«Ο νέος μου σύντροφος φέρεται άσχημα στο παιδί μου, θέλω να τον χωρίσω, δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση»
Οι σχέσεις των παιδιών από χωρισμένες οικογένειες η μονογονεϊκές χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή όταν στην οικογένεια μπαίνει ένας νέος άνθρωπος. Και πρέπει πάντα να σκεφτόμαστε το καλό του παιδιού μας και να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στην σχέση του παιδιού μας με τον νέο/νέα μας σύντροφο.
Η κοπέλα της παρακάτω ιστορίας μας εξομολογείται πως έχει βρεθεί ανάμεσα στον γιό της και τον σύντροφό της καθώς ο δεύτερος ξεσπάει τα νεύρα του στο παιδί της και περνάει από το μυαλό της η σκέψη πως πρέπει να χωρίσει.
Ο νέος σύντροφός μου φέρεται άσχημα στο παιδί μου
«Είμαι 24 χρονών, μόνη μαμά ενός αγοριού 5 ετών και εδώ και δύο χρόνια είμαι με έναν άντρα 32 ετών, πατέρα τριών παιδιών που όμως ούτε που πηγαίνει να τα δει. Αυτή του η αδιαφορία και η ανάγκη του για καλοπέραση χωρίς να υπολογίζει ότι είναι πατέρας θα έπρεπε από την αρχή να με είχε βάλει σε υποψίες αλλά άφησα τον εαυτό μου να τον ερωτευτεί και τον έβαλα σπίτι μου.
Ο γιος μου είναι ένα πολύ καλό παιδάκι, Του βάζει τις φωνές κάποιες φορές χωρίς λόγο
Ο γιος μου είναι ένα πολύ καλό παιδάκι, ήσυχο, ευγενικό, ούτε φωνάζει, ούτε ιδιαίτερες απαιτήσεις έχει, ούτε γκρινιάζει. Το μόνο που ζητάει είναι την προσοχή μας, κάτι που κάνει το σύντροφό μου να εκνευρίζεται και να παραφέρεται. Του βάζει τις φωνές κάποιες φορές χωρίς λόγο, τον μαλώνει, τον βρίζει και μετά από λίγο το ξεχνά σαν να μην έγινε τίποτα.
Το μόνο πράγμα που κάνει είναι να τα βάζει με το γιο μου
«Ο νέος μου σύντροφος φέρεται άσχημα στο παιδί μου, θέλω να τον χωρίσω, δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση»
Είναι γενικά οξύθυμος, ειδικά από τότε που απολύθηκε, αλλά δεν τον βλέπω να προσπαθεί να βρει άλλη δουλειά και ξεσπά όποιο πρόβλημα έχει στο παιδί.
Το μόνο πράγμα που κάνει είναι να τα βάζει με το γιο μου, ένα 5χρονο παιδάκι.
Προσπαθώ να ισορροπήσω τα πράγματα, μήπως και καταφέρουμε να βρούμε κάπως τους ρυθμούς μας, αλλά βλέπω ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει. Ο σύντροφός μου κάπου το παρακάνει και μου ανάβουν τα λαμπάκια. Τις προάλλες είχαμε ένα καβγά και επειδή ο γιος μου έτυχε να περνάει από πίσω μου, πήρε ένα τασάκι και του το πέταξε. Ευτυχώς που δεν τον πέτυχε γιατί αλλιώς θα τον είχα θάψει ζωντανό. Το εννοώ.
«Το ότι το παιδί μου δεν έχει πατέρα δεν σημαίνει ότι μπορεί να του φέρεται έτσι»
Θέλω να τον χωρίσω. Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση. Πρώτα έρχεται το παιδί μου και μετά αυτός. Δεν είναι ο γιος μου σάκος του μποξ για να βγάζει ο καθένας τα νεύρα του πάνω του. Το ότι ο γιος μου δεν έχει πατέρα δεν σημαίνει ότι μπορεί να του φέρεται έτσι. Καλύτερα που τα παιδιά του δεν τον έχουν στη ζωή τους, αν είναι να φέρεται έτσι.
Έχω αποφασίσει να κάνω μία σοβαρή και ανοιχτή κουβέντα μαζί του: Αν θέλει να μείνουμε μαζί, θα σέβεται και θα αγαπά το γιο μου σαν να είναι δικό του παιδί αλλιώς να σηκωθεί και να φύγει από το σπίτι. Τις μαγκιές του να τις κάνει αλλού. Αν δεν συμμορφωθεί, θα πάρει πόδι την ίδια κιόλας μέρα.
Μάγδα».
Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας δεν απεικονίζουν τα πραγματικά.
