήτριε, είπε, εγώ είμαι πρόθυμος να μονομαχήσω με το Λυαΐο, γι’ αυτό προσευχήσου για μένα στο όνομα του Χριστού.

Ο Άγιος, αφού τον σφράγισε με το σημείο του τιμίου Σταυρού, του είπε ότι και το Λυαίο θα νικήσει και για το Χριστό θα μαρτυρήσει. Τότε, λοιπόν, ο Νέστορας μπήκε στο στάδιο χωρίς φόβο και ανεφώνησε: “Θεέ του Δημητρίου, βοήθει μοι”. Και αφού πολέμησε με το Λυαίο, του κατάφερε δυνατό χτύπημα με το μαχαίρι του στην καρδιά και τον θανάτωσε.

Εξοργισμένος τότε ο Διοκλητιανός, διέταξε και σκότωσαν με λόγχη το Νέστορα, αλλά και το Δημήτριο. Έτσι, μ’ αυτή του την ενέργεια ο Νέστορας δίδαξε ότι σε κάθε ανθρώπινη πρόκληση πρέπει να αναφωνούμε: “Κύριος έμοί βοηθός, και ου φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοι άνθρωπος;”1. Ο Κύριος είναι βοηθός μου και δε θα φοβηθώ. Τί θα μου κάνει οποιοσδήποτε άνθρωπος;

1. Ψαλμός νε’ -5.

Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.

Αθλητής ευσεβείας άκαταγώνιστος, ως κοινωνός και συνήθης του Δημητρίου όφθείς, ήγωνίσω άνδρικώς Νέστωρ μακάριε’ τη θεϊκή γαρ αρωγή, τον Λυαίον καθελών, ως άμωμον ίερείον, σφαγιασθείς προσηνέχθης, τω Αθλοθέτη και Θεώ ημών.

Ο ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΠΠΟΣ

Ορισμένες Συναξαριακές πηγές αυτήν την ήμερα (κατ’ άλλους 26 Οκτωβρίου) αναφέρουν τη μνήμη του Άγιου Λούππου. Ο Άγιος αυτός φέρεται ως υπηρέτης του Αγίου Δημητρίου, που ήταν κοντά του την ώρα του μαρτυρίου του. Λέγεται λοιπόν ότι ο Άγιος Δημήτριος έχρισε με το αίμα του τον Λούππο και κατόπιν αυτός, έπραττε πολλά θαύματα – μέσω αυτού – στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Μαθεύτηκε αυτό από τον ηγεμόνα της πόλης, ο όποιος συνέλαβε τον Λούππο και αμέσως τον φόνευσε. (Πιστεύεται ότι πρόκειται για τον ίδιο άγιο μ’ αυτόν της 23ης Αυγούστου).

ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΚΑΠΕΤΩΛΙΝΑ & ΕΡΩΤΗΪΔΑ

Ευλογημένα βλαστάρια και οι δύο της Καππαδοκίας. Πλούσια και ευγενής στην καταγωγή η Καπιτωλίνα και υπηρέτριά της η Έρωτηίδα. Όταν επί Διοκλητιανοϋ κηρύχτηκε ο σκληρός και άγριος διωγμός κατά των χριστιανών, η Καπιτωλίνα αποφάσισε να βαδίσει προς το μαρτύριο. Πούλησε λοιπόν όλα τα υπάρχοντά της, τα μοίρασε στους φτωχούς, έδωσε την ελευθερία στους δούλους της και προετοιμάστηκε για το μεγάλο κίνδυνο, δηλαδή για τη μεγάλη δόξα. Όταν παρουσιάστηκε μπροστά στον έπαρχο Ζιλικίνθιο, ομολόγησε άφοβα την πίστη της στον Χριστό.

Ο Ζιλικίνθιος διέταξε να τη μαστιγώσουν γυμνή. Η Έρωτηίδα που ήταν παρούσα στο μαρτύριο, ένιωσε βαθιά μέσα της το συναίσθημα της Ιερής αγανάκτησης, για την πώρωση του άπιστου άρχοντα και για τη βάναυση συμπεριφορά του προς την αγαθή και ευγενέστατη κυρία της. Γι’ αυτό λοιπόν, παρατήρησε αυστηρά τον έπαρχο και του είπε ότι η διαγωγή του τον απέδειξε κατώτερο και του τελευταίου δούλου. Ο Ζιλικίνθιος εξαγριώθηκε, και μετά από λίγο τα κεφάλια των γενναίων χριστιανών γυναικών, έπεφταν από τα κτυπήματα των δημίων.

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ, Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης

Υπήρξε από τους επισκόπους, που όχι μόνο λένε αλλά και πράττουν. Σε ορισμένους καταλόγους τον ονομάζουν Κυρηλιανό. Έζησε τον 3ο αιώνα μ. Χ. και ποίμανε την επισκοπή του Βυζαντίου σαν αληθινός και καλός ποιμένας επί 16 χρόνια. Ο Σ. Εύστρατιάδης στο Αγιολόγιό του αναφέρει ότι ο εν λόγω Άγιος ήταν πρεσβύτερος και οικονόμος της μεγάλης Εκκλησίας και διαδέχθηκε στον οικουμενικό θρόνο τον Ιωάννη τον Νηστευτή το 595. Θεοφιλώς αφού κυβέρνησε την εκκλησία, απεβίωσε ειρηνικά το 610.

Η ΑΓΙΑ ΠΡΟΚΛΑ, σύζυγος του Πιλάτου

Ενώ ο σύζυγός της δεν ανέλαβε την ευθύνη να ελευθερώσει τον Χριστό, φοβούμενος τους Ιουδαίους, η σύζυγός του Πρόκλα, μετά το φρικτό θάνατο του Πιλάτου, προσήλθε στη Χριστιανική πίστη και αφού έζησε με αγαθότητα και ευσέβεια, παρέδωσε το πνεύμα της ειρηνικά.

ΔΙΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΒΗΡΕΣ

Πρόκειται για μια ευσεβέστατη ασκήτρια γυναίκα, που έζησε την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου και συνελήφθη αιχμάλωτη από τους Ίβηρες. Εκεί χάρη του πνευματικού της αγώνα, θεράπευσε με τη χάρη του Θεού διάφορους ασθενείς, μεταξύ αυτών και τη βασίλισσα της χώρας αυτής και έτσι κατάφερε να εκχριστιανίσει όλους τους Ίβηρες. Λεπτομέρειες βλέπε στον “Μέγα Συναξαριστή” του Ματθαίου Λαγγή τόμος 10ος, σελ. 621, έκδοση 1992.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΒΡΙΑΝΟΣ & ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΣ

Η μνήμη τους σύμφωνα με το Ιεροσολυμιτικό Κανονάριο (σελ. 116), χωρίς άλλες πληροφορίες για τη ζωή τους.

Ο ΟΣΙΟΣ ΝΕΣΤΩΡ, ο Χρονογράφος, “ο εν τω Σπηλαίω (Ρώσος).