Εορτάζοντες την 10ην του μηνός Μαΐου
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΙΜΩΝ ο Απόστολος, ο Ζηλωτής
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΛΦΕΙΟΣ, ΦΙΛΑΔΕΛΦΟΣ, ΚΥΠΡΙΝΟΣ (ή κατ’ άλλους ΚΥΡΙΝΟΣ ή ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ), ΟΝΗΣΙΜΟΣ, ΕΡΑΣΜΟΣ και άλλοι 14 Μάρτυρες
Ο ΟΣΙΟΣ ΗΣΥΧΙΟΣ ο Ομολογητής
ΟΙ ΟΣΙΟΙ ΠΑΣΣΑΡΙΩΝ ο πρεσβύτερος, ΦΙΛΗΜΩΝ και ΑΓΑΠΙΟΣ
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ
Ο ΟΣΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ (Ρώσος) επίσκοπος Σουζδαλίας
Ο ΑΓΙΟΣ COMGALL (Ιρλανδός)
Εορτάζοντες την 10ην του μηνός Μαΐου
Αναλυτικά
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΙΜΩΝ ο Απόστολος, ο Ζηλωτής
Ζήλο πολύ και αγάπη θερμή έτρεφε προς τον Κύριο του και διδάσκαλο του ο Απόστολος Σίμων ο Κανανίτης. Ήταν από την Κανά της Γαλιλαίος και συμπλήρωσε τη δωδεκάδα των μαθητών του Χριστού. Με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, ο Σίμων επιδόθηκε σε ένα ευρύ πεδίο Ιεραποστολικής δράσης. Δίδαξε το Ευαγγέλιο στην Περσία και, αφού γκρέμισε το μύθο της πολυθεΐας, φανέρωσε σε πολύ λαό το φως της ευαγγελικής αλήθειας.
Κατόπιν, κάτω από τον καυτό ήλιο της Αφρικής, κήρυξε το λόγο του αληθινού Θεού, από την Αίγυπτο ως τη Μαυριτανία. Στους τόπους αυτούς, μάλιστα, υπέστη και σταυρικό θάνατο. ο ζήλος αυτός του Αποστόλου Σίμωνα έρχεται να μας υπενθυμίσει το θεόπνευστο λόγο του ‘Απ. Παύλου, πού λέει: “Ούτω και υμείς έπεί ζηλωταί έστε πνευμάτων, προς την οικοδομήν της εκκλησίας ζητείτε ίνα περισσεύητε”1,
Έτσι, δηλαδή και σεις, αφού με πολύ ζήλο επιδιώκετε τα πνευματικά χαρίσματα, ζητάτε να σας δώσει ο Θεός περίσσια εκείνα τα χαρίσματα πού συντελούν στο να οικοδομείται ή Εκκλησία.
1. Α’ προς Κορινθίους, ιδ’Ί 2.
Απολυτίκιο. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Ζήλος ένθεος, καταλαβών σε, του γνωσθέντος σοι, σαρκός εν είδει, ζηλωτήν εν Άποστόλοις ανέδειξε· και του Δεσπότου ζηλώσας τον θάνατον, δια Σταυρού προς αυτόν έξεδήμησας· Σίμων ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΛΦΕΙΟΣ, ΦΙΛΑΔΕΛΦΟΣ. ΚΥΠΡΙΝΟΣ (ή κατ’ άλλους ΚΥΡΙΝΟΣ ή ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ), ΟΝΗΣΙΜΟΣ, ΕΡΑΣΜΟΣ και άλλοι 14 Μάρτυρες
ΟΙ τρεις πρώτοι ήταν αδέλφια μεταξύ τους και ήταν γιοι κάποιου άρχοντα Βιταλίου, από τη χώρα των Βασκάνων και εκ πόλεως Πρεφεκτών. Έζησαν στα τέλη του τρίτου αιώνα μετά Χριστόν, και ήταν όχι μόνο μεταξύ τους αδέλφια κατά σάρκα, αλλά και στο πνεύμα. Διδάχτηκαν την χριστιανική πίστη από έναν άγιο άνδρα, τον Ονήσιμο, και αφού βαπτίστηκαν απ’ αυτόν, κήρυτταν τον Χριστό.
