Εορτάζοντες την 31ην του μηνός Δεκεμβρίου
Η ΟΣΙΑ ΜΕΛΑΝΗ η Ρωμαία
Ο ΑΓΙΟΣ ΖΩΤΙΚΟΣ ο Ορφανοτρόφος
Ο ΟΣΙΟΣ ΓΕΛΑΣΙΟΣ
Ο ΟΣΙΟΣ ΓΑΪΟΣ
ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΔΕΚΑ (10) ΠΑΡΘΕΝΕΣ
Η ΑΓΙΑ ΟΛΥΜΠΙΟΔΩΡΑ
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΟΥΣΙΡΙΣ
Η ΑΓΙΑ ΝΕΜΗ
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΥΔΕΝΤΙΟΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ο Θαυματουργός και λεγόμενος μαχαιρωμένος
Εορτάζοντες την 31ην του μηνός Δεκεμβρίου
Αναλυτικά
Η ΟΣΙΑ ΜΕΛΑΝΗ η Ρωμαία
Έζησε στα χρόνια πού βασιλιάς ήταν ο Ονώριος, δεύτερος γιος του Μεγάλου Θεοδοσίου.
Οι γονείς της, ευγενείς και πλούσιοι, την πάντρεψαν σε μικρή ηλικία και απέκτησε δύο παιδιά.
Όμως μεγάλες δοκιμασίες την περίμεναν.
Την μητρική της καρδιά σπάραξε ο θάνατος των δύο παιδιών της.
Μετά από λίγο και εντελώς ξαφνικά, πέθανε ο σύζυγος της.
Και για να γεμίσει το πικρό ποτήρι της λύπης, χάνει και τους γονείς της.
Οι στιγμές δύσκολες.
Ποιος θα την παρηγορήσει;
Μα ποιος άλλος;
Ο λόγος του Θεού, που λέει: “τη έλπίδι χαίροντες, τη θλίψει υπομένοντες, τη προσευχή προσκαρτεροϋντες”. Προς Ρωμαίους, ιθ’ 12. Απολυτίκιον, το ίδιο με αυτό της Αγ. Ανυσίας, 30 Δεκεμβρίου).
Δηλαδή, η ακλόνητη ελπίδα σας στα μέλλοντα αγαθά, να σας γεμίζει χαρά και να σας ενισχύει για να δείχνετε υπομονή στη θλίψη. Και να επιμένετε στην προσευχή, συνεχίζει ο λόγος του Θεού, από την οποία θα λαμβάνετε σπουδαία βοήθεια στις δύσκολες περιστάσεις της ζωής σας.
Έτσι και η Μελάνη, αδιάφορη για τις κοσμικές απολαύσεις, αποσύρθηκε σε ένα εξοχικό της κτήμα, όπου αφοσιώθηκε στη μελέτη και την προσευχή.
Εκεί επίσης καλλιγραφούσε Ιερά βιβλία και τα έδινε να τα διαβάζουν οι πιστοί.
Διέθεσε όλη της την περιουσία για την ανακούφιση των φτωχών και ασθενών.
Και αφού επισκέφθηκε πολλούς τόπους βοηθώντας τους πάσχοντες, κατέληξε στην Ιερουσαλήμ, όπου και πέθανε από πλευρίτιδα.
Ό δε Σ. Ευστρατιάδης γράφει τα εξής για την Άγια αυτή:
“…Αυτή ην επί της βασιλείας Ονωρίου (395-423) Ρωμαία πλούσια και εκ γένους περιφανούς και ενδόξου. Συζευχθείσα παρά την θέλησιν αυτής, απεσύρθη μετά τον θάνατον του ανδρός και των δύο αυτής τέκνων εις εν προάστειον της Ρώμης, επιμελουμένη των πτωχών, υποδεχόμενη τους ξένους, επισκεπτόμενη τους εξόριστους και εν φυλακαίς και θεραπεύουσα τους νοσούντας.
Μετά την εκποίησιν των κτημάτων αυτής και διανομήν των προσόντων εις μονάς και εκκλησίας, δια της Αφρικής και Αλεξανδρείας κατέλαβε τα Ιεροσόλυμα και ενεκλείσθη εις πενιχρόν κελλίον εκεί έκτισε και μονήν εις ην συνήγαγεν ενενήκοντα παρθένους, εξ ιδίων δια την διατροφήν αυτών δαπανώσα· μικρόν ασθενήσασα εκ πλευρίτιδας, μετέλαβε των αχράντων μυστηρίων εκ των χειρών του επισκόπου Ελευθερουπόλεως και ανεπαύθη εν Κυρίω”.
