Θέλω ο φίλος μου να αφήσει τα παιδιά του και να μείνει μαζί μου
Είμαι τρελά ερωτευμένη με κάποιον εδώ και 4 μήνες και η σχέση μας προχωράει πιο καλά απ’ ότι πίστευα.
Νιώθω ότι είναι το άλλο μου μισό. Έχουμε τα ίδια γούστα, τις ίδιες προτιμήσεις και πολλές φορές τον έχω πιάσει να σκέφτεται το ίδιο πράγμα με μένα. Πραγματικά πιστεύω ότι είναι η αδερφή ψυχή μου. Κάνω όνειρα για το κοινό μας μέλλον και πιστεύω πως μας επιφυλάσσει πολλές και όμορφες εκπλήξεις.
Ειδικά αν παρατήσει τα παιδιά του και έρθει και μείνει μαζί μου τότε θα περάσουμε σίγουρα τέλεια.
Ξέχασα να σας πω ότι με τη γυναίκα του έχουν χωρίσει εδώ και δύο χρόνια κι έχει δύο παιδιά 4 και 6 ετών, τα οποία λυπάμαι που το λέω αλλά στέκονται εμπόδιο στην ευτυχία μου.
Είναι πολύ καλά παιδάκια και τα αγαπώ πολύ, αλλά έχουν και μία εξαιρετική μαμά που μπορεί να τα φροντίσει πάρα πολύ καλά και μόνη της. Δεν είναι ούτε τα πρώτα ούτε τα τελευταία παιδάκια που θα μεγαλώσουν χωρίς μπαμπά.
Θέλω ο φίλος μου να αφήσει τα παιδιά του και να μείνει μαζί μου
Έχω κουραστεί αυτούς τους 4 μήνες να με στήνει ή να ακυρώνει τις εξόδους μας επειδή κάτι έτυχε στα παιδιά του.
Θέλω και εγώ να τον βλέπω. Δεν αντέχω να του «τρώνε» όλο το χρόνο του.
Μια το ένα έπεσε και χρειαζόταν ράμματα, μια το άλλο είχε ποδόσφαιρο και το αμάξι της μαμάς του είχε χαλάσει, μια είχε γενέθλια η πρώην πεθερά του και ήθελε με τα παιδιά να την επισκεφτούν και της ευχηθούν. Εγώ τι θέση έχω σε όλο αυτό;
Ξέρω ότι οι περισσότεροι θα αντιδράσετε αρνητικά για όσα λέω αλλά προσπαθήστε να μπείτε και λίγο στη θέση μου. Είμαι 35 χρονών και τα περιθώρια στενεύουν. Μετά από πολλές αποτυχημένες σχέσεις βρήκα και εγώ επιτέλους έναν άντρα που έχω πειστεί ότι μου ταιριάζει.
Χάθηκε να είναι ελεύθερος και ωραίος;
Τον θέλω όλον δικό μου. Τα παιδιά του που μου έχουν δείξει ότι δεν με συμπαθούν καθόλου είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο μέχρι στιγμής και θέλω πραγματικά να τα βγάλω από τη μέση. Να είναι καλά αλλά ας τα αναλάβει η μανούλα τους και να μου αφήσουν το πεδίο ελεύθερο.
Πως θα τα καταφέρω;
Έχει τύχει καμιά από εσάς να βρεθεί ποτέ σε παρόμοια θέση και αν ναι, τότε τι κάνατε;
Αρκεί να μη μου πείτε να δεχτώ τα παιδιά του στη ζωή και την καθημερινότητά μας. Αν ήθελα παιδιά, θα είχα κάνει δικά μου. Εγώ το μπαμπά τους θέλω, όχι τα ίδια τα παιδιά.
Μάρθα