Καταγγέλθηκαν σαν χριστιανοί, βασανίστηκαν ποικιλοτρόπως, αλλά χωρίς να αποσπαστούν από την ιερή ομολογία τους. Όταν στάλθηκε με βασιλικά γράμματα από τη Ρώμη ο ‘Ανηγγελίων για να καταδιώξει τους χριστιανούς, έξετασθέντες οι μάρτυρες αυτοί, απεστάλησαν στη Ρώμη προς τον Λικίνιο. Αυτός τους παρέπεμψε να τους εξετάσει ο Βαλλεριανός και αυτός πάλι τους έστειλε στους Ποτιόλους στον ηγεμόνα Διομήδη. ο δε Διομήδης στον άρχοντα της Σικελίας Τέρτυλο, ο όποιος και τους καταδίκασε σε θανατική ποινή.
Και ο μεν Αλφειός αποκεφαλίστηκε, ο δε Φιλάδελφος κάηκε, αφού τον άπλωσαν πάνω σε πυρακτωμένη σχάρα, με παρόμοιο τρόπο κέρδισε το μαρτυρικό στεφάνι και ο τρίτος αδελφός Κυπρίνος. Τον Ονήσιμο θανάτωσαν με λιθοβολισμό και τον Έρασμο, μαζί με άλλους 14, αποκεφάλισαν.
Ο ΟΣΙΟΣ ΗΣΥΧΙΟΣ ο Ομολογητής
Καταγόταν από την πόλη Άνδραπα της Γαλατίας και ήταν άνθρωπος αγαθός και πράος. Καθώς το όνομα του ήταν Ησύχιος, έτσι όμοια, είχε ήσυχη και τη ζωή του. Δια θεϊκής αποκαλύψεως, προστάχθηκε να κατεβεί στα μέρη της θάλασσας και να κατοικήσει σε κάποιο όρος, πού ονομαζόταν Μαΐωνος. Εκεί ασκήτευσε για πολλά χρόνια.
Έπειτα, αναχώρησε από εκεί και πήγε κοντά σε μια πηγή, οπού έκτισε μικρή εκκλησία στο όνομα του Αγίου Ανδρέα, και αφού έζησε την υπόλοιπη ζωή του με υπομονή και άσκηση, απεβίωσε ειρηνικά. Έκανε μάλιστα και πολλά θαύματα.
ΟΙ ΟΣΙΟΙ ΠΑΣΣΑΡΙΩΝ ο πρεσβύτερος, ΦΙΛΗΜΩΝ και ΑΓΑΠΙΟΣ
Ό Πασσαρίων ήταν ένας από τους διασημότερους ασκητές της Παλαιστίνης και έκανε δάσκαλος του Μεγάλου Ευθυμίου και ήταν σύγχρονος του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ίουβενάλιου (420-458). Έγινε Ιδρυτής γηροκομείου στην Ιερουσαλήμ, όπου υπήρχε και ναός στο όνομα του, και κάθε 21η Νοεμβρίου γιορταζόταν ή μνήμη του. ΟΙ δε άλλοι δύο, Φιλήμων και Αγάπιος, μάλλον ήταν μαθητές και συνασκητές του Πασσαρίωνα. Ή μνήμη και των τριών αναφέρεται στο Ίεροσολυμιτικό Κανονάριο (σελ. 90, έκδ. Αρχιμανδρίτη Κάλλιστου).
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ
Ό όσιος Λαυρέντιος έγινε μοναχός στη Μεγίστη Λαύρα του Αγίου Όρους, άλλ’ επειδή επικράτησε το Άγιο Όρος, και κυρίως στη Λαύρα, ή αίρεση του Βαρλαάμ και Ακίνδυνου, αναχώρησε από εκεί και πήγε στην περιοχή του Βόλου, στο χωριό Άγιος Λαυρέντιος, όπου άρχισε να κτίζει Μοναστήρι.
Τότε βασίλευε ο ευσεβής βασιλιάς Αλέξιος ο Κομνηνός, πού έστειλε στον Όσιο χρυσόβουλο (σώζεται στη Βιβλιοθήκη του Βατικανού στη Ρώμη), καθώς και τον απαιτούμενο χρυσό και Ιερά σκεύη, για την οικοδομή του Ναού, πού αποπερατώθηκε το 1378. ο ίδιος όσιος Λαυρέντιος, ίδρυσε και Σκήτη στο όνομα της Μεταμόρφωσης του Χριστού και του Προφήτη Ηλία. ο όσιος Λαυρέντιος απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΟΣΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ (Ρώσος) επίσκοπος Σουζδαλίας
εν τω Σπηλαίω ή Σπηλαιώτου.
Ο ΑΓΙΟΣ COMGALL (Ιρλανδός)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο “ΟΙ Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων”, του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.
