Blog

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Συκεώτης επίσκοπος Άναστασιουπόλεως

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΑΡΧΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΑΘΑΝΑΗΛ ο Απόστολος

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΙΚΤΩΡΙΝΟΣ μάρτυρας

Καταγόταν από το χωριό Συκεόν της Γαλατίας και έζησε στα χρόνια του Ιουστινιανού. Ήταν καρπός αμαρτωλής σχέσης, μεταξύ μιας νεαρής, πού ονομαζόταν Μαρία, και ενός βασιλικού ταχυδρόμου, ονόματι Κοσμά. ο πατέρας του δε στάθηκε στο ύψος του ανδρικού χαρακτήρα, και γρήγορα εγκατέλειψε την παραπλανηθείσα άπ’ αυτόν νεαρή.

 Ή Μαρία, όμως, στάθηκε κυρία του εαυτού της. Συναισθάνθηκε το σφάλμα της, και μετά την πρώτη πτώση δε συνέχισε να κατηφορίζει στην αμαρτία. Άλλα κράτησε στάση σωφροσύνης και αφοσιώθηκε με όλη της την ψυχή στην ανατροφή του παιδιού της. Έτσι, ο Θεόδωρος μεγάλωνε κάτω από τις μητρικές φροντίδες, άνατρεφόμενος εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου”1. Δηλαδή, με παιδαγωγία και νουθεσία, σύμφωνη με το θέλημα του Κυρίου.

Και ο Θεός αντάμειψε τη Μαρία για την ανατροφή πού έδωσε στο γιο της και την αξίωσε να τον δει μεγάλο πνευματικό άνδρα. Πράγματι, ο Θεόδωρος όταν μεγάλωσε έγινε μοναχός και έπειτα Ιερομόναχος. Χάρη στο πνευματικό του μεγαλείο, τον εξέλεξαν ομόφωνα επίσκοπο Αναστασιούπολης. Από τη θέση αυτή, ο Θεόδωρος αναδείχθηκε μέγας διδάσκαλος κλήρου και λαού. Συμβούλευε, ενθάρρυνε και ευεργετούσε τους πάντες.

Πολλοί άρχοντες του έγραφαν και έπαιρναν τις οδηγίες του. Μάλιστα ο Θεός του έδωσε και το χάρισμα να απαλλάσσει από τα ακάθαρτα πνεύματα. Έζησε αληθινά σαν “Αγιος και ειρηνικά παρέδωσε τη δίκαια ψυχή του (613 μ.Χ.). 1. προς Έφεσίους, στ’ 4.

Εκ σπάργανων έπλήσθης της θείας χάριτος, και τω Θεώ ανετέθης ως Σαμουήλ ο κλεινός, την ύπέρτιμον στολήν Πάτερ κληρούμενος· όθεν θαυμάτων αυτουργός, και Χριστού μυσταγωγός, Θεόδωρε ανεδείχθης, θεοδωρήτως έκλάμπων, τάς ψυχοτρόφους δωρεάς τοις πιστοίς.

Μαρτύρησε δια πυρός. (Εικάζεται ότι ήταν φίλος του Άγιου Πολύευκτου, 9 Ιανουαρίου).

Ή λέξη Ναθαναήλ σημαίνει δώρο Θεού. Πράγματι, τέτοιος υπήρξε και ο Απόστολος )*/ Ναθαναήλ. Ήταν από την Κανά της Γαλιλαίος, επτά μίλια βόρεια της Ναζαρέτ, όπου ο Κύριος Ιησούς Χριστός έκανε το πρώτο του θαύμα της μεταβολής του νερού σε κρασί.

 Ήταν στενός φίλος του Αποστόλου Φιλίππου, ο όποιος και του γνωστοποίησε ότι: “ον έγραψε Μωϋσής εν τω νόμω και οι προφήται εύρήκαμεν Ίησούν τον υιόν του Ιωσήφ, τον από Ναζαρέτ” (Εύαγγ. Ίωάν. α’ 44-52). Έπειτα ο Ναθαναήλ, έγινε και αυτός ένας από τους 12 Αποστόλους. Το μεγαλύτερο όμως εγκώμιο γι’ αυτόν, βγήκε από τα χείλη του Χριστού, πού όταν τον είδε να έρχεται κοντά Του, είπε: “Ίδε αληθώς Ισραηλίτης, εν ω δόλος ουκ εστίν”.

Δηλαδή να ένας γνήσιος και πραγματικός Ισραηλίτης, στον οποίο δεν υπάρχει πονηρία και ανειλικρίνεια, άλλ’ ο όποιος με ευθύτητα ποθεί να άνευρη την αλήθεια.. Μετά την ανάληψη του Χριστού ο Ναθαναήλ, έξετέλεσε και αυτός με πολύ ζήλο το αποστολικό του έργο, υπέρ του Ευαγγελίου και της Εκκλησίας.