Εορτάζοντες την 12ην του μηνός Φεβρουαρίου
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΛΕΤΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Αντιοχείας
Η ΟΣΙΑ ΜΑΡΙΑ ή μετονομασθείσα ΜΑΡΙΝΟΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Κων/πολης
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΛΩΤΙΝΟΣ και ΣΑΤΟΡΝΙΝΟΣ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΓΙΟΣ
Εγκαίνια ναού της Θεοτόκου “εις Πούσγην”.
Ο ΑΓΙΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ο Κηπουρός
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΛΕΞΙΟΣ ο θαυματουργός,
Εορτάζοντες την 12ην του μηνός Φεβρουαρίου
Αναλυτικά
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΛΕΤΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Αντιοχείας
Ό Μελέτιος γεννήθηκε στη Μελιτηνή της Μικρής Αρμενίας, περίπου το 310. Ήταν πολύ μορφωμένος και ευσεβής χριστιανός. Το 357 χειροτονείται επίσκοπος Σεβαστείας, κατόπιν μετατίθεται στον θρόνο της Βερροίας της Συρίας και μετά τρία χρόνια γίνεται αρχιεπίσκοπος Αντιοχείας (361).
Δυστυχώς, όταν έγκαταστάθηκε στη νέα του έδρα ο Μελέτιος, στο χριστιανικό στρατόπεδο επικρατούσε μεγάλη αναταραχή, από τους Άρειανούς. Τριάντα ήμερες έμεινε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, και κατόρθωσε μέσα σ’ αυτό το λίγο χρόνο να θεμελιώσει με το έργο του τόσο την πίστη των Όρθοδόξων, ώστε, όταν μετά τους προσέβαλαν δυνατοί άνεμοι, αυτοί έμειναν γερά ριζωμένοι. Έτσι, ο Μελέτιος έπραξε στο ποίμνιο του αυτό πού λέει ο λόγος του Θεού:
“Αρα ούν ως καιρόν έχομεν, έργαζώμεθα το αγαθόν προς πόντος, μάλιστα δε προς τους οικείους της πίστεως”1. Δηλαδή, όσο καιρό έχουμε σ’ αυτή τη ζωή, ας εργαζόμαστε το αγαθό προς όλους, και ιδιαίτερα σ’ εκείνους πού έχουν την ίδια πίστη μ’ εμάς. Με διάφορες ραδιουργίες οι Άρειανοί κατορθώνουν να τον εξορίσει ο Κωνστάντιος στην Αρμενία.
Άλλα ή δικαιοσύνη του Θεού θριάμβευσε. Στην Οικουμενική Σύνοδο, στην Κων/πολη το 381, ο Μελέτιος όχι μόνο λαμβάνει μέρος, αλλά και προεδρεύει. Απεβίωσε ενώ ακόμα διαρκούσαν οι εργασίες της Συνόδου. Ή κηδεία του έγινε πάνδημος και πανηγυρική, με συμμετοχή όλων των Πατέρων της Συνόδου. 1. Προς Γαλατάς, στ’ 10.
Απολυτίκιο. Ήχος γ’. Θείας Πίστεως.
Νόμον ένθεον, έμμελετήσας, την ούράνιον, γνώσιν έκλάμπεις, τη Εκκλησία Ίεράρχα Μελέτιε· την γαρ Τριάδα κηρύττων όμότιμον, αιρετικών διαλύεις τάς φάλαγγας. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ήμίν το μέγα έλεος.
Η ΟΣΙΑ ΜΑΡΙΑ ή μετονομασθείσα ΜΑΡΙΝΟΣ
Ή όσια αυτή Μητέρα, άλλαξε τα γυναικεία φορέματα, φόρεσε ανδρικά και αντί Μαρίας μετονομάσθηκε Μαρίνος. Στο μοναστήρι μπήκε μαζί με τον κατά σάρκα πατέρα της, εκάρη μοναχός και υπηρετούσε μαζί με τους νεότερους μοναχούς, χωρίς να γνωρίζουν ότι είναι γυναίκα. Μία μέρα πού έμεινε σε κάποιο ξενοδοχείο με άλλους αδελφούς συκοφαντήθηκε ότι διέφθειρε την κόρη του ξενοδόχου.
Ή Όσια δέχτηκε τη συκοφαντία, αν και εύκολα εκ των πραγμάτων θα μπορούσε να την αντικρούσει. Όποτε εκδιώχθηκε από το μοναστήρι και για τρία ολόκληρα χρόνια ταλαιπωρήθηκε, τρέφοντας το παιδί πού δεν γέννησε αυτή. Όταν κάποτε έγινε πάλι δεκτή από το μοναστήρι και απεβίωσε, φανερώθηκε ότι ήταν γυναίκα. Ή δε κόρη του ξενοδόχου κυριεύτηκε από δαιμόνιο και ομολόγησε ότι τη δέφθειρε κάποιος στρατιώτης και όχι ή Όσία. ο Ηγούμενος λοιπόν και οι μοναχοί, πού πρώτα την ονόμαζαν άθλια, τότε την αποκαλούσαν μακάρια και την έθαψαν με πολλές τιμές.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Κων/πολης
Άλλοι νομίζουν, ότι ο έορταζόμενος την 12η Φεβρουαρίου Αντώνιος άρχιεπ. Κων/πολης είναι ο Αντώνιος Β’ , πού πατριάρχευσε το 893 με 895 (κατ’ άλλους το 893-901, διαδεχθείς τον πατριάρχη Στέφανο). ο Αντώνιος αυτός γεννήθηκε στην Κων/πολη, προ της πατριαρχείας του υπηρέτησε σα μοναχός, κατόπιν σαν Ιερομόναχος και ηγούμενος σε μια από τις μονές της πρωτεύουσας. Ήταν άνδρας όσιος, με αρετές γεμάτος, ναός ευσπλαχνίας και καλωσύνης.
Άλλοι, μεταξύ αυτών και ο Νικόδημος Αγιορείτης, νομίζουν ότι ο έορταζόμενος Πατριάρχης Αντώνιος, είναι ο Γ’ (974-980). Αυτός άρχισε τον πνευματικό του αγώνα, από τη Μονή του Στουδίου. ο Λέων ο διάκονος γράφει για τον Αντώνιο αυτό, ότι είχε αποστολικό τρόπο ζωής και γι’ αύτό τον εμπιστεύονταν βασιλείς, πλούσιοι και όλοι οι επίσημοι, δίνοντας του πολλά αγαθά, πού ο Αντώνιος με τη σειρά του τα έδινε όλα στους φτωχούς. ο δε σύγχρονος του Ιεράρχης, επίσκοπος Χωνών, λέει ότι ο Αντώνιος ήταν καθαρός στην καρδιά, εντελώς άφιλοχρήματος, πολύ ταπεινόφρων, τελείως άκακος, φίλος της απλότητας, οπαδός της αλήθειας και της ειρήνης, τέλειος ασκητής, χωρίς καμμιά οργή, με πολλή συμπάθεια.
Χαρά του ήταν να ευεργετεί, πέλαγος ευσπλαχνίας, τέλειος τύπος επισκόπου με αποστολική χάρη. Άλλ’ είτε για τον ένα Αντώνιο πρόκειται είτε για τον άλλο, και οι δύο είναι άξιοι σεβασμού και τιμής.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΛΩΤΙΝΟΣ και ΣΑΤΟΡΝΙΝΟΣ
Μαρτύρησαν δια ξίφους.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΓΙΟΣ
Μάλλον οι ίδιοι μ’ αυτούς της 13ης Φεβρουαρίου.
Εγκαίνια ναού της Θεοτόκου “εις Πούσγην”.
Αναφέρεται στον Παρισινό Κώδικα 1590 και ότι τα εγκαίνια αυτά έγιναν το 1002. Λόγος γι’ αυτά τα εγκαίνια γίνεται και στον 787 Κώδικα της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης.
Ο ΑΓΙΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ο Κηπουρός
Ό νεομάρτυρας αυτός καταγόταν από την Αλβανία. Σέ ηλικία 40 χρονών πήγε στην Κωνσταντινούπολη και έκανε το επάγγελμα του κηπουρού. Κάποια μέρα φιλονίκησε με έναν Τούρκο για την τιμή των μήλων πού πουλούσε. Συνελήφθη και οδηγήθηκε στον Κριτή, συκοφαντούμενος, ότι είπε ότι θα γίνει Τούρκος.
Τότε τον έριξαν στη φυλακή, χωρίς ψωμί και νερό, και τον βασάνισαν σκληρά. Στήν ίδια φυλακή βρισκόταν και ο λόγιος Καισάριος Δαπόντε, πού παρακολούθησε τα βασανιστήρια του Άγιου και αργότερα έγραψε το μαρτύριο του. ο Χρήστος παρέμεινε σταθερός στην πίστη των πατέρων του και αποκεφαλίστηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1748 στην Κων/πολη.
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΛΕΞΙΟΣ ο θαυματουργός,
Αρχιεπίσκοπος Μόσχας (Ρώσος, + 1378).
