Εορτάζοντες την 31ην του μηνός Μαρτίου
Ο ΑΓΙΟΣ ΥΠΑΤΙΟΣ επίσκοπος Γαγγρών
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΚΑΚΙΟΣ ο Ομολογητής, επίσκοπος Μελιτηνής
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΥΔΑΣ επίσκοπος, οι μαζί μ’ αύτόν ΕΝΝΕΑ Μάρτυρες και άλλοι πολλοί ΑΓΙΟΙ, πού μαρτύρησαν στην Περσία.
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ
Ο ΟΣΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΡΙΑΝΤΑ ΟΚΤΩ (38) ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Ο ΟΣΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ο Θαυματουργός
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ πού μαρτύρησε στην Κρήτη
Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΝΑΣ Μητροπολίτης πασών των Ρωσιών
Ο ΟΣΙΟΣ ΙΝΝΟΚΕΝΤΙΟΣ ΒΕΝΙΑΜΙΝΩΦ Μητροπολίτης, Μέγας Ιεραπόστολος Αλάσκας
Εορτάζοντες την 31ην του μηνός Μαρτίου
Αναλυτικά
Ο ΑΓΙΟΣ ΥΠΑΤΙΟΣ επίσκοπος Γαγγρών
Ό Ύπάτιος ήταν μορφή από εκείνες πού δόξασαν την Εκκλησία στους πρώτους αιώνες της και αγωνίσθηκαν για το θρίαμβο του χριστιανισμού και της Ορθοδοξίας. Ήταν επίσκοπος Γαγγρών στα χρόνια του Μεγ. Κων/νου και συμμετείχε στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια, κατά της πλάνης του Αρείου. Στο ποιμαντικό του έργο, έξακολούθησε να διδάσκει και να καθοδηγεί το ποίμνιο του, αλλά κυρίως αντιμαχόταν τις αιρέσεις, και ιδιαίτερα την αίρεση των Ναυτιανών.
Ή επιτυχία με την οποία καταπολεμούσε τους Ναυτιανούς, ξεσήκωσε τα άγρια πάθη τους και ζητούσαν την εξόντωση του. Τότε, οι προβατόσχημοι αυτοί λύκοι με δόλιο τρόπο, αφού χρησιμοποίησαν σαν όργανα αχρείους ειδωλολάτρες, στην κατάλληλη ευκαιρία, σε μια κρημνώδη περιοχή, με ρόπαλα, μαχαίρια και ξύλα, χτύπησαν τον Ύπάτιο μέχρι θανάτου. Έτσι, αποδήμησε άπ’ αυτή τη ζωή, με τον τρόπο πού αποδήμησαν οι περισσότεροι Άγιοι της Εκκλησίας μας:
“Έλιθάσθησαν, έπρίσθησαν, έπειράσθησαν, εν φόνω μαχαίρας άπέθανον”1. Δηλαδή, λιθοβολήθηκαν, πριονίσθηκαν, δοκίμασαν πολλούς πειρασμούς, πέθαναν με θάνατο από μαχαίρι. ‘Αλλά σημασία έχει ότι στο τέλος το αποτέλεσμα ήταν ή περίτρανη νίκη τους.
1. προς Έ6ραίους, ια’ 37.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Όσίως ιέρευσας, τω επί πάντων Θεώ, και πρόεδρος ένθεος, της Εκκλησίας Γαγγρών, έδείχθης Υπάτιε’ Όθεν θαυματουργίαις, διαλάμπων ποικίλαις, σύνθρονον τω Τεκόντι, τόν Υίόν ώμολώγεις, δι’ όν και χαίρων ήθλησας, Ιερομάρτυς ένδοξε.
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΚΑΚΙΟΣ ο Ομολογητής. επίσκοπος Μελιτηνής
Έζησε τον πέμπτο αιώνα μ.Χ. περίπου το 431. Διακρινόταν πολύ για τίς αρετές του, την παιδεία του και τον ορθόδοξο ζήλο του. Όταν τάραξε την Εκκλησία ή αίρεση του Πατριάρχη Κων/πολης Νεστόριου, ο Άκάκιος διακρίθηκε για την επιμελημένη και συστηματική εργασία του, για την προφύλαξη του ποιμνίου του άπ’ αυτή την αιρετική πλάνη.
Επιθυμώντας μάλιστα να προσβάλει αυτή ευρύτερα και να συντελέσει στη γενική απόκρουση της από την Εκκλησία, έγραψε κατά του Νεστορίου. ο ‘Ακάκιος ήταν και ικανότατος ομιλητής και διδάσκάλος του λάου. Σώζεται δε μια ομιλία του, ή οποία έξεφωνήθη στην Έφεσο. ο δε Σ. Εύστρατιάδης, ισχυρίζεται ότι υπήρξε και ‘Ακάκιος Β’ επίσκοπος Μελιτηνής και τοποθετεί τη γιορτή του στίς 18 Απριλίου.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΥΔΑΣ επίσκοπος, οι μαζί μ’ αύτόν ΕΝΝΕΑ Μάρτυρες και άλλοι πολλοί ΑΓΙΟΙ, πού μαρτύρησαν στην Περσία.
