Θα απαντήσουμε τελικά στην πρόσκληση του Θείου Βρέφους;

 

Θα απαντήσουμε τελικά στην πρόσκληση του Θείου Βρέφους;

Θα απαντήσουμε τελικά στην πρόσκληση του Θείου Βρέφους;

 

Έχεις τα χάλια σου και αποφασίζεις να καλέσεις κάποιον στο σπίτι σου για να δεις λίγο φως.

Να κοινωνήσεις με κάποιον την αγάπη, την παρέα και τη χαρά. Να έχεις καλεσμένο κάποιον που αγαπάς και μπορείς να επικοινωνήσεις. Κοινώς γουστάρεις την παρέα του και περιμένεις πώς και πώς να σου χτυπήσει την πόρτα και να τον συναντήσεις.

Ετοιμάζεις το σπίτι, κάνεις μπάνιο, φοράς τα καλά σου ρούχα και ετοιμάζεις κάτι για να κεράσεις τον καλεσμένο ή ετοιμάζεις κάτι για να δειπνήσετε. Όλα αυτά καλά και όμορφα για να περάσεις κάποιες ώρες με έναν αγαπημένο σου πρόσωπο που φωτίζει τη ζωή και την καρδιά σου.

Από την άλλη . . .

Όταν ένα ζευγάρι περιμένει το παιδάκι τους, ετοιμάζουν τους τελευταίους μήνες όλες τις λεπτομέρειες για την υποδοχή του νέου μέλους. Από το παιδικό δωμάτιο, μέχρι και γενικά την ψυχοσύνθεσή τους για τη γέννηση και τον ερχομό του παιδιού τους στη ζωή τους.

 

Προετοιμασίες . . . για τα απλά, τα καθημερινά, τα όμορφα . . . .

Για τα πνευματικά . . . ;

Πάμε στην ουσία των εορταστικών Χριστουγεννιάτικων γεγονότων . . .

Έρχεται ο Χριστός και τελικά θα πάρουμε αυτό που θέλουμε και αυτό που μας βολεύει. Μια επιφάνεια των πραγμάτων. Υλική κατανάλωση, φαγητά, δώρα και εκεί θα μπει μια τελεία. Αυτή την είσοδο του Χριστού στον κόσμο δεν μπορείς να την πάρεις για πλάκα.

Είναι ένα προσωπικό κάλεσμα και μια πρόσκληση που δεν την απαντάς με ένα ξερό ναι ή όχι, αλλά με μια γενικότερη στάση ζωής. Αλήθεια, αν δεν υπήρχαν φαγητά, δώρα και λαμπάκια τι θα γιορτάζαμε τελικά; Τι θα κάναμε αυτές τις μέρες; Θα ήταν μια γιορτή σιωπηρή όπως τόσες άλλες μέσα στο εκκλησιαστικό έτος που δεν συνοδεύονται από αργία και εδέσματα. Τελικά ελάχιστοι ενδιαφέρονται για την ουσία του πράγματος.

  Η θαυματουργική χάρη της Παναγίας

Γιορτάζουμε την είσοδο του Θεού στον κόσμο. Δεν είναι αστείο πράγμα, ούτε ένα απλό ιστορικό συμβολικό γεγονός. Είναι μια πραγματικότητα που την κοινωνείς υπαρξιακά με ένα συγκεκριμένο πρόσωπο.

 

Θα απαντήσουμε τελικά στην πρόσκληση του Θείου Βρέφους;

 

Με ένα πρόσωπο που δεν ήρθε έτσι απλά για σένα, αλλά είναι αυτό το πρόσωπο που έφτιαξε εσένα και έρχεται για να σου δώσει ζωή μέσα από τον θάνατο, μέσα από ένα κενό μνήμα. Έρχεται ώστε να κάνει το τέλος μια καινούργια αρχή, το δάκρυ να το μεταμορφώσει σε χαμόγελο, την απελπισία σε ελπίδα , και τον πόνο να τον μεταμορφώσει σε σχολείο αλλά και σε σκαλοπάτι για τη σωτηρία σου.

