«Έμεινα έγκυος για 5η φορά χωρίς να το θέλω
Ψάχνω δικαιολογίες να μην είμαι με την 2χρονη κόρη μου γιατί την απεχθάνομαι»
Σοκαριστική εξομολόγηση έκανε μια μητέρα όσον αφορά την πέμπτη της εγκυμοσύνη και το πόσο πολύ δε θέλει το 2 ετών παιδί της.
Η ίδια στην εξομολόγησή της στη σελίδα Honey.com, είπε πως με τον σύζυγό της έχουν μεγαλώσει με μεγάλη χαρά 4 παιδιά και δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση πέμπτο.
Όταν το μικρότερο παιδί της ήταν ενός έτους, όμως, εκείνη έμεινε έγκυος – χωρίς να το θέλει. Ήταν τρομοκρατημένη και στεναχωρημένη, αλλά συμβιβάστηκε με τα νέα και έτσι λίγο πριν τα περασμένα Χριστούγεννα έφερε στον κόσμο την κόρη της, Λίλυ.
«Έμεινα έγκυος για 5η φορά χωρίς να το θέλω – Ψάχνω δικαιολογίες να μην είμαι με την 2χρονη κόρη μου γιατί την απεχθάνομαι»
Οι περισσότεροι συγγενείς και φίλοι της εύχονταν να της ζήσει και της έλεγαν πως αυτό ήταν το δώρο της νέας χρονιάς, αλλά εκείνη ήταν απλώς στεναχωρημένη.
Την αγαπώ, αλλά την απεχθάνομαι λέει η μητέρα
«Ήμουν πολύ ευτυχισμένη με την οικογένειά μου. Το να μεγαλώνεις 4 παιδιά δεν είναι εύκολο. Είναι ακριβό και ως γονέας δεν έχεις χρόνο για εσένα», έγραψε η μητέρα.
Ο σύζυγός της, αν και αρχικά δεν ενθουσιάστηκε με την ιδέα, τη συνήθισε και χάρηκε πολύ όταν ήρθε η κόρη τους, παραδέχεται η μητέρα η οποία συνεχίζει στο γράμμα της:
«Ενώ την αγαπώ, νιώθω ότι όσο μεγαλώνει τόσο περισσότερο την απεχθάνομαι. Ήταν πολύ δύσκολο να προσέχω τέσσερα παιδιά και τώρα με το πέμπτο τα πράγματα έχουν γίνει ακατόρθωτα.
Είμαι διαρκώς κουρασμένη, δεν κοιμάμαι, δεν μπορώ να διαχειριστώ το βάρος μου και πολύ συχνά εύχομαι να μπορούσα να τρέξω μακριά από όλα.
Της μιλάω απότομα, δεν τη συμπεριλαμβάνω σε πράγματα και δραστηριότητες που κάνω με τα άλλα παιδιά. Την τιμωρώ γιατί δεν με υπακούει όποτε θέλω και τη βγάζω σπάνια βόλτες.
Την αφήνω στο σπίτι με τη γιαγιά ή με την κοπέλα που με βοηθά και νιώθω ενοχές που χάνει τη βόλτα στο σούπερ μάρκετ ή την αγορά, πράγματα που τα αδέρφια της απολάμβαναν στην ηλικία της», ανέφερε η μητέρα.
«Αν κάποια μέρα με ρωτήσει γιατί ήμουν απόμακρη θα της εξηγήσω ότι τα αδέρφια της με είχαν ξεθεώσει και εύχομαι να καταλάβει.
Ελπίζω με τον καιρό τα συναισθήματά μου να αλλάξουν και να γίνω πιο στοργική απέναντί της. Δεν είναι δικό της λάθος που είναι εδώ. Το ξέρω ότι εμείς οι γονείς της φταίμε. Δεν είναι δικό της λάθος που δυσκολευόμαστε οικονομικά, δεν είναι δικό της λάθος που νιώθω τόσο κουρασμένη.
Απλώς εύχομαι να μπορούσα να τη νιώσω ως “δώρο” όπως έκαναν όλοι οι άλλοι. Ως ευλογία και όχι ως βάρος που την αισθάνομαι τώρα…», κατέληξε η μητέρα.
