Εορτάζοντες την 23ην του μηνός Μαρτίου
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ίερομάρτυρας και οι 199 ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ
Ο ΑΓΙΟΣ ΔΟΜΕΤΙΟΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ό Άδριανουπολίτης
ΟΙ ΟΣΙΟΙ ΡΩΣΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΦΡΑΙΜ ό εν σπηλαίω, ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ό εν της Τοτίμη Μονής του Σωτήρος δομήτωρ και αρχηγός και νεοφανής Θαυματουργός και ΝΙΚΩΝ ηγούμενος του Σπηλαίου
Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΧΩΜΙΟΣ (Ρώσος)
Εορτάζοντες την 23ην του μηνός Μαρτίου
Αναλυτικά
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ιερομάρτυρας και οι 199 ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ
Ό Νίκων γεννήθηκε στη Νεάπολη της Ιταλίας, από πατέρα ειδωλολάτρη και μητέρα χριστιανή, ή οποία δεν παρέλειπε να μιλάει στο γιο της για τον Ιησού Χριστό και να τον παιδαγωγέ! σύμφωνα με τα ευαγγελικά διδάγματα. Όταν μεγάλωσε ό Νίκων, έγινε στρατιωτικός και ή ανδρεία του ήταν παραδειγματική. Άνοιγε λαμπρό μέλλον γι’ αυτόν, στο στρατιωτικό στάδιο.
Δεν το θέλησε, όμως. Ή καρδιά του δεν ήθελε να δουλεύει σε αυτοκράτορες πού πολεμούσαν τη χριστιανική θρησκεία. Αφού, λοιπόν, συζήτησε με τη μητέρα του, αναχώρησε για την Ελλάδα, στο νησί Χίος. Εκεί δέχθηκε το άγιο Βάπτισμα και αφιερώθηκε στην ασκητική ζωή, με εγκράτεια, προσευχή και Ιερή μελέτη. Ό εκεί επίσκοπος διέκρινε τα χαρίσματα του και τον χειροτόνησε πρεσβύτερο. Κατόπιν, τον έθεσε ηγούμενο 190 αδελφών, για να τους καθοδηγεί.
Όταν όμως πέθαναν οι γονείς του, πήγε και εγκαταστάθηκε στη Σικελία, όπου ήλθαν και οί 190 μαθητές του. Μαζί με άλλους εννέα, σχημάτισαν μια ευσεβέστατη αδελφότητα. Και όταν ό ηγεμόνας της Σικελίας διέταξε να αλλαξοπιστήσουν, αυτοί “την αυτήν άγάπην έχοντες, σύμψυχοι. το εν φρονοΰντες”1 δηλαδή, έχοντας όλοι την ίδια αγάπη μεταξύ τους, με μια ψυχή και με το ίδιο φρόνημα, έλαβαν μαρτυρικό θάνατο.
1. προς Φιλιππησίους, 6′ 2.
Απολυτίκιο. Ήχος δ , Ταχύ προκατάλαβε.
Νικήσας τον δόλιον, άσκητικαϊς άγωγαϊς, κανών έχρημάτισας, των σων κλεινών φοιτητών, άκρότητι βίου σου· όθεν συν τούτοις άμα, γεγονώς εν τη Δύσει, έδυσας εν άθλήσει, συν αύτοϊς Πάτερ Νίκων, μεθ’ ών και κατεφοίτησας αίγλη τη άνωθεν.
Ο ΑΓΙΟΣ ΔΟΜΕΤΙΟΣ
Μαρτύρησε δια ξίφους. (Ή μνήμη του περιττώς επαναλαμβάνεται και την 30ήν Όκτωβρίου).
Ο ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ό Άδριανουπολίτης
Γεννήθηκε από τον Αθανάσιο και τη Δομνίτσα στην ‘Αδριανούπολη της Θράκης. Σέ ηλικία έξι χρονών έμεινε ορφανός από πατέρα και ή μητέρα του τον παρέδωσε σ’ έναν Ζαγοραΐο πραγματευτή, με τον όποιο εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Όταν ήταν 13 χρονών ό Λουκάς, φιλονίκησε μ’ ένα τουρκόπουλο έξω από το σπίτι του κυρίου του και το έδειρε. Αυτό το είδαν οι εκεί παρευρισκόμενοι Τούρκοι και όρμησαν με θυμό εναντίον του Χριστιανόπουλου.
Ό Λουκάς για ν’ αποφύγει την τιμωρία είπε στους Τούρκους: “Αφήστε με και ‘γώ θα τουρκέψω”. Τότε καταλάγιασε ό θυμός των Τούρκων και τον πήγαν σ’ ένα ευγενή Τούρκο, πού πέτυχε τον εξισλαμισμό του. Ελεγχόμενος όμως από τη συνείδηση του, ό Λουκάς ζήτησε τη βοήθεια του κυρίου του από τη Ζαγορά, ό όποιος και προσπάθησε να τον απελευθερώσει με την επέμβαση της Ρωσικής Πρεσβείας. Άλλ’ Ή Ρωσική Πρεσβεία, για ν’ αποφύγει τυχόν ανωμαλίες, είπε ότι θα δεχόταν τον Λουκά μόνο αν αυτός διέφευγε από το σπίτι του Τούρκου αφέντη του.
Πράγματι μετά από λίγες ήμερες ό Λουκάς κατόρθωσε και απόδρασε από το σπίτι του αφέντη του και αφού , επιβιβάστηκε σε πλοίο πήγε στη Σμύρνη, και από ‘κεϊ στη Θήρα. Εκεί με τη συμβουλή ενός πνευματικού ήλθε στο Άγιο Όρος, όπου παρέμεινε αρκετά. Εκεί αφού γύρισε διάφορες Σκήτες και Μονές, τελικά έκάρη μοναχός στη Μονή Σταυρονικήτα. Τον κατέλαβε όμως ό πόθος του μαρτυρίου και αναχώρησε για τη Μυτιλήνη κατά τον Μάρτιο του 1802. Λόγω κάποιου γεγονότος, ή Μυτιλήνη εκείνη την εποχή βρισκόταν σε μεγάλη αναταραχή.
Ό Λουκάς, με τις ευχές των Πατέρων του Αγίου Όρους, παρουσιάστηκε στον κριτή της πόλης και ομολόγησε με θάρρος τον Χριστό.
Παρά τις κολακείες και τους φοβερισμούς των Τούρκων, ό Θρακιώτης μάρτυρας παρέμεινε αμετακίνητος στην πίστη και την απόφαση του να μαρτυρήσει. “Οδηγούμενος προς τον Ναζήρη, στο δρόμο συνάντησε τον Μητροπολίτη Μυτιλήνης, πού τον πήγαιναν στο κριτήριο, έσκυψε του φίλησε το χέρι και ζήτησε τις προσευχές του. Για την ενέργεια του αυτή, οι συνοδοί Τούρκοι τον έδειραν ανελέητα.
Μπροστά στον Ναζήρη, ό Λουκάς με ευτολμία κήρυξε τον Χριστό και κατηγόρησε τη μουσουλμανική θρησκεία. Μετά από τριήμερη προθεσμία, πού εξέπνευσε χωρίς αποτέλεσμα για τους Τούρκους, ό Ναζήρης εξέδωσε καταδικαστική απόφαση. Έτσι στις 23 Μαρτίου 1802, ό Λουκάς άπαγχονίστηκε στη Μυτιλήνη και έλαβε το ένδοξο στεφάνι του μαρτυρίου. Το Άγιο λείψανο του παρέμεινε για τρεις μέρες στην αγχόνη, κατόπιν το έριξαν στη θάλασσα.
ΟΙ ΟΣΙΟΙ ΡΩΣΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΦΡΑΙΜ ό εν σπηλαίω, ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ό εν της Τοτίμη Μονής του Σωτήρος δομήτωρ και αρχηγός και νεοφανής Θαυματουργός και ΝΙΚΩΝ ηγούμενος του Σπηλαίου
Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΧΩΜΙΟΣ (Ρώσος)
Κτήτωρ Μονής Άγιας Τριάδος