Ας δώσουμε ως δώρο την καρδιά μας στον Χριστό αυτά τα Χριστούγεννα. Ας παραδώσουμε την καρδιά και τη ζωή μας στον ζωοδότη Χριστό. Ο ουρανός «άνοιξε»! Ο δρόμος για τη σωτηρία και την αιωνιότητα μας περιμένει. Πλέον τα έσχατα δεν είναι κάτι που θα γίνει κάποτε αλλά το βιώνουμε μέσα στη Θεία Λειτουργία! Μας προσφέρεται ο παράδεισος και ο ίδιος ο Χριστός ως «Σώμα και Αίμα εις άφεσιν αμαρτιών και ζωήν αιώνιον».

Δεν αρκεί τα Χριστούγεννα να κοινωνήσουμε τυπικά με το στόμα μας αλλά να μετέχουμε με την ίδια μας τη ζωή και όχι μόνο εκείνη την ημέρα, αλλά συνεχώς στο διάβα της ζωής μας.

Δώσαμε κάποιες υποσχέσεις την ημέρα της προσκλήσεως του βαπτίσματος, ήρθε η ώρα να πάρουμε τη ζωή και τη σωτηρία μας στα σοβαρά.

Δεν ξέρω τι δώρο να σου φέρω Χριστέ μου αυτές τις μέρες. Εσύ μου προσφέρεσαι ο ίδιος ως δώρο και με καλείς συνεχώς. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να Σου προσφέρω τη ζωή μου και Εσύ ξέρεις τι θα την κάνεις διότι Εσύ μου την έδωσες.

  Το θαύμα του Αγίου Φανουρίου που συγκλόνισε τη Ρόδο

Ας αποφασίσουμε αυτά τα Χριστούγεννα να αλλάξουμε πορεία ζωής! Ήρθε η ώρα !

 

Ιδιόμελον Εσπερινού Χριστουγέννων (ήχος β’)

Τί σοι προσενέγκωμεν Χριστέ, ὅτι ὤφθης ἐπὶ γῆς ὡς ἄνθρωπος δι’ ἡμᾶς; ἕκαστον γὰρ τῶν ὑπὸ σοῦ γενομένων κτισμάτων, τὴν εὐχαριστίαν σοι προσάγει· οἱ Ἄγγελοι τὸν ὕμνον, οἱ οὐρανοὶ τὸν Ἀστέρα, οἱ Μάγοι τὰ δῶρα, οἱ Ποιμένες τὸ θαῦμα, ἡ γῆ τὸ σπήλαιον, ἡ ἔρημος τὴν φάτνην· ἡμεῖς δὲ Μητέρα Παρθένον· ὁ πρὸ αἰώνων Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς.

 

Μετάφραση

Τι να σου προσφέρουμε Χριστέ, ότι φανερώθηκες επάνω στη γη ως άνθρωπος για εμάς; γιατί το κάθε κτίσμα που δημιούργησες σου προσφέρει την ευχαριστία του· οι Άγγελοι τον ύμνο, οι ουρανοί τον Αστέρα, οι Μάγοι τα δώρα, οι Βοσκοί το θαύμα, η γη το σπήλαιο, η έρημος την φάτνη· και εμείς την Παρθένο Μητέρα· ο πρό αιώνων Θεός ελέησε μας.

 

π.Σπυρίδων Σκουτής – euxh . gr

π. Σπυρίδων Σκουτής
Απόφοιτος ΕΙΕΚ Ριζαρείου Εκκλησιαστικής σχολή. Κληρικός Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Εφημέριος Ι.Ν. Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης Νοσοκομείου “ΕΛΠΙΣ”.

euxh.gr

Αφήστε μια απάντηση