Ό άγιος ίερομάρτυρας Αύδάς, ο επίσκοπος της Περσίας και οι μαζί μ1 αυτόν έορταζόμενοι Άγιοι Μάρτυρες ήταν στα χρόνια του βασιλιά των Ρωμαίων Θεοδοσίου του Μικρού (408-450) και Ίσδιγέρδου του βασιλιά των Περσών (399-420). Το έτος 412 ο Ίσδιγέρδης κίνησε σκληρό διωγμό κατά των Χριστιανών, με την έξης αφορμή. ο Αυδάς, πού ήταν στολισμένος με πολλά είδη αρετών, από ιερή αγανάκτηση, γκρέμισε τον ναό, στον όποιο οι Πέρσες λάτρευαν τη φωτιά.
Όταν το έμαθε αυτό ο βασιλιάς από τους μάγους, έστειλε και έφεραν μπροστά του τον Αύδά. Στην αρχή κατηγόρησε με ήπιότητα την πράξη του και τον πρόσταξε να ξανακτίσει τον ναό. ο Αυδάς αρνήθηκε. Τότε ο Ίσδιγέρδης γκρέμισε όλες τίς εκκλησίες των χριστιανών και θανάτωσε τον Αύδά μαζί με άλλους εννιά προκρίτους χριστιανούς. Μετά 30 χρόνια, κινήθηκε νέος διωγμός κατά των χριστιανών, όπου πολλοί Άγιοι θυσιάστηκαν στο βωμό της αληθινής πίστης. Όπως λ.χ. ο ευγενικής καταγωγής Όρμίσδης, ο διάκονος Βενιαμίν ο μεγαλομάρτυρας κ.ά.
Όλων αυτών, πού αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν κατά τον διωγμό αυτό, όρισε μνήμη τιμητική ή αγία μας Εκκλησία μαζί μ’ αύτη του Επισκόπου Αύδά, για να δείξει, ότι γνωστοί και άγνωστοι στους ανθρώπους ήρωες της πίστης, έχουν κοινή τιμή στον ουρανό και κοινά θα απολαύσουν τα στεφάνια των μεγάλων αγώνων και της αθάνατης δόξας τους. (Να σημειώσουμε εδώ, ότι ή μνήμη του Αγ. Αύδά, επαναλαμβάνεται – σαν Άβδαΐος – και την 5η Σεπτεμθρίου).
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ
Μαρτύρησε αφού τον έσυραν γυμνό, πάνω σε αιχμηρές πέτρες. [Στόν Λαυριωτικό Κώδικα 170 ή μνήμη του φέρεται κοινή μετά του Αγ. Σαβίνου (βλ. 16 Μαρτίου) την 28η Μαρτίου].
Ο ΟΣΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ
Γεννήθηκε στην πόλη του Αμορίου και απεβίωσε ειρηνικά.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΡΙΑΝΤΑ ΟΚΤΩ (38) ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Ήταν όλοι συγγενείς μεταξύ τους και μαρτύρησαν δια ξίφους.
Ο ΟΣΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ο Θαυματουργός
Απεβίωσε ειρηνικά. (“Ορισμένα Μηνολόγια, τοποθετούν τη μνήμη του και την 28η Δεκεμβρίου).
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ πού μαρτύρησε στην Κρήτη
Άγνωστος στους Συναξαριστές. Τη μνήμη του βρίσκουμε στον Παρισινό Κώδικα 1575 και στους Λαυριωτικούς Η 76, Δ 25 και Δ 45, οπού υπάρχει και πλήρης ακολουθία του.
Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΝΑΣ Μητροπολίτης πασών των Ρωσιών
Γνωστός στη ρωσική Εκκλησία, άγνωστος στους Συναξαριστές. Είναι για τους Ρώσους ό,τι είναι για μας ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός (1375-1461). Την ακολουθία του συνέταξε ο Ιεροδιάκονος Θεόφιλος Πασχαλίδης και την εξέδωσε στην Πετρούπολη το 1897.
Ο ΟΣΙΟΣ ΙΝΝΟΚΕΝΤΙΟΣ ΒΕΝΙΑΜΙΝΩΦ Μητροπολίτης, Μέγας Ιεραπόστολος Αλάσκας
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της “Ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο “ΑΛΑΣΚΑ-Όρθόδοξο Συναξάρι” του Γεωργίου Ε. Πιπεράκη, των εκδόσεων “ΠΑΡΟΥΣΙΑ”.
