“Παντρεύτηκα έναν άντρα 47 χρόνια μεγαλύτερο. Το μόνο που κάνουμε είναι να πάμε μια βόλτα, δεν αντέχω άλλο”

 

“Παντρεύτηκα έναν άντρα 47 χρόνια μεγαλύτερο. Το μόνο που κάνουμε είναι να πάμε μια βόλτα, δεν αντέχω άλλο”

“Παντρεύτηκα έναν άντρα 47 χρόνια μεγαλύτερο. Το μόνο που κάνουμε είναι να πάμε μια βόλτα, δεν αντέχω άλλο”

 

Πολλά είναι τα ζευγάρια που μετά από αρκετά χρόνια γάμου υπάρχει ο κορεσμός και οι δραστηριότητες που μπορούν να κάνουν μαζί σαν ζευγάρι εκτός σπιτιού περιορίζονται, πόσο μάλλον όταν υπάρχει και μεγάλη ηλικιακή διαφορά, χάσμα γενεών η ακόμα και πρακτικοί λόγοι εξαιτίας της μεγάλης διαφοράς ηλικίας ανάμεσα σε ένα ζευγάρι, χωρίς αυτό φυσικά να αποτελεί κανόνα.

Μια παρόμοια ιστορία είναι και της Ελπίδας που έχει παντρευτεί έναν άντρα 47 χρόνια μεγαλύτερο και την μοιράστηκε μέσω της σελίδας singleparent.gr

 

Παντρεύτηκα έναν άντρα 47 χρόνια μεγαλύτερο

Τελευταία είμαι σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση και χρειάζομαι τη συμβουλή και τη βοήθειά σας. Είμαι παντρεμένη με έναν άντρα πολύ μεγαλύτερό μου. Για την ακρίβεια με περνάει 47 χρόνια και είναι συνταξιούχος.

Εγώ είμαι 32 και εκείνος 79. Το πρόβλημα φυσικά δεν είναι μόνο η διαφορά ηλικίας. Δεν είναι καθόλου υποστηρικτικός και κάθε φορά που κάνω ενέργειες να βρω δουλειά ή κάποιος απαντά σε κάποιο βιογραφικό που έστειλα βγαίνει εκτός εαυτού.

Δεν με αφήνει να δουλέψω. Με θέλει όλη μέρα απίκο στο σπίτι και αναρωτιέμαι γιατί μπορεί να το κάνει αυτό.

Χρησιμοποιεί χαζές δικαιολογίες όπως ότι η δουλειά που βρήκα είναι πολύ μακριά και ότι δεν μπορεί να με πηγαίνει κάθε μέρα και η λίστα συνεχίζεται. Δεν έχω δικό μου αυτοκίνητο, αλλά δεν του ζήτησα και ποτέ να με πάει πουθενά.

 

Nιώθω εγκλωβισμένη

Είμαι αρκετά νέα για να κλειστώ από τώρα σπίτι. Θέλω να εργαστώ, να κάνω κάτι να δουλέψει το μυαλό μου από το να κάθομαι σπίτι όλη μέρα και να μην κάνω τίποτα. Δεν έχουμε παιδιά για να πω ότι κάτι με κρατάει πίσω. Είμαστε μόνο εγώ και εκείνος και το μόνο που κάνουμε είναι να βγαίνουμε καμιά βόλτα μαζί πού και πού.

  Βάζει το χέρι της σε μηλόξιδο δύο φορές την εβδομάδα. Μόλις μάθετε τον λόγο θα το κάνετε κι εσείς!

Τουλάχιστον πριν την καραντίνα ταξιδεύαμε συνέχεια, τώρα όμως δεν μπορούμε ούτε αυτό να κάνουμε.

 

Δεν αντέχω άλλο. Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση.

Τον αγαπώ, αλλά έχει γίνει ανυπόφορος. Έχω αρχίσει να ανυπομονώ να έρθει η ώρα που θα τον πάρει ο καλός Θεός κοντά του, για να κάνω κάτι που είναι τόσο αυτονόητο, δηλαδή να εργαστώ. Τι μπορώ να κάνω;

 

Πηγή : singleparent.gr

enimerotiko.gr

Αφήστε μια απάντηση