Εορτάζοντες την 14ην του μηνός Μαρτίου
Ο ΟΣΙΟΣ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ο εν Πίδνη.
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΧΗΜΟΣ ή ΕΥΣΧΗΜΩΝ ο Ομολογητής επίσκοπος Λαμψάκου
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ και ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ οι “Βασιλικοί” – ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ και ΕΥΦΡΑΤΗΣ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΦΡΟΝΤΩΝ και ΦΡΟΝΙΜΟΣ
Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΓΝΩΣΤΟΣ ο Έλλην
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Γιούρεβιτς (Ρώσος).
Ο ΑΓΙΟΣ BONIFACE (Σκωτσέζος)
Εορτάζοντες την 14ην του μηνός Μαρτίου
Αναλυτικά
Ο ΟΣΙΟΣ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΣ
Ό όσιος Βενέδικτος γεννήθηκε στη Νουρσία της Ιταλίας και έζησε τον 6ο αιώνα μ.Χ. Οι γονείς του ήταν ευγενείς και πλούσιοι, αλλά και αφοσιωμένα τέκνα της Εκκλησίας. Γι’ αυτό και στο παιδί τους, με αγάπη και ταπεινό φρόνημα, εφάρμοσαν τη διαπαιδαγώγηση πού συνιστά ο λόγος του Θεού: “Έκτρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου”1. Ν’ ανατρέφετε, δηλαδή, τα παιδιά σας, με παιδαγωγία και νουθεσία, σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου.
Έτσι και οι γονείς αυτοί ανέθρεψαν το γιο τους Βενέδικτο με θερμότατη ευσέβεια και φρόντισαν να του ανάψουν το ζήλο να εργασθεί σε κάτι μεγάλο και καλό υπέρ της Εκκλησίας. Ό Βενέδικτος όταν ενηλικιώθηκε, πράγματι ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες των γονέων του. Αφού αποχώρησε σ’ ένα φαράγγι στα Απέννινα όρη, επιδόθηκε στην προσευχή και τη μελέτη. Ή τόσο αγία ζωή πού έκανε, έγινε αιτία να αποκτήσει μεγάλη φήμη στους γύρω ορεινούς πληθυσμούς.
Μέσα σε διάστημα είκοσι χρόνων, ήλθαν κοντά του 164 μοναχοί. Όποτε το έτος 540 ίδρυσε μοναστήρι, επάνω στο όρος CASSINO. Υπήρξε Ιδρυτής του μοναχικού τάγματος των Βενεδικτίνων, πού υπάρχει μέχρι και σήμερα στη δυτική Εκκλησία. Ό όσιος Βενέδικτος πέθανε ειρηνικά το έτος 543, σε ηλικία 62 χρονών.
1. προς Έφεσίους, στ’ 4.
Άπολυτίκιον. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.
Την φερώνυμον κλήσιν άληθεύουσαν έδειξας, τοίς άσκητικοϊς σου άγώσι, θεοφόρε Βενέδικτε· υιός γαρ ευλογίας τεθηλώς, άρχέτυπον έγένου και κανών, τοις εκ πόθου μιμουμένοις την σήν ζωήν, και ομοφώνως κράζουσί’ δόξα τω δεδωκότι σοι ίσχυν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ένεργοϋντι δια σου, πάσιν ίάματα.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ο εν Πίδνη.
Ο Άγιος αυτός, στην αρχή βρισκόταν στο σκοτάδι της πλάνης. Αργότερα όμως, έλαμψε σαν αστέρας πολύφωτος με την καλή του ομολογία. Διότι έκανε δριμύτατο έλεγχο στην πλάνη των ειδωλολατρών και καταπλήγωσε με τα λόγια του τον νοητό διάβολο.
Όποτε οι πλανεμένοι ειδωλολάτρες, μη μπορώντας να υποφέρουν το θάρρος και τη δύναμη του Αγίου, προσπάθησαν να νικήσουν τη μεγαλοψυχία του με διάφορους τρόπους και κολακείες. Επειδή όμως δεν μπόρεσαν, τον αποκεφάλισαν. Ό Θεός όμως τον αντάμειψε με το ιαματικό χάρισμα, διότι το ιερό λείψανο του γιατρεύει κάθε ασθένεια εκείνων πού προστρέχουν σ’ αυτό με πίστη.
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΧΗΜΟΣ ή ΕΥΣΧΗΜΩΝ ο Ομολογητής επίσκοπος Λαμψάκου
Έζησε στα χρόνια των εικονομάχων. Παρ’ όλο πού οι βασιλικές διαταγές επέβαλλαν αυστηρότατες ποινές, εναντίον αυτών πού υπερασπίζονταν τις άγιες εικόνες, ο άγιος Εύσχημος εξετέλεσε το καθήκον του υπέρ αυτών, με όλο του το θάρρος. Καταγγέλθηκε, εξορίστηκε και φυλακίστηκε. Άλλ’ υπέστη το διωγμό με όλη τη χαρά, πού έφερε σ’ αυτόν ή συναίσθηση, ότι μαχόταν για την αγία μας Εκκλησία.
Ό σεπτός επίσκοπος διακρίθηκε και για τα φιλάνθρωπο αισθήματα του. ΟΙ φτωχοί ανακουφίζονταν πατρικότατα με τις πατρικές του φροντίδες. Και σ’ αυτή ακόμα την εξορία του, ευσεβείς επισκέπτες του δώριζαν διάφορα χρηματικά ποσά, πού όλα τα διέθετε για τους άπορους. Υπήρξε λοιπόν επίσκοπος γνήσιος και αληθινός, ποιμένας φιλόστοργος και ηρωικός, και δίκαια ή Εκκλησία τον κατέταξε μεταξύ των αγίων της ομολογητών.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ και ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ οι “Βασιλικοί” – ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ και ΕΥΦΡΑΤΗΣ
Μάρτυρες από τη Θεσσαλονίκη, ίσως των πρώτων χριστιανικών χρόνων. Δεν υπάρχουν επαρκείς βιογραφικές πληροφορίες. Ή μνήμη τους την 13η ή 14η Μαρτίου.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΦΡΟΝΤΩΝ και ΦΡΟΝΙΜΟΣ
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τον χρόνο του μαρτυρίου τους. Μόνο ότι μαρτύρησαν στη Θεσσαλονίκη επί Μαξιμιανού, μαζί με τους πιο πάνω μάρτυρες.
Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΓΝΩΣΤΟΣ ο Έλλην
Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ρωσίας (+ 1358).
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Γιούρεβιτς (Ρώσος).
(Δια Χριστόν σαλός)
Ο ΑΓΙΟΣ BONIFACE (Σκωτσέζος)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της “Ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο “Οι “Αγιοι των Βρεττανικών Νήσων”, του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσοϋ, Αθήναι 1985.