Ο ΑΓΙΟΣ ΖΩΤΙΚΟΣ ο Ορφανοτρόφος
Γεννήθηκε και ανατράφηκε στη Ρώμη, από ευγενή οικογένεια, με πολλή ευλάβεια και παιδεία.
Τον στόλιζε πολλή φιλανθρωπία και τον διέκρινε η ειλικρινής προσπάθεια στο να υπηρετεί τον Χριστό, πράττοντας τις εντολές Του.
Γι’ αυτά του τα χαρίσματα, ο Ζωτικός ήταν πολύ αγαπητός στον Μεγάλο Κωνσταντίνο (330 μ.Χ.).
Ο οποίος, αφού έκτισε την Κων/πολη και την ανέδειξε πρωτεύουσα του κράτους του, προσκάλεσε σ’ αυτή τον Ζωτικό με άλλους ευσεβείς άνδρες, για να τους έχει εκεί πολύτιμους εργάτες της χριστιανικής αγάπης.
Ο Άγιος Ζωτικός, διακρίθηκε κυρίως στην περιποίηση των λεπρών.
Τους οποίους πλησίαζε χωρίς φόβο, δίνοντας σ’ αυτούς βοηθήματα και παρηγορούσε τη δυστυχία τους με αδελφική αφοσίωση. Μετά το θάνατο του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ο γιος του Κωνστάντιος, ακολούθησε άλλους δρόμους και κακομεταχειρίστηκε τον Ζωτικό.
Με αποτέλεσμα ο φιλάνθρωπος αυτός άνδρας, να πεθάνει από τις κακουχίες και τις ταλαιπωρίες.
Αλλ’ ο θάνατός του, κίνησε τη μετάνοια του Κωνσταντίου.
Αφού μεταμελήθηκε, τίμησε τη μνήμη του κτίζοντας ένα λεπροκομείο για την περίθαλψη των λεπρών.
Και το προίκισε με πολλά κτήματα και εισοδήματα.
Από τότε, πολλοί αυτοκράτορες, όπως
ο Κωνσταντίνος Ζ’ ο Πορφυρογέννητος (945),
ο Ιωάννης ο Τσιμισκής (963-976),
ο Ρωμανός ο Γ’ (1028-1034),
εξασφάλιζαν την καλή λειτουργία του και εξυπηρετούσε πλήθος λεπρών, χάρη στην αρχική φιλανθρωπική ενέργεια του αγίου Ζωτικού.
Ο ΟΣΙΟΣ ΓΕΛΑΣΙΟΣ
Ήταν Αββάς της ερήμου, του οποίου διήγημα περί κλοπής κάποιου βιβλίου βρίσκεται στον Ευεργετινό.
Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΟΣΙΟΣ ΓΑΪΟΣ
Απεβίωσε ειρηνικά.
ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΔΕΚΑ (10) ΠΑΡΘΕΝΕΣ
Αυτές μαρτύρησαν στη Νικομήδεια (ίσως επί Μαξιμιανού (286-305), τότε που πλήθος χριστιανών μαρτύρησε σ’ αυτή την πόλη). Αυτές λοιπόν, αφού τις έβγαλαν τα μάτια, κατόπιν έγδαραν το σώμα τους και έτσι παρέδωσαν το πνεύμα τους στον Θεό.
Η ΑΓΙΑ ΟΛΥΜΠΙΟΔΩΡΑ
Μαρτύρησε δια πυρός
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΟΥΣΙΡΙΣ
Μαρτύρησε, αφού τον θανάτωσαν γυναίκες με σαΐτες που υφαίνουν.
Η ΑΓΙΑ ΝΕΜΗ
Μαρτύρησε δια ξίφους.
(Κατ’ άλλους Άγιος Νέμης).
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΥΔΕΝΤΙΟΣ
Δεν βρίσκουμε πουθενά βιογραφικά του στοιχεία.
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ο Θαυματουργός και λεγόμενος μαχαιρωμένος
Άγνωστος στους Συναξαριστές, γνωστός όμως τοπικός Άγιος της Εκκλησίας της Κύπρου στον Αναλιόντα (Πατμιακός Κώδικας 266).
