Μήνυμα του Μητροπολίτου Μάνης Χρυσοστόμου Γ΄ για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940
Ἀγαπητοί μου,
Ἡ 28η Ὀκτωβρίου τοῦ 1940 δέν εἶναι μία συνήθης ἡμεροχρονολογία. Εἶναι ἕνα ἱστορικό ὁρόσημο γιά τήν πατρίδα μας.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Ἡμέρα δόξης καί ἐθνικοῦ μεγαλείου. Τότε ἡ ἀδούλωτη ἐλληνική ψυχή πάνω στις κορυφές τῆς Πίνδου ἔδειξε στούς λαούς, τί σημαίνει ἀνδρεία, ἀγῶνες, νίκη, δόξα. Πραγματικά γράφτηκαν ἔνδοξες σελίδες τῆς ἑλληνικῆς ἱστορίας γιατί τό ἔπος τοῦ 1940 ἦταν θαῦμα.
Σύσσωμοι οἱ Ἕλληνες μέ μια ψυχή, μέ τό αὐτό φρόνημα, τῆς ἐλευθερίας, τῆς αὐτοθυσίας, τῆς δικαιοσύνης καί τῆς φιλοπατρίας ὓψωσαν τό ἀνάστημά τους ὣστε νά μήν περάσει ὁ ἐχθρός καί νά παραμείνει ἀδούλωτη ἡ πατρίδα. Καί πολέμησαν ὃλοι.
Στρατηγοί, ἀξιωματικοί, ὑπαξιωματικοί, στρατιῶτες, οἱ πάντες. Πολέμησαν σάν γίγαντες. Μόνοι, μέ ὀλίγα πολεμοφόδια, νηστικοί, παγωμένοι. Καί νίκησαν μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἁγίας Σκέπης, τῆς Παναγίας.
Καί οἱ νεκροί τῆς ἐποποιία εἶναι οἱ δοξασμένοι νεκροί, οἱ ἣρωες οἱ πραγματικοί.
Γι’ αὐτό ὡς λέγει ὁ ποιητής:
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
‘’Μιά ποια εἶν’ ἐκείνη ἡ σκιά πού μέσα στο σκοτάδι
συχνοδιαβαίνει ἀμίλητη καί τρέχει πεταχτή
πού σκύβει καί σηκώνεται καί τώρα σκύβει πάλι
καί πού ξανασηκώνεται καί τρέχει παρακεῖ.
Εἶναι τῆς δόξης ἡ σκιά ὁπού κρατεῖ τήν δάφνη
καί γέρνοντας τά πτώματα
τά στεφανώνει μέ κλαδιά τῆς τιμημένης δάφνης.
Τί κι’ ἂν πέθαναν. Ἣρωες πάλι θα τούς λέν
κι’ ἂν συστημένα κείτονται τ’ ἀνδρεῖα παλληκάρια’’.
Ἀξίζει τήν σημερινή ἡμέρα νά μνημονεύσουμε:
Τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος Χρύσανθο, ὁ ὁποῖος ἐμψύχωσε τόν ἑλληνικό λαό καί τό στρατό καί βοήθησε τά μέγιστα μέ τήν δράση τῆς ‘’Πρόνοιας τῶν Στρατευμένων’’.
Τόν ἱερέα στό μέτωπο μέ τά θεῖα κηρύγματα, τήν τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας, τά τρισάγια στά ψηλά βουνά.
Τόν πρῶτο ἡρωικῶς πεσόντα ἓλληνα ἀξιωματικό τόν ὑπολοχαγό Ἀλέξανδρο Διάκο.
Τόν θρυλικό Μανιάτη Διοικητή στή Πίνδο, Συνταγματάρχη Κωνσταντῖνο Δαβάκη πού ἔδωκε τήν πρώτη μεγάλη νίκη τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ.
Τήν ἑλληνίδα μάνα πού ἔδινε τά παιδιά της γιά τό μέτωπο μέ τήν εὐχή της.
Τήν ἡρωίδα νοσηλεύτρια πού προσέφερε πολλά στά ὀρεινά χειρουργεία καί στά νοσηλευτικά ἱδρύματα.
Τήν γυναῖκα τῆς Πίνδου πού ἀνέβαζε πυρομαχικά καί τρόφιμα στούς στρατιώτες καί κατέβαζε τραυματίες ἀπό τόσα καί τόσα ὑψόμετρα.
Τόν ὑπέροχο ἑλληνικό λαό τοῦ ’40 πού ἑνωμένος καί μέ πίστη στά ὑψηλά ἰδανικά θριάμβευσε καί ἐξασφάλισε πολύτιμη κληρονομιά στίς ἑπόμενες γενιές, σέ μᾶς σήμερα.
Ἀγαπητοί μου,
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Τέτοια μεγάλη ἡμέρα τρέξτε πρῶτα στίς ἐκκλησιές μας. Ψάλατε ὃλοι μαζί τήν Δοξολογία. Τραγουδεῖστε μέ ὑπερηφάνεια τόν Ἐθνικό Ὓμνο. Ὑψώσατε τήν ἑλληνική σημαία στά μπαλκόνια τῶν σπιτιῶν σας, στά καταστήματα, στά αὐτοκίνητα, στά καράβια, στά δημόσια κτίρια, χειροκροτήσατε τά παιδιά μας στήν παρέλαση.
Ζῆστε τήν λεβεντιά τῆς ἑλληνικῆς ψυχῆς.
Γιορτάζει ἡ πατρίδα.
Μέ πατρικές εὐχές.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΜΑΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Γ’
Ιερά Μητρόπολις Μάνης